Οι άνθρωποι που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ και πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ είχαν έναν πολύ σοβαρό αριστερό λόγο που το έκαναν.

 Σε ταληράκια | Αυγή (avgi.gr)

Σημειώσεις για την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στο ΚΙΝ.ΑΛΛ.

Πρώτον, να μην υποτιμούμε την κατάσταση. Ο Ανδρουλάκης πήρε ένα ρωμαλέο ποσοστό μιλώντας αποκλειστικά στη βάση του κομματικού πατριωτισμού.

Και αυτός είναι μάλλον ο βασικός λόγος για τον οποίο ψηφίστηκε.

Λογικά λοιπόν θα κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Να οριοθετήσει το ΚΙΝ.ΑΛΛ. απέναντι στη Ν.Δ. και στον ΣΥΡΙΖΑ και να αυξήσει την επιρροή του.

Λογικά σε ένα τέτοιο πλαίσιο θα επιχειρήσει να επαναπατρίσει ψηφοφόρους που έχουν πάει στον ΣΥΡΙΖΑ.

Το ερώτημα είναι τι χαρακτηριστικά θα έχει αυτή η στάση.

Βασικά συμβαίνει το εξής: Οι άνθρωποι που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ και πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ είχαν έναν πολύ σοβαρό αριστερό λόγο που το έκαναν.

Δεν λέμε ότι είναι οι ίδιοι αριστεροί. Λέμε ότι ήθελαν από το κόμμα που θα στήριζαν απαντήσεις σε θέματα διαπλοκής, κοινωνικής δικαιοσύνης, αντιπαράθεσης με τον νεοφιλελευθερισμό.

Και τον διαμαντοπουλισμό επίσης.

Αν λοιπόν το σχέδιο του Ανδρουλάκη είναι να τους ξαναμαζέψει, θα πρέπει να βγει στον ΣΥΡΙΖΑ από τα αριστερά. Πραγματικά αριστερά όμως και επί αυτών των ζητημάτων.

Και λέμε πραγματικά αριστερά, γιατί το επιχείρημα «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι προοδευτικό κόμμα γιατί έκανε το όχι, ναι» είναι παιδαριώδες, αποτελεί ατάκα για τηλεοπτικά πάνελ και δεν παράγει απολύτως τίποτα.

Αν όμως ο Ανδρουλάκης επιχειρήσει να βγει πραγματικά αριστερά στον ΣΥΡΙΖΑ, θα χάσει εντελώς τις ισορροπίες του με τη Νέα Δημοκρατία. Και με τα συμφέροντα που την υποστηρίζουν.

Και εδώ είναι το δεύτερο ζήτημα. Γιατί ο Ανδρουλάκης θα πρέπει να κάνει αντιπολίτευση και στη Νέα Δημοκρατία.  Όχι όμως με τρόπο που να δημιουργεί ρήγμα.

Γιατί, αν δημιουργήσει ρήγμα, μπαίνει αυτομάτως στη στρατηγική της προοδευτικής συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν είναι αυτή η πρόθεσή του, είναι σαφέστατο.

Στη Νέα Δημοκρατία θα τα χώσει τόσο όσο για να πάρει μια ψήφο διαμαρτυρίας που δεν θα πάει στον ΣΥΡΙΖΑ.  Άρα κρατώντας ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας και παίζοντας δυνατά το αντιΣΥΡΙΖΑ χαρτί.

Από πολιτικής άποψης λοιπόν οι ισορροπίες που πρέπει να ακολουθήσει ο Ανδρουλάκης είναι εξαιρετικά λεπτές.

Μέχρι τώρα αυτό το θέμα ο Ανδρουλάκης το διαχειρίζεται μη λέγοντας απολύτως τίποτα.

Αλλά κανείς δεν μπορεί να πάει μακριά μη λέγοντας τίποτα. Το Ποτάμι το έκανε υποδειγματικά και εξαφανίστηκε από προσώπου γης.

Τρίτο ζήτημα. Το σύστημα, οι μηχανισμοί Ν.Δ., τα κανάλια κ.λπ. θα σπρώξουν τον Ανδρουλάκη μέχρι εκεί που δεν παίρνει.

Περιμένετε από την ερχόμενη Κυριακή τις δημοσκοπήσεις, 14% ΚΙΝ.ΑΛΛ., 22% ΣΥΡΙΖΑ.

Και μια διαρκή δημοσκοπική πίεση από εκεί και πέρα.

Η αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ, δυναμικό ξεκίνημα, αποδοχή του κόσμου, φαίνεται ότι αλλάζει το σκηνικό, Σία μου.

Μέχρι να τους τα χαλάσει κάπου ο Ανδρουλάκης. Μετά θα γίνει ο τίποτας, ο απολίτικος, ο ξύλινος, ο νεόγερος κ.λπ.

Όπως ήταν στον πρώτο γύρο που σπρώχνανε φουλ τον Λοβέρδο.

Τέταρτο ζήτημα. Ο Ανδρουλάκης άρχισε να καίγεται από την ώρα που τον υιοθέτησε το σύστημα αυτό.

Και του επέβαλε να δηλώσει ότι θέλει πίσω τον Βενιζέλο και τη Διαμαντοπούλου.

Αν επανακάμψει ο Βενιζέλος, ο Ανδρουλάκης θα γίνει αχυράνθρωπος. Ειδικά που η έδρα του είναι στο Στρασβούργο.

Αυτό συνιστά αναστήλωση του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ. Από το οποίο προσπάθησε να ξεμπλέξει η Φώφη.

Και τελευταίο: Μια και ο Ανδρουλάκης μιλάει πολύ για ΠΑΣΟΚ, να μας πει και πώς θα αποπληρωθούν τα δάνεια. Αυτά για τώρα.