Από τη μία, η ενεργειακή φτώχεια και, από την άλλη, η πολιτική αλητεία.
Γιατί περί αλητείας πρόκειται όταν η κυβέρνηση βάζει χέρι στα δημόσια ταμεία για να επιδοτήσει το καρτέλ της ηλεκτρικής ενέργειας και το παρουσιάζει ως κοινωνική πολιτική προς όφελος τάχα των νοικοκυριών.
Περί πολιτικής αλητείας πρόκειται όταν φουσκώνεις τους φόρους και τις χρεώσεις για να εξοικονομήσεις τις δήθεν επιδοτήσεις με τις οποίες θα έρθεις να καλύψεις την αισχροκέρδεια των νταβατζήδων της ηλεκτρικής ενέργειας, που κερδοσκοπούν επιδοτούμενοι με τα λεφτά των φορολογούμενων οι οποίοι πληρώνουν και το ρεύμα και την κοινωνική πολιτική της Μητσοτάκης Α.Ε.
Και όλα αυτά την ώρα που οι διακοπές του ηλεκτρικού ρεύματος σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις εξωφρενικές αυξήσεις μοιάζουν με τσουνάμι που έρχεται να παρασύρει όποια επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης να μαζέψει τα ασυμμάζευτα στον τομέα της ενέργειας.
Γιατί αν έχεις αυτόν τον αριθμό εντολών διακοπής ρεύματος καλοκαιριάτικα, μπορεί κανείς εύκολα να φανταστεί τι έχει να γίνει τον χειμώνα με τη χώρα να βυθίζεται στο σκοτάδι, στο κρύο και να πνίγεται και πάλι στις αναθυμιάσεις από τα μαγκάλια της οικονομικής εξαθλίωσης.
Αλλά αυτά μάλλον είναι ψιλά γράμματα για τους καλοζωισμένους του επιτελικού παρακράτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου