Το μέγαρο Μαξίμου ουδέποτε παραδέχθηκε κάποια περίπτωση παρακολουθήσεων, παρά μόνο όταν δεν μπορούσε να την αρνηθεί

 

Κανείς δεν τους πιστεύει | Η Εφημερίδα των Συντακτών (efsyn.gr)

Η έρευνα της Prorata για τις υποκλοπές, που δημοσιεύουμε στις επόμενες σελίδες, αποδεικνύει με αναμφισβήτητο τρόπο την αδυναμία της κυβέρνησης να πείσει την κοινωνία για την αθωότητά της.

 Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών πιστεύει πως οι παρακολουθήσεις είναι έργο κυβερνητικό και ότι ο πρωθυπουργός είχε πλήρη γνώση.

Αν στο Μαξίμου παραξενευτούν από αυτή την εικόνα θα είναι οι μόνοι που παραξενεύτηκαν. Στην ελληνική κοινωνία τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Οι πολίτες δεν είναι χαζοί, καθώς και εμπειρία υποκλοπών υπάρχει από το παρελθόν και η κυβερνητική επιχειρηματολογία και πρακτική ήταν άκρως αποκαλυπτική της προσπάθειας να κουκουλωθεί το σκάνδαλο.

Το μέγαρο Μαξίμου ουδέποτε παραδέχθηκε κάποια περίπτωση παρακολουθήσεων, παρά μόνο όταν δεν μπορούσε να την αρνηθεί. Και στην υπόθεση Κουκάκη και στην υπόθεση Ανδρουλάκη η αρχική τοποθέτηση του πρωθυπουργικού επιτελείου χαρακτήριζε το γεγονός ιδιωτική υπόθεση που έπρεπε, τάχα, να διερευνήσει η Δικαιοσύνη. Οι παραδοχές ήρθαν μετά, όταν πλέον τα ψέματα είχαν τελειώσει.

Το μέγαρο Μαξίμου ουδέποτε διευκόλυνε την έρευνα για την αποκάλυψη εκείνων που οργάνωσαν και εκτέλεσαν τις υποκλοπές. Χρησιμοποίησε με παράνομο τρόπο το απόρρητο, ώστε να απαγορεύεται να μιλήσει οποιοσδήποτε κρατικός παράγοντας ή υπάλληλος ήξερε. 

Ένα απόρρητο το οποίο μπορούσε να άρει, τουλάχιστον μερικώς, ο πρωθυπουργός για τις επιτροπές της Βουλής και τους πολιτικούς αρχηγούς. 

Δεν το έπραξε, παραδεχόμενος εμμέσως πλην σαφώς πως κάτι ήθελε να κρύψει.

Χρησιμοποίησε επίσης τον νόμο που ακόμα δεν κατάργησε. 

Την περιβόητη τροπολογία Πικραμμένου που απαγορεύει στους πολίτες να πληροφορούνται ότι υπήρξαν θύματα νόμιμης υποκλοπής των επικοινωνιών τους μετά το πέρας της παρακολούθησης. 

Το χειρότερο όλων αφορά το γεγονός ότι καμία αρμόδια αρχή δεν κινήθηκε εναντίον των εταιρειών που πουλούσαν στην Ελλάδα παράνομο λογισμικό παρακολουθήσεων, όπως το Predator.

Η Δικαιοσύνη δεν έπραξε το παραμικρό, παρότι παραβιάζονται θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών. Ο αρμόδιος υπουργός δεν πήρε καμία εντολή από τον πρωθυπουργό για να την κινητοποιήσει.

 Ο πρωθυπουργός μόλις πριν από λίγες ημέρες παραδέχτηκε την ύπαρξη κέντρου παρακολουθήσεων με χρήση του Predator. Με βάση αυτά τα δεδομένα, το Μαξίμου θα έπρεπε να θεωρεί τους πολίτες ηλίθιους για να επιδιώκει να τους πείσει. 

Κι όμως το έπραξε γιατί προφανώς δεν μπορούσε να πράξει κάτι άλλο.