https://www.ieidiseis.gr/eidiseis/opinions/item/91621-dionysis-temponeras-einai-to-8oro-ilithie
Οι νέες νομοθετικές ρυθμίσεις, για τις εργασιακές σχέσεις, που αναμένεται να κατατεθούν προς διαβούλευση, τις αμέσως επόμενες ημέρες, εμπεριέχουν σημαντικές παρεμβάσεις, που αλλάζουν δραστικά την ζωή, την καθημερινότητα και το εισόδημα, εκατομμυρίων εργαζομένων.
Οι αλλαγές στο ωράριο, στον συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982,στον τρόπο άσκησης του δικαιώματος της απεργίας, στο δίκαιο της καταγγελίας, στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, στο νομικό πλαίσιο για την τηλεργασία κ.α. αποτελούν, δομικού χαρακτήρα νομοθετικές πρωτοβουλίες, που αλλάζουν την «φυσιογνωμία» του σύγχρονου ατομικού και συλλογικού εργατικού διακαίου.
Προμετωπίδα των αλλαγών, είναι οι μεταβολές στο χρόνο εργασίας, στο ωράριο των εργαζομένων, στις υπερωρίες, στην κυριακάτικη αργία κ.α..
1.Η νέα διευθέτηση του χρόνου εργασίας προβλέπει 10ώρη εργασία, δίχως πρόσθετη αμοιβή, για μια περίοδο αναφοράς αυξημένης απασχόλησης, με δυνατότητα συμψηφισμού, με λιγότερες ώρες δουλειάς σε άλλη περίοδο μειωμένης απασχόλησης ή με τη χορήγηση ημερήσιας ανάπαυσης ή με συνδυασμό μειωμένων ωρών εργασίας και ρεπό, δια ατομικής συμβάσεως εργασίας.
Ο κ.Χατζηδάκης, στην προσπάθειά του να «ξορκίσει» τις φωνές τις αντιπολίτευσης και των συνδικάτων, που κάνουν λόγο για «κατάργηση του 8ώρου», απαντά ότι, δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα, καθώς η νέα διευθέτηση του χρόνου εργασίας, θα γίνεται «κατόπιν και μόνον, αιτήματος του εργαζομένου».
Η διάψευση βέβαια έρχεται δια της διαρροής του νομοσχέδιου, αφού η συγκεκριμένη ρύθμιση που προβλέπει ότι, σε επιχειρήσεις που θα κάνουν χρήση του μέτρου, «ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να αρνηθεί την παροχή της επιπλέον εργασίας, μόνο αν δεν είναι σε θέση να την εκτελέσει και η άρνησή του δεν είναι αντίθετη, με την καλή πίστη»!
Συνεπώς, δεν θα υποβάλλεται σχετικό αίτημα από τον εργαζόμενο, όπως ισχυριζόταν ο Υπουργός, αλλά θα υπάρχει «τεκμήριο» υπέρ της υποχρέωσης του εργαζομένου να εργαστεί επιπλέον, ο οποίος μάλιστα, θα έχει και το βάρος απόδειξης ότι, η άρνησή του για επιπλέον εργασία, είναι συμβατή, με την καλή πίστη. Η διαφορά είναι πολύ ουσιαστική, αφού είναι τελείως διαφορετικό να υποβληθεί σχετικό αίτημα από τον εργαζόμενο και άλλο πράγμα, να είναι καταρχήν επιτρεπτή με ατομική συμφωνία η 10ωρη εργασία και μόνο τα δικαστήρια, να μπορούν να κρίνουν, αν η άρνηση του εργαζομένου να εργαστεί παραπάνω, είναι σύννομη. Αντιλαμβάνεται κανείς, αν θα έχει τη δυνατότητα ο εργαζόμενος να αρνηθεί στις πιέσεις που θα δεχθεί από τον εργοδότη και αν θα μπορεί οικονομικά και ψυχολογικά, να αντέξει μια διένεξη με την επιχείρηση προσφεύγοντας στα δικαστήρια, με ό,τι αυτό σημαίνει για την εξέλιξη της εργασιακής σχέσης. Παρατηρούμε συνεπώς μια κλιμάκωση επί τα χείρω, που φέρνει σε ακόμα πιο δύσκολη θέση τον εργαζόμενο, σε σχέση με ότι είχε εξαγγελθεί από τον αρμόδιο Υπουργό.
2.Η ρύθμιση επίσης προβλέπει ότι, «το χρονικό διάστημα των περιόδων αυξημένης και μειωμένης απασχόλησης δεν μπορεί να υπερβαίνει συνολικά τους έξι μήνες, σε διάστημα 12 μηνών». Και εδώ δυστυχώς τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, από όσα είχαν εξαγγελθεί, πριν λίγες ημέρες. Η νέα ρύθμιση θα δίνει για παράδειγμα, τη δυνατότητα σε μια επιχείρηση, να συμφωνεί ότι, θα απασχολεί τους εργαζόμενους (π.χ. σε περίοδο αναφοράς από 1.1.2022 -31.12.2022) από τον Ιούλιο μέχρι τον Δεκέμβριο του 2022 και να ξεκινάει νέα συμφωνία από τον Γενάρη του 2023, μέχρι το τέλος Ιουλίου του ίδιου έτους. Πρακτικά δηλαδή, θα δίνεται η δυνατότητα για δεκάωρη εργασία επί 12 μήνες(στο ανωτέρω παράδειγμα από 1.7.2022-31.6.2023)!Αλήθεια πόσοι εργαζόμενοι σε βαριές και επίπονες εργασίες, θα έχουν τη δυνατότητα να αντέξουν επί 1 έτος, 10 ώρες εργασία; Τι θα σημάνει αυτό για την προσωπική και οικογενειακή τους ζωή; Τι θα γίνει με την φυσική εξάντληση και τα αναπόφευκτα εργατικά ατυχήματα;
3.Με άλλη ρύθμιση, το πλαφόν των νόμιμων υπερωριών και στη βιομηχανία και στις επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών, αυξάνεται στις 150 (στην μεν βιομηχανία το ετήσιο όριο, είναι 96 ώρες και στις επιχειρήσεις υπηρεσιών είναι 120 ώρες, ετησίως).Πρακτικά, αυτό θα σημάνει ότι, οι εργοδότες θα έχουν στη διάθεσή τους ένα απέραντο «ωκεανό» φτηνών υπερωριών.
Ενώ με το υφιστάμενο πλαίσιο δίνεται προσαύξηση 40% στις υπερωρίες μέχρι τα ανωτέρω όρια(96 ή 120 ώρες), με το νέο πλαίσιο επεκτείνεται η χορήγηση μειωμένης προσαύξησης, για τους εργαζόμενους και άρα προκαλείται, ξεκάθαρη μείωση αποδοχών.
Οι μεγάλες κυρίως επιχειρήσεις, αποκτούν το απόλυτο εργαλείο ευελιξίας, αφού θα μπορούν εύκολα και κυρίως φτηνά, να απασχολούν τους εργαζόμενους επιπλέον του ωραρίου τους, με ελάχιστο κόστος.
Γιατί μια επιχείρηση να πάει σε οποιαδήποτε ατομική συμφωνία με τον εργαζόμενο, όταν ξέρει ότι το μόνο που θα πρέπει να τηρήσει, είναι μόνο το όριο ημερήσιας ανάπαυσης(11 ώρες σε επίπεδο 24ώρου)και διαθέτει στη φαρέτρα της, την δυνατότητα φτηνών υπερωριών;
4.Η νέα ρύθμιση προβλέπει συνδυασμό των ανωτέρω δύο ρυθμίσεων, αφού ορίζεται ότι,«εάν με ατομική σύμβαση εργαζόμενος απασχολείται άνω των 9 ωρών ημερησίως κατά την περίοδο αυξημένης απασχόλησης, η 10η ώρα της ημερήσιας απασχόλησης, αφαιρείται από το συνολικό επιτρεπόμενο αριθμό νόμιμων υπερωριών του συγκεκριμένου εργαζομένου».
Συνεπώς όσοι εργαζόμενοι απασχοληθούν με το «νέο δεκάωρο» θα υπάρχει η δυνατότητα να απασχοληθούν με φτηνές υπερωρίες επιπλέον ώρες!
4.Επίσης η κυβέρνηση, προχωράει σε περαιτέρω «απελευθέρωση» στις επιχειρήσεις, που έχουν τη δυνατότητα να λειτουργούν τις Κυριακές.
Συγκεκριμένα η ρύθμιση θα προβλέπει ότι, «επιτρέπεται να λειτουργούν τις Κυριακές, οι επιχειρήσεις:
α)παραγωγής, αποθήκευσης, μεταφοράς και διανομής φαρμάκων και παραϊατρικού υλικού. Για την εκτέλεση παράδοσης αγαθών στους καταναλωτές που έχουν παραγγελθεί εξ αποστάσεως, τηλεφωνικά ή από ηλεκτρονικό κατάστημα υπεραγορών (supermarket) και κάθε άλλου εμπορικού καταστήματος, ως κέντρο διανομής και παράδοσης θεωρούνται και το φυσικό κατάστημα λιανικής πώλησης και οι αποθήκες του.
β)εφοδιαστικής αλυσίδας (“logistics”), ιδίως παραλαβής, αποθήκευσης, συλλογής και διανομής εμπορευμάτων .
γ)κέντρων κοινών υπηρεσιών (“sharedservicescenters”) ομίλων επιχειρήσεων, ιδίως στους τομείς της λογιστικής, του ανθρώπινου δυναμικού, της μισθοδοσίας, των Η/Υ (ΙΤ), της κανονιστικής συμμόρφωσης, των προμηθειών και άλλων,
δ)κέντρων δεδομένων (“datacenters”) και εν γένει μηχανογραφικών κέντρων ομίλων επιχειρήσεων,
ε)ψηφιοποίησης έγχαρτου αρχείου,
στ)παροχής υπηρεσιών τηλεφωνικού κέντρου εξυπηρέτησης και τεχνικής υποστήριξης πελατών,
η)παραγωγής έτοιμου σκυροδέματος.
Επίσης η ρύθμιση θα προβλέπει ότι κατόπιν άδειας του ΣΕΠΕ δύναται να επιτραπεί, η λειτουργία των επιχειρήσεων, εκμεταλλεύσεων, υπηρεσιών και εργασιών και η απασχόληση του προσωπικού κατά τις Κυριακές και τις αργίες:
α) Σε περιπτώσεις διενέργειας εξετάσεων για την απόκτηση πτυχίων και διπλωμάτων εν γένει.
β) Σε περιπτώσεις νόμιμων εξωσχολικών δράσεων ιδιωτικών σχολείων, όπως ημερίδες, διημερίδες, σεμινάρια, συνέδρια, ρητορικοί και άλλοι διαγωνισμοί, αγώνες, προπονήσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις, ανθρωπιστικές, φιλανθρωπικές και περιβαλλοντικές δράσεις, συμπεριλαμβανομένων των φυλάκων, οδηγών και συνοδών λεωφορείων, καθαριστριών, προσωπικού μηχανογράφησης και γραμματείας και κάθε άλλου εργαζομένου αναγκαίου για τη διενέργεια και ομαλή διεξαγωγή αυτών.
γ) Σε περιπτώσεις συντήρησης κτηρίων δημόσιων ή ιδιωτικών σχολείων, η οποία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί τις ημέρες παρουσίας εκπαιδευτικών και μαθητών,
δ) Σε περιπτώσεις προσαρμογής και αναβάθμισης πληροφοριακών συστημάτων.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι, χιλιάδες εργαζόμενοι, θα πρέπει να ξεχάσουν για πάντα το «κυριακάτικο τραπέζι», την ανάπαυση της Κυριακή, την κοινωνική ζωή, τις παρέες τους, τις βόλτες. Επίσης με το τελειωτικό αυτό χτύπημα στην κυριακάτικη αργία, η γενικευμένη εργασία 24/7 θα είναι απλά θέμα χρόνου.
Το 8ωρο όπως και τα χρονικά όρια εργασίας και όλο το εποικοδόμημα που στηρίζεται στις αναγκαστικού δικαίου διατάξεις περί χρόνου εργασίας, καταρρέει, υπό το βάρος της λανθασμένης αντίληψης ότι η παραγωγικότητα συνδέεται αποκλειστικά, με τις ώρες απασχόλησης και την μείωση του εργατικού κόστους.
Αυτή η αντίληψη, πέρα από ιδεοληπτική και αντιεπιστημονική είναι και καταστροφική για την ίδια την κοινωνική συνοχή και την πρόοδο. Δεν είναι λοιπόν, μόνο ο μισθός ή οι ώρες εργασίας που διακυβεύονται.
Το «8ώρο» συμβολίζει και συγκροτεί γύρω από αυτό, πολλά περισσότερα!
Διονύσης Τεμπονέρας, Δικηγόρος - Εργατολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου