Ποιοι μας έβαλαν και ποιοι μας έβγαλαν από τα μνημόνια (tvxs.gr)
Το πρόσφατο διάγγελμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, με το οποίο επιχείρησε να ξαναγράψει την πολιτική ιστορία της χώρας κατά πως τον συμφέρει, προκάλεσε κύμα εύλογων αντιδράσεων και ξύπνησε μνήμες από τις… ένδοξες μέρες του αντί ΣΥΡΙΖΑ μετώπου.
Ο σημερινός πρωθυπουργός, οικειοποιούμενος την έξοδο από την αυστηρή επιτήρηση που είχε δρομολογηθεί ήδη από τον Αύγουστο του 2018, οπότε και βγήκαμε οριστικά από τα μνημόνια, δεν έχασε την ευκαιρία να συγχαρεί τον εαυτό του για τη μεγάλη επιτυχία της… κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και του πρωθυπουργού της Αλέξη Τσίπρα.
Ο Μητσοτάκης επανέφερε, με την ευκαιρία της παραχάραξης της ιστορίας, τη γνωστή προπαγάνδα, σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με την διαπραγμάτευση του καλοκαιριού του 2016 και με το κλείσιμο, τότε, των τραπεζών και τα capital controls, «κατέστρεψε» την Ελλάδα.
Η ειρωνεία είναι ότι με αφορμή τον ψευδή ισχυρισμό του Μητσοτάκη ότι δήθεν η δική του κυβέρνηση μας έβγαλε από την αυστηρή επιτήρηση των δανειστών, επανήλθε και η συζήτηση για το ποιοι, πότε και πως μας έβαλαν στη μέγγενη των μνημονίων.
Γιατί το ερώτημα δεν είναι μόνο ποιοι μας έβγαλαν, αλλά και ποιοι μας έβαλαν στα μνημόνια.
Μια συζήτηση που δεν συμφέρει καθόλου ούτε τη Δεξιά, ούτε τον Κυριάκο Μητσοτάκη που ηγείται σήμερα της παράταξης που ευθύνεται για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό και την ένταξη της χώρας στην αυστηρή επιτήρηση των νεοφιλελεύθερων μνημονίων.
Το κυρίαρχο αφήγημα με το οποίο η ΝΔ του Μητσοτάκη κέρδισε τις εκλογές του 2019 μπάζει από παντού. Το πιο αδύναμο σημείο του όμως, είναι αυτό που αφορά στη διαγραφή όλων όσων συνέβησαν το κρίσιμο διάστημα πριν από τις εκλογές του 2015.
Διότι η ιστορία της χώρας δεν ξεκίνησε αμέσως μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε για πρώτη φορά κυβέρνηση το 2015. Υπήρξε ολόκληρη προϊστορία μέχρι να φτάσουμε ως εκεί.
Σήμερα λοιπόν που έχουμε πλέον όλη την εικόνα της οικονομικής περιπέτειας της Ελλάδας, από την είσοδο μέχρι την έξοδο από τα μνημόνια και την αυστηρή επιτήρηση, μπορούμε με νηφαλιότητα να διαπιστώσουμε ποιοι, πότε και κάτω από ποιες συνθήκες μας οδήγησαν στον γκρεμό. Όπως και το ποιοι, πότε και πως μας έβγαλαν από το τούνελ της δημοσιονομικής επιτήρησης και των μνημονίων.
Τα δυο διαγράμματα που ανάρτησε στα κοινωνικά δίκτυα ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Παύλος Πολάκης, της Eurostat το πρώτο και της Τράπεζας της Ελλάδας το δεύτερο, παρουσιάζουν τη διαχρονική εξέλιξη των δημοσιονομικών παραμέτρων της χώρας που ήταν καθοριστικές για την είσοδο και την έξοδο από τα μνημόνια, αποκαλύπτοντας τι συνέβη στ’ αλήθεια.
Στο πρώτο διάγραμμα παρουσιάζεται η πορεία του ισοζυγίου της γενικής κυβέρνησης και στο δεύτερο του εξωτερικού χρέους, μέχρι και σήμερα.
Το 2009 λοιπόν συνέβη η έκρηξη του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 15,1% του ΑΕΠ.
Η έκρηξη αυτή ήρθε ως αποτέλεσμα της αύξησης του εξωτερικού χρέους που επιδεινώνονταν διαρκώς από το 2001 και μετά, η οποία σε συνδυασμό με την ύφεση της οικονομίας, οδήγησε στη μνημονιακή περιπέτεια.
Εδώ βέβαια ξεκινά και μια άλλη μεγάλη συζήτηση, για το αν η υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ με ένα έλλειμμα 15,1% του ΑΕΠ ήταν πράγματι επιβεβλημένη ή όχι. Με την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου πάντως τότε, να έχει αποφασίσει καταφατικά.
Αλλά αυτή η συζήτηση δεν είναι του παρόντος.
Το 2015 πάντως, μετά από 5 χρόνια σκληρής μνημονιακής πολιτικής το έλλειμμα παρέμενε υψηλό, ευρισκόμενο στο επίπεδο του 5,9%.
Από τη στιγμή που ανέλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τον Αλέξη Τσίπρα πρωθυπουργό, αρχίζει η καθοδική πορεία για τους δημοσιονομικούς δείκτες. Το έλλειμα, ήδη από το 2016 αρχίζει να γίνεται πλεόνασμα, για να φτάσει το 2019 στο υψηλότερο θετικό ποσοστό του 1,1%.
Όταν λοιπόν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε στην κυβέρνηση της ΝΔ, το έλλειμμα είχε ήδη γίνει πλεόνασμα, το χρέος ήταν ρυθμισμένο, η οικονομία επί σειρά εξαμήνων, μέχρι το φθινόπωρο του 2019, παρέμενε σε ανάπτυξη και τα δημόσια ταμεία ήταν γεμάτα με 37 δις ευρώ.
Αυτές είναι οι πραγματικές επιδόσεις της κυβέρνησης Τσίπρα, κάτω από τις οποίες η Ελλάδα οδηγήθηκε στην έξοδο από τα μνημόνια, τον Αύγουστο του 2018.
Αυτές είναι όμως και οι πραγματικές δημοσιονομικές και οικονομικές συνθήκες επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που για τις ανάγκες του αντί ΣΥΡΙΖΑ αφηγήματος βαφτίστηκαν «καταστροφή της χώρας».
Η συνέχεια είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή.
Η επάνοδος της Δεξιάς του Μητσοτάκη στην κυβέρνηση το 2019 επανέφερε άμεσα τη χώρα στην τροχιά των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, ως αποτέλεσμα της άφρονος, ευνοιοκρατικής υπέρ της οικονομικής ολιγαρχίας, καθώς όμως και φαύλης πολιτικής της. Με τα περισσότερα των 7 δις να δίνονται σε εργολαβίες και προμήθειες «κάτω από το τραπέζι», χωρίς διαγωνισμούς και χωρίς διαυγείς διαδικασίες ανάθεσης.
Στα 3 και κάτι χρόνια της κυβέρνησης Μητσοτάκη οι προηγούμενοι θετικοί δημοσιονομικοί δείκτες έγιναν και πάλι αρνητικοί και τα πλεονάσματα έγιναν για μια ακόμη φορά επί ΝΔ ελλείμματα. Τα οποία μάλιστα επανήλθαν στα επίπεδα του 9,7%, όσο ήταν δηλαδή λίγο πριν την είσοδο της χώρας στα μνημόνια.
Αντίστοιχη ήταν και η έκρηξη του εξωτερικού χρέους, σε επίπεδα όμως πολύ υψηλότερα από εκείνα του 2009 αυτή τη φορά. Που φέρνουν σήμερα την Ελλάδα αρνητική πρωταγωνίστρια στην Ευρώπη και στον δείκτη του εξωτερικού χρέους.
Ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός της χώρας μετά το 2019, για μια ακόμη φορά από κυβέρνηση ΝΔ, από κοινού με την πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια και τον πολύ υψηλότερο πληθωρισμό από τους μέσους ευρωπαϊκούς όρους, καθώς και με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των μεγάλων οργανισμών του δημοσίου, που οδήγησαν στην ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας, είναι το ίχνος της κυβέρνησης Μητσοτάκη στην οικονομία.
Το οποίο με δυο λόγια αποτυπώνεται ως επιδρομή στα δημόσια ταμεία, αφαίμαξη και μεταφορά του δημόσιου πλούτου σε ομάδα προνομιούχων επιχειρηματικών ομίλων που στηρίζουν την κυβέρνηση.
Με άμεσες συνέπειες την αύξηση της φτώχειας και την ενίσχυση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων.
Και με μεσοπρόθεσμες επιπτώσεις την αποπληρωμή του λογαριασμού και πάλι από τους αδύναμους πολίτες, που θα κληθούν να πληρώσουν σύντομα τη δημοσιονομική πειθαρχία που θα μας επιβληθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου