Γιώργος Λακόπουλος: Ο ρόλος κομμάτων και ΜΜΕ στον φαύλο κύκλο συγκάλυψης σκανδάλων στην Ελλάδα

 https://www.anoixtoparathyro.gr/γιώργος-λακόπουλος-ο-ρόλος-κομμάτων-κ/

Αν βγουν στην άκρη οι ευτυχώς αρκετές, περιπτώσεις δημοσιογράφων και πολιτικών, το συμπέρασμα είναι απογοητευτικό. Στην Ελλάδα ΜΜΕ και κόμματα μοιάζουν με τα τροπικά δάση: τρέφονται από τη σήψη τους.

Χριστοφοράκος και Φρουζής. Μάνατζερς δυο μεγάλων επιχειρήσεων – της Ζήμενς και της Νοβάρτις – που έδωσαν το όνομά τους στα δυο από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα από τη Μεταπολίτευση στην Ελλάδα.

Και οι δυο «δούλευαν» με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Με τα κόμματα και με στελέχη τους ξεχωριστά. Και για τους δυο υπάρχουν περιστατικά που τους συνδέουν ακόμη και με τις ηγεσίες τους.

Ο Χριστοφοράκος έστελνε λεφτά στο ΠΑΣΟΚ, όπως αποκάλυψε ο Θ. Τσουκάτος- που ταλαιπωρήθηκε για να μην φτάσει η έρευνα ως τον Κ. Σημίτη. Δια της μεθόδου της παραγραφής ο ίδιος – ο Σημίτης- ποτέ δεν υποχρεώθηκε να απαντήσει γιατί χρηματοδοτούσε η Ζημενς, όχι μόνο το κόμμα του, αλλά και έναν από τους εξ απορρήτων του: τον Τάσο Μαντέλη.ADVERTISING

Ο Φρουζής μετείχε στην καμπάνια του Κυριάκου Μητσοτάκη για την ηγεσία της ΝΔ και αντάλλασσε email μαζί του. Καρατσεκαρισμένα, επιβεβαίωσε η ελληνική Δικαιοσύνη, απαλλάσσοντας το Documento.

Αν για τον εξοπλισμό του γραφείου το από την Ζήμενς ο σημερινός Πρωθυπουργός έχει το επιχείρημα ότι τον πλήρωσε εκ των υστέρων, για το ενδιαφέρον του αφεντικού της Νοβάρτις -να πετύχει τους προσωπικούς του στόχους στην πολιτική, δεν μίλησε ποτέ.

Και για τις δυο περιπτώσεις όμως-, Χριστοφοράκου και Φρουζή-μιλούν οι εξελίξεις. Το σύστημα διακυβέρνησης από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ- που ανακυκλώνονταν στην διαχείριση του δημοσίου χρήματος και όταν έφτασαν τη χώρα στη χρεοκοπία, λόγω της κακοδιαχείρισης τους , συγκυβέρνησαν- φρόντισε να αποφύγουν την ποινική βάσανο. Θλιβερό σύμπτωμα για μια χώρα που επαίρεται ότι έχει διοίκηση και Δικαιοσύνη.

Η Ζήμενς την έβγαλε με κάτι ψιλά– παρά την επίσημη ομολογία της- ότι επί χρόνια είχε διαφθείρει κόμματα και πολιτικούς. Για «καλλιέργεια εδάφους» που έκανε εύκολες τις δουλειές της.

Η Νοβάρτις, με βαριές ποινές συμβιβασμού της στην Αμερική, απολαμβάνει την ατιμωρησία στην Ελλάδα. Το κομματικό και μιντιακό σύστημα βγήκε στα κεραμιδιά όταν η εισαγγελέας Τουλουπάκη πήγε να τον πιάσει από τα κέρατα.

Είναι τα πιο χαρακτηριστικά, αλλά όχι τα μοναδικά, σκάνδαλα στην Ελλάδα για τα οποία εκείνοι που τα δημιούργησαν-ή τα υπέθαλπαν-ανέλαβαν και να τα ερευνήσουν . Και όπως ήταν φυσικό κατέληξαν πως ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Τα κόμματα λειτουργούν σαν καταφύγια των εμπλεκόμενων στελεχών τους- σαν το λημέρι του λήσταρχου Νταβέλη. Και τα ΜΜΕ από φορείς ενημέρωσης και αποκαλύψεων υπέρ των πολιτών , δρουν σαν προεκτάσεις των μηχανισμών συνηγορίας υπέρ των υπόπτων.

Διόλου τυχαίο. Πολύπειρος πολιτικός- με οδυνηρή εμπειρία στην προσπάθειά του να παραμείνει ακέραιος και ανεπηρέαστος από την ισχύ του χρήματος που γεννά τα σκάνδαλα- καταθέτει συχνά στις συζητήσεις του την απογοήτευση του.

«Η πολιτεία είναι ο αδύναμος παίκτης σ αυτές τις υποθέσεις . Οι άλλοι έχουν στρατιά δικηγόρων και πακτωλό χρημάτων για εξαγορές».

Είναι τριτοκοσμική εικόνα. Το παιχνίδι κλέφτες και αστυνόμοι, λήγει μονίμως υπέρ των κλεφτών.

Ακόμη και όταν οι κυβερνήσεις έχουν επικεφαλής πολιτικούς που δεν τελούν υπό τη χειραγώγηση συμφερόντων και έχουν πρόθεση να προασπίσουν το δημόσιο συμφέρον, όπως συνέβη με τον Κώστα Καραμανλή και τον Αλέξη Τσίπρα. Πόσο μάλλον στις περιπτώσεις που η κυβερνητική στάση εκ των πραγμάτων διευκολύνει τη συγκάλυψη , όπως με τις κυβερνήσεις Σημίτη και Μητσοτάκη.

Αν λάβουμε υπόψη ότι σε όλες τις χώρες που αποδοθήκαν ευθύνες υπήρχαν κόμματα και πολιτικοί σε όλο το φάσμα, που ενδιαφέρθηκαν για το δημόσιο συμφέρον και εγγυήθηκαν την ανεξαρτησία τη Δικαιοσύνης. Αλλά και ΜΜΕ που υπερασπίσθηκαν την αλήθεια της έρευνας και όχι το ψεύδος των ερευνώμενων, προκύπτει και η εξήγηση γιατί στα καθ ημάς τα σκάνδαλα συγκαλύπτονται: τα ΜΜΕ και τα κόμματα είναι τα ίδια βουτηγμένα σε σκάνδαλα . Των δάνειων τους και των ιδιοκτητών τους.

Αν βγουν στην άκρη οι, ευτυχώς αρκετές, περιπτώσεις δημοσιογράφων και πολιτικών, το συμπέρασμα είναι απογοητευτικό. Στην Ελλάδα ΜΜΕ και κόμματα μοιάζουν με τα τροπικά δάση: τρέφονται από τη σήψη τους.

Ο Γιώργος Λακόπουλος είναι δημοσιογράφος- συγγραφέας

ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR