Όσοι νομίζουν ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αποτελεί κάτι διαφορετικό από τη(διαχρονική) παράταξη της Δεξιάς, επειδή σήμερα αποπειράται να ιδιωτικοποιήσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, είτε δεν γνωρίζουν ιστορία είτε απλώς επιχειρούν μια ερμηνεία βολική για τη σημερινή πολιτική συγκυρία.
Όχι, δεν είναι το όνομα «Μητσοτάκης»(είτε ο πατέρας του 1990-1993 είτε ο υιός του 2019-2022) που κάνει κάτι το διαφορετικό.
Η συντηρητική παράταξη στην Ελλάδα πάντα έτσι ήταν:
μια κλασική Δεξιά, που εχθρεύεται κάθε πραγματική αλλαγή, που βγάζει σπυριά με κάθε αληθινή μεταρρύθμιση.
Εδώ έχει σημασία το επίθετο(αληθινή), διότι οι προβαλλόμενες ως μεταρρυθμίσεις του Χατζηδάκι στα εργασιακά και των Πλεύρη-Γκάγκα στα νοσοκομεία είναι ψεύτικες και κρύβουν αυτό που επιδιώκουν.
Και για να μην αοριστολογούμε, θυμάμαι πρόχειρα τις αντιδράσεις της ΝΔ, είτε ήταν καραμανλική είτε μητσοτακική, σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που θεμελιώθηκαν, όλες, από την αντίπαλη παράταξη, η οποία στη Μεταπολίτευση εκπροσωπήθηκε από το ΠΑΣΟΚ.
Μένοντας, λοιπόν, σ’ αυτήν την περίοδο(Μεταπολίτευση), ανακαλώ στη μνήμη μου τα εξής.
1. Στη διετία 1982-1983(πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) ψηφίστηκαν από τη Βουλή οι πιο προοδευτικοί νόμοι του μεταπολεμικού ελληνικού κράτους. Όλους η ΝΔ τους καταψήφισε και βγήκε στα κεραμίδια, επισείοντας «καταστροφές» που θα έφερναν.
Δεν επήλθε καμία.
2. Κατά τη συζήτηση για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, που υποστηρίχθηκε από όλους τους πολιτικούς του Κέντρου και της Αριστεράς, η «καραμανλική» ΝΔ αποχώρησε από τη Βουλή.
Και ο τότε αρχηγός της Ευάγγελος Αβέρωφ επιδόθηκε σε ένα εμφυλιοπολεμικό παραλήρημα.
Στα έδρανα της ΝΔ είχε μείνει μόνο ο πρώην πρωθυπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο οποίος διαφώνησε με το κόμμα του και είπε στην ομιλία του:
« Είναι αδιανόητο να αναγνωρίσουμε όλες τις αντιστασιακές οργανώσεις και όχι το ΕΑΜ(αυτό ζήτησε ο Αβέρωφ), που ήταν η πιο μεγάλη και είχε τα πιο πολλά θύματα».
Για περισσότερα και εξόχως αποκαλυπτικά από εκείνη τη συνεδρίαση εδώ στο αρχείο της ΕΡΤ.
3.Ακολούθησαν οι νόμοι για τον εκσυγχρονισμό του Οικογενειακού Δικαίου, την κατάργηση της μοιχείας, τη θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου, τους οποίους η ΝΔ επίσης καταψήφισε, κάνοντας λόγο για «καταστροφή της οικογένειας» και άλλα παρόμοια κινδυνολογικά.
Συμπορεύτηκε έτσι με ό,τι πιο σκοταδιστικό εξέφραζε(και τότε) η Εκκλησία και αποτυπώνεται εδώ σε δημοσίευμα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ:
4. Η ίδρυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας(1983) συνάντησε τις πιο σκληρές αντιδράσεις, καθώς έθιγε πλήθος συμφερόντων.
Όμως, ήταν τέτοια η στήριξη που είχε από το κοινωνικό ΠΑΣΟΚ(οργανώσεις γιατρών και συνδικαλιστές γενικότερα και από τον προοδευτικό Τύπο) που έγινε νόμος του κράτους και ισχύει μέχρι σήμερα.
Η απόπειρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη(1990-1993) να αλλοιώσει τον χαρακτήρα του ΕΣΥ, με την καθιέρωση μερικής απασχόλησης των γιατρών κ.α, απέτυχε. Καμιά από τις επόμενες κυβερνήσεις δεν τόλμησε να το επαναλάβει.
Το κάνει σήμερα η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, με πρωτοπαλίκαρα τους Πλεύρη και Γκάγκα, επικαλούμενη, δήθεν, μεταρρυθμιστικές αλλαγές.
Αντί να αυξήσει τις αποδοχές των γιατρών του ΕΣΥ και να ενισχύσει τα νοσοκομεία, επιχειρεί ουσιαστικά την αποδυνάμωσή τους, η οποία θα πλήξει τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα.
5. Τελευταία, ήπια, μεταρρυθμιστική κυβερνητική απόφαση ήταν η κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες το 2000.
Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη, βρέθηκε στο στόχαστρο της Ιεραρχίας, την οποία σιγοντάριζε σύσσωμη η ΝΔ.
Και είναι χαρακτηριστικό ότι στο «δημοψήφισμα», που οργάνωσε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, πήγαν (και «ψήφισαν» να παραμείνει το θρήσκευμα) τόσο ο τότε αρχηγός Κώστας Καραμανλής όσο και ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Το συμπέρασμα είναι προφανές:
η συντηρητική παράταξη στην Ελλάδα είναι, διαχρονικά, αντιμεταρρυθμιστική δύναμη, κατά των αληθινών αλλαγών, έρμαιο σκοταδιστικών αντιλήψεων και υπηρέτης ιδιωτικών συμφερόντων.
Το κατά καιρούς διαφορετικό πρόσωπο που παρουσιάζει, όπως και σήμερα, είναι απλώς φτιασιδωμένο.
Ετσι, είναι τουλάχιστον κωμικό να ακούς τους επίδοξους κατεδαφιστές του ΕΣΥ Πλεύρη και Γκάγκα να λένε ότι όσοι το υποστηρίζουν είναι…οπισθοδρομικοί.
Πρόκειται για ανιστόρητους.
Οσοι εμπνεύστηκαν και θεσμοθέτησαν το ΕΣΥ(Παρασκευάς Αυγερινός, Γιώργος Γεννηματάς, Ανδρέας Παπανδρέου) θα μνημονεύονται εσαεί στην πολιτική και κοινωνική ιστορία του τόπου για μια αληθινή μεταρρύθμιση και αλλαγή.
Τα θρασύτατα μειράκια, τύπου Πλεύρη και Γκάγκα, απλώς θα περάσουν στον ιστορικό σκουπιδοτενεκέ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου