Και τί έγινε στην Πάτρα,στην Κρήτη,στα Γιάννενα,στη Λαμία

«Αέρα» σε λάθος …ύψωμα

Γιάννης Σιδέρης

29/10/2011 |

Μια πρωτόγνωρη αναταραχή αναρρίπισε χθες τη χώρα. Τα αδιανόητα μεταλλάχτηκαν σε αυτονόητα. Η παρέλαση την εθνικής επετείου έγινε το οργισμένο πεδίο εκδήλωσης αντιδράσεων

Κάποιοι, εκ των προτέρων οργανωμένοι, σκηνοθέτησαν παραστάσεις «οργής λαού». Χαρακτηριστικό ας πούμε το παράδειγμα της ΟΛΜΕ, η οποία σε μια προβληματική παρέκβαση του ρόλου της, ο οποίος είναι να διδάσκει νέα παιδιά, προπαγάνδιζε επί μέρες τα μαύρα περιβραχιόνια στους μαθητές. Εξέδωσε και μια ανακοίνωση που απέπνεε

επαναστατισμό αριστερού γκρουπούσκουλου, (μέσα στα καθήκοντά της είναι και η κομματική καθοδήγηση;).

Συνάμα ένα πολύχρωμο μωσαϊκό: ακροδεξιοί που χειροκροτούν αντιδημοκρατικές δυνάμεις κραύγαζαν για δημοκρατία, ΝΔτες που βρήκαν ευκαιρία να ξεσαλώσουν κατά της κυβέρνησης κρυμμένοι στο αγανακτισμένο πλήθος, οι συνήθεις «Αγανακτισμένοι» του ΣΥΡΙΖΑ (δες δήλωση Σκουρλέτη), οι ακτιβιστές του «δεν πληρώνω», κάποιοι νεοτεριστές που τάσσονται κατά των παρελάσεων γιατί τις θεωρούν φασιστικές.

Ολοι αυτοί δίπλα σε απλούς πολίτες, πραγματικά αγανακτισμένους, που πλήττονται σκληρά από την ανερμάτιστη, παράλογη και ταξική πολιτική της κυβέρνησης. 

Όμως όλοι τους επέλεξαν ένα λάθος πεδίο, σε λάθος μέρα, με λάθος τρόπο. 
Οι εθνικές επέτειοι σε όλο τον πλανήτη, και σε όλα τα καθεστώτα, σηματοδοτούν κομβικά σημεία στην πορεία των εθνών. Είναι ημέρες ιστορικής μνήμης, απότισης φόρου τιμής στα χαμένα νιάτα, σηματοδότηση συνέχειας των εθνών.

Οι παρελάσεις (που σαφώς εν μέρει είναι ξεπερασμένη τελετουργία μιας εποχής όπου η σωματική ρώμη ήταν προϋπόθεση για την επιτυχή αντιμετώπιση του εχθρού), είναι η συμβολική επίδειξη της απόφασης των νιάτων να υπερασπισθούν τη χώρα και την ελευθερία της, απέναντι σε όποιον εχθρό την επιβουλευτεί. 


Εκ των πραγμάτων λοιπόν η ημέρα μιας εθνικής επετείου έχει ιστορική, εθνική και πολιτική αυτοτέλεια. 

Δεν συνδέεται επουδενί με την τρέχουσα πολιτική συγκυρία.

Αυτό αποτελεί διαχρονική αρχή, ασχέτως αν κατά καιρούς οι εξουσίες, και δη στους αντιδημοκρατικούς καιρούς, αλλοίωσαν το νόημα των επετείων προσπαθώντας να το αξιοποιήσουν επ΄ ωφελεία τους. 


Βέβαια όλα αυτά, για όσους ασχημόνησαν χθες κατά της μνήμης (κατά της μνήμης λέω, όχι κατά των πολιτικών), είναι ψιλά γράμματα…Η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία δεν ανυψώθηκε στο ύψος των περιστάσεων και λάβωσε με τη σειρά της το νόημα της μέρας:


Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ειδικά χθες, δεν εκπροσωπούσε μόνο την δημοκρατική Πολιτεία. Εκπροσωπούσε το έθνος στη διαχρονική του διαδρομή. Ο εκπρόσωπος του έθνους δεν υποχωρεί κάτω από τις κραυγές και τις αποδοκιμασίες, των όποιων, γνησίως ή σκοπίμως, αγανακτισμένων. Παραμένει εκεί, όρθιος, παρών, ακόμη και με τον κίνδυνο να προπηλακισθεί. Εκπροσωπεί τον θεσμό, όχι τον εαυτό του! 


Όσο για την κυβέρνηση, εμφορήθηκε μικρόψυχη και φοβική λογική. Μια τέτοια μέρα μνήμης δεν μπορεί να ακυρώνει την παρέλαση. Δεν συναινεί, με την ακύρωση, να εντάσσεται στην τρέχουσα πολιτική σκοπιμότητα και διαμάχη η ιστορική μνήμη. 


Επίσης η κυβέρνηση αστόχησε και στην διάγνωση της κατάστασης. Ο πρωθυπουργός κατήγγειλε τον «αυταρχισμό κάποιων να θέλουν να διαιρούν το λαό σε εθνικόφρονες και μη». Διερμήνευσε δε, ότι το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας καταδικάζει αυτές τις ακραίες συμπεριφορές που υπονομεύουν τους θεσμούς. 


Είναι σύνηθες στην καθημερινή επικοινωνιακή πρακτική της κυβέρνησης να διερμηνεύει το τι θέλει ο λαός, αν και δεν έδειξε ευαισθησία να τον ρωτήσει τι θέλει, σε ένα ιστορικής απήχησης γεγονός, όπως η είσοδος στο μνημόνιο. 


Οι εκτιμήσεις για τα γεγονότα, δείχνουν ότι της διαφεύγει η ικανότητα χαρτογράφησης των αχαρτογράφητων νερών στα οποία μας έφερε το μνημόνιο. 

Χθες δεν είχαμε απόπειρα υπονόμευσης των θεσμών. Είχαμε τα πρώτα δείγματα μιας προϊούσας κοινωνικής αποσταθεροποίησης που συν τω χρόνω θα επεκτείνεται και θα εντείνεται. Μπορεί ευρύ τμήμα των πρωταγωνιστών να ήταν δεδομένης πολιτικής απόκλισης και στόχευσης, αλλά η λαϊκή επιδοκιμασία, ή έστω ανοχή, στα έκτροπα, ήταν δεδομένη. 


Αφού η κυβέρνηση είναι πεπεισμένη για την πολιτική της και θεωρεί πως διερμηνεύει ορθώς την λαϊκή βούληση, γιατί δεν την επιδοκιμάζει μέσα από τις θεσμικές διαδικασίες που έχει θεσπίσει το πολίτευμα; 


Ας το κάνει πριν αποσταθεροποιηθεί πλήρως το κοινωνικό τοπίο. Τότε θα είναι αργά…
http://www.skai.gr/news/opinions/article/184677/aera-se-lathos-upsoma-/