https://www.avgi.gr/politiki/408707_se-talirakia
Το 1991, που κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση, μας είπαν ότι οι πολεμικοί ανταγωνισμοί τελείωσαν και τώρα ο καπιταλισμός θα χτίσει έναν κόσμο ευημερίας.
Αρκετά με τον Τσακαλώτο, ας πούμε σήμερα μερικές γεωπολιτικές σοφίες να χαλαρώσουμε λίγο.
Ο Πούτιν δήλωσε χθες ότι αναγνωρίζει την ανεξαρτησία δύο περιοχών που είναι έδαφος της Ουκρανίας.
Συνεπώς ανακοίνωσε ότι τις τρώει από την Ουκρανία, μην χάνουμε χρόνο με τις διατυπώσεις.
Διότι, αφού αναγνωρίζει την ανεξαρτησία τους, είναι προφανώς έτοιμος να εγγυηθεί και την ασφάλειά τους.
Άρα τις τρώει ειρηνικά και προκαλεί όποιον θέλει να τον εμποδίσει.
Και η Ουκρανία δηλώνει ότι θα τις υπερασπιστεί και καλεί όποιον θέλει να βοηθήσει.
Δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε παγκόσμιο πόλεμο, αλλά είμαστε στον σωστό δρόμο.
Και μια και απόψεις για τον Πούτιν έχουν εκφραστεί πολλές, ας εκφράσουμε εμείς μια άποψη για τη Δύση.
Στην Ουκρανία υποκινήθηκε, το 2014, μια φιλοευρωπαϊκή αντιρωσική εξέγερση. Η εξέγερση χρηματοδοτήθηκε από τους Αμερικανούς, το είπαν οι ίδιοι.
Και υποστηρίχθηκε ένθερμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και από τα διεθνή ΜΜΕ κυρίως.
Ενεργό ρόλο στην εξέγερση αυτή έπαιξαν οι φασίστες. Οι οποίοι έκαναν εγκλήματα.
Θυμηθείτε το κτήριο των Συνδικάτων. Με τους απανθρακωμένους να κρέμονται στα παράθυρα.
Η Δύση, που είναι γίγαντας αρχών, δεν είπε κουβέντα για το θέμα. Άντε να το παίξανε μια μέρα στα ψιλά τα πρακτορεία.
Έκτοτε έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε βίντεο από την Ουκρανία με φιλορώσους να τρώνε μπουνιές στη Βουλή και στα κανάλια. Και η Δύση, κουβέντα.
Δεν υπάρχει περίπτωση να είμαστε με την Ουκρανία. Όπου παίζουν οι φασίστες, είμαστε με τους άλλους.
Και οι φασίστες παίζουν παντού. Και κυρίως στον στρατό.
Η ιστορία με την Ουκρανία όμως είναι μέρος ενός συνολικότερου θέματος.
Και το θέμα αυτό σχετίζεται με την τεράστια όρεξη της Δύσης για ενεργειακούς πόρους.
Το 1991, που κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση, μας είπαν ότι οι πολεμικοί ανταγωνισμοί τελείωσαν και τώρα ο καπιταλισμός θα χτίσει έναν κόσμο ευημερίας.
Αλλά ο καπιταλισμός δεν χορταίνει. Ειδικά όταν βλέπει κοιτάσματα που δεν είναι δικά του.
Γι’ αυτό η Ρωσία και το Ιράν είναι εχθροί της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Ενώ η Σαουδική Αραβία, ας πούμε, δεν είναι.
Στο πλαίσιο αυτό, το ΝΑΤΟ έχει αποφασίσει να επεκταθεί στα σύνορα της Ρωσίας. Ενώ τριάντα χρόνια το απέφευγε.
Και έχει αποφασίσει να επεκταθεί γιατί όταν οι πύραυλοι απέχουν 14 δευτερόλεπτα από τον στόχο τους, ο στόχος είναι πιο συνεργάσιμος.
Ηλίθιο σχέδιο. Γιατί πιστεύεις ότι ο άλλος θα κάθεται και θα σε κοιτάει.
Ενώ την έχεις φάει ήδη στη Συρία, στην Ανατολική Ουκρανία και στην Κριμαία.
Από την άλλη, βέβαια, οι εντάσεις συντηρούν τα οπλικά συστήματα. Και αυτά είναι λεφτά που κινούν τις οικονομίες.
Άσε που όταν απειλείται το φυσικό αέριο κερδοσκοπεί και το πετρέλαιο.
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ποιος είναι ο επιτιθέμενος σε αυτή την υπόθεση.
Και ότι τα κίνητρά του δεν έχουν να κάνουν με τη δημοκρατία και την ελευθερία.
Από την άλλη, βέβαια, είναι και η ηλιθιότητα της Δύσης.
Που ενώ κρέμεται από το ρωσικό φυσικό αέριο, κάθεται και κάνει τσαμπουκάδες.
Ειδικά εμείς, που βρήκαμε ευκαιρία να καλοπιάσουμε την Αμερική προκειμένου να ενισχυθούμε έναντι της Τουρκίας.
Είναι στρατηγική της Δεξιάς από το 1974 αυτό. Καλά πήγε.
Και κλείσαμε και τους λιγνίτες για να είμαστε ετοιμοπόλεμοι.
Ενώ θα έπρεπε να ζητάμε να μην τους μπαίνουν ιδέες για την Αλεξανδρούπολη.
Γιατί όταν ένας εμπόλεμος χρησιμοποιεί το έδαφός σου, είναι και εσύ εμπόλεμος. Αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου