Ο Μητσοτάκης -Όρμπαν των Βαλκανίων- δεν μπορεί πια να κρύβεται πίσω από παραιτήσεις - ομολογία ενοχής αυτών που ήταν επισήμως τα μάτια και τα αυτιά του
Και όμως, στην οικογένεια Μητσοτάκη θα έπρεπε να έχουν μάθει ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα».
Αλίμονο γι' αυτούς -και ευτυχώς για όλους εμάς-, η αλαζονεία τους δεν τους επέτρεψε να συνειδητοποιήσουν ότι η δεύτερη φορά έφτασε και μάλιστα ελάχιστες μέρες πριν από την 48η επέτειο της παραίτησης Νίξον για το ορίτζιναλ Γουοτεργκέιτ.
Βέβαια, υπάρχει μία, τουλάχιστον, διαφορά.
Στις ΗΠΑ βοούσε ο κόσμος και το σκάνδαλο μονοπωλούσε τα πρωτοσέλιδα.
Αντίθετα, εδώ, στη χώρα που ο πρωθυπουργός αντιμετωπίζει ως μπανανία, έσκασαν σαν βόμβα οι παραιτήσεις του διευθυντή του γραφείου του (και ανιψιού του) και του διοικητή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, για ένα θέμα το οποίο απουσίαζε προκλητικά από τα πρωτοσέλιδα του συνόλου του ελληνικού Τύπου, την ώρα που είχε γίνει διεθνές θέμα μέσω Ρόιτερς…
Την ώρα που αρμόδια ευρωβουλευτής ζητάει την παρέμβαση της Europol και της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας για τη χρήση του Predator στην Ελλάδα, ο Μητσοτάκης -Όρμπαν των Βαλκανίων- δεν μπορεί πια να κρύβεται πίσω από παραιτήσεις - ομολογία ενοχής αυτών που ήταν επισήμως τα μάτια και τα αυτιά του.
Η ευθύνη για την καταβαράθρωση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα είναι προσωπικά δική του και δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αποφύγει τη μόνη πραγματικά ατομική ευθύνη που υπάρχει σε αυτή τη χώρα. Και σίγουρα όχι με εκφοβιστικές αγωγές του παραιτηθέντος Δημητριάδη.
Το σκάνδαλο Μητσοτάκη δεν μπορεί και δεν πρέπει να παρασύρει τη χώρα, σε μια τόσο κρίσιμη ιστορική στιγμή, στο βάραθρο που άνοιξε ο ίδιος και το καθεστώς που επιχείρησε να δημιουργήσει.
Στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα, ούτε μπορούν να γίνουν ανεκτά σκοτεινά δωμάτια.
Η Δικαιοσύνη οφείλει να διερευνήσει κάθε πλευρά αυτής της όζουσας υπόθεσης. Αλλά, σε ένα τόσο σημαντικό πρόβλημα Δημοκρατίας, τη λύση δεν μπορεί να δώσει άλλος από τον κυρίαρχο λαό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου