Αδιανόητο. Φρικώδες. Απαράδεκτο. Τοξικό. Εμπαθές. Προσβλητικό. Συκοφαντικό. Αυτές και πολλές άλλες λέξεις με την ίδια αρνητική φόρτιση χρησιμοποιούν οι συνεργάτες του πρωθυπουργού χαρακτηρίζοντας τις ενέργειες όσων τον εγκαλούν είτε για συγκάλυψη είτε για ουσιαστική εμπλοκή στο σκάνδαλο των υποκλοπών.

Ντροπή, αίσχος, δειλία | Η Εφημερίδα των Συντακτών (efsyn.gr) 

Αδιανόητο. Φρικώδες. Απαράδεκτο. Τοξικό. Εμπαθές. 

Προσβλητικό. Συκοφαντικό.

 Αυτές και πολλές άλλες λέξεις με την ίδια αρνητική φόρτιση χρησιμοποιούν οι συνεργάτες του πρωθυπουργού χαρακτηρίζοντας τις ενέργειες όσων τον εγκαλούν είτε για συγκάλυψη είτε για ουσιαστική εμπλοκή στο σκάνδαλο των υποκλοπών.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Νίκο Χατζηνικολάου (τηλεόραση του «Αντέννα») απαντώντας στις κατηγορίες που δέχεται από την αντιπολίτευση, από μέσα ενημέρωσης, ακόμη και φιλικά μέχρι τώρα σ’ αυτόν, ότι οργάνωσε το σχέδιο των υποκλοπών που είχε στόχο και τους πολιτικούς αντιπάλους του και ορισμένους υπουργούς του και κάμποσους δημοσιογράφους, δεν έκρυψε την οργή του:

 «Είναι ντροπή και αίσχος να εννοεί κάποιος ότι ο πρωθυπουργός παρακολουθούσε τους υπουργούς του».

Πράγματι, είναι ντροπή και αίσχος, ενδεχομένως και ποινικό αδίκημα, ένας πρωθυπουργός να παρακολουθεί τους υφισταμένους του. 

Δεν συμπεριφέρονται έτσι οι σοβαροί πρωθυπουργοί. Αν δεν εμπιστεύονται τους υπουργούς που έχουν διορίσει, τους αντικαθιστούν. 

Αν υποψιάζονται ότι παίζουν βρόμικο παιχνίδι και παραβιάζουν τις αρχές του κόμματος, τους παραπέμπουν στα πειθαρχικά όργανα.

Είναι όμως επίσης ντροπή, αίσχος και δειλία ένας πρωθυπουργός να επιχειρεί να φορτώσει τα λάθη του στις πλάτες άλλων και να πιστεύει ότι εκπαραθυρώνοντας δύο στενούς συνεργάτες του θα λήξει το θέμα. 

Είναι ντροπή και αίσχος να κάνει τα πάντα για να μην πέσει άπλετο φως σε μια σκοτεινή υπόθεση που πλήττει τη δημοκρατία. Είναι ντροπή, αίσχος και δειλία να κρύβεται πίσω από γελοία επιχειρήματα (απόρρητο για εθνικούς λόγους) και να κατασκευάζει αποδιοπομπαίους τράγους. 

Είναι ντροπή και αίσχος να διαδίδει ότι ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί ως εσωτερικός εχθρός και ρίχνει νερό στον μύλο των εξωτερικών εχθρών της πατρίδας (Πούτιν και Ερντογάν φωτογραφίζει) που συνωμοτούν για να ρίξουν την κυβέρνησή του και να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα. 

Ντροπή και αίσχος είναι επίσης να υποδύεται ένας πρωθυπουργός τον τιμητή, ξεχνώντας πολύ βολικά τι έχει κάνει ο ίδιος και την εποχή που ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (άρα πρωθυπουργός εν αναμονή) και κατά τη διάρκεια της θητείας του σε ουκ ολίγες περιπτώσεις.

Να του θυμίσουμε δύο εξ αυτών, για τις οποίες πρέπει να ντρέπεται. Κατηγόρησε τον Αλέξη Τσίπρα ότι πούλησε τη Μακεδονία για να πάρει τις συντάξεις. 

Το είπε μια, το είπε δυο, το είπαν και συνεργάτες του. Αποδείξεις δεν έφερε, στοιχεία δεν προσκόμισε, δηλαδή δεν έκανε αυτό που ζητάει σήμερα από τους κατηγόρους του, συγγνώμη δεν ζήτησε. Και διά της παραλείψεως επέτρεψε τα χειρότερα. 

Δεν επανέφερε στην τάξη στελέχη της παράταξής του (σε υπουργικές θέσεις τώρα) που δήλωναν ότι ο Τσίπρας κι ο Κοτζιάς όταν έρθει η Ν.Δ. στα πράγματα θα οδηγηθούν στο Ειδικό Δικαστήριο για την προδοτική, όπως έλεγαν, Συμφωνία των Πρεσπών. Μια συμφωνία που δεν προσπάθησε να την αλλάξει (το είχε υποσχεθεί δημοσίως) και την οποία εφαρμόζει με συνέπεια. Συνεπής οπορτουνιστής.

Ο πρωθυπουργός, που συχνά-πυκνά επαίρεται ότι επί των ημερών του το κράτος δικαίου λειτουργεί άψογα (ασχέτως αν προκαλεί χάχανα στα πέρατα της επικράτειας), δεν έχει διστάσει να παραβιάσει με ωμό τρόπο το τεκμήριο της αθωότητας. 

Από το βήμα της Βουλής αποκάλεσε συμμορίτες τους δημοσιογράφους Κώστα Βαξεβάνη και Γιάννα Παπαδάκου, ενώ είχαν παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη, και προεξόφλησε την καταδίκη τους.

 Μόνο την ποινή δεν μας ανακοίνωσε, προφανώς γιατί σέβεται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Να κάνει κι αυτή κάτι. Να μην τα θέλει όλα στο πιάτο. 

Οταν όμως το δικαστικό συμβούλιο τους απάλλαξε πανηγυρικά, αντί να ανακαλέσει δημοσίως για τις αθλιότητες που είχε ξεστομίσει, έκανε την πάπια. 

Ντροπή. Αίσχος. Δειλία.

Ανάγωγα

Χθες μια γροθιά απέναντι στον κοινό εχθρό. Σήμερα χώρια και τα οπλισμένα με μαχαίρια χέρια τους βαράνε στο ψαχνό. Αύριο;