Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
«Από την πρώτη στιγμή που δόθηκε στη δημοσιότητα η λίστα με τα ακριβή ποσά που έλαβαν τα ΜΜΕ για την προώθηση της καμπάνιας Μένουμε Σπίτι, πήρε φωτιά το διαδίκτυο», άρχιζε το… ρεπορτάζ καλοταϊσμένης ηλεκτρονικής εφημερίδας για την λίστα Πέτσα που, παρά το μηνιαίο μαγείρεμα, παρέμεινε μια λίστα – αποτύπωμα της χειραγώγησης των ΜΜΕ.
Ακολουθούσε ένα ατέλειωτο απάνθισμα απαξιωμένων (με βρώμικο σχολιασμό του συντάκτη) ποστ γνωστών και αγνώστων προφίλ του Facebook και του Twitter. Όπως, «Αξίζουν 100.000€ δημόσιου χρήματος, να δοθούν στο bovary.gr για να μας ενημερώνει πόσο πετυχημένα συνδυάζει η Μαρέβα Μητσοτάκη μια Ζeus & Dione παντελόνα με Zara τζάκετ; Εγώ πιστεύω αξίζουν» ή «Το VimaFM που έκλεισε πριν τρία χρόνια, χρηματοδοτήθηκε γιατί ζει και θα ζει πάντα στις καρδιές μας εκεί στη γειτονιά των αγγέλων RIP»…
Αν πράγματι «η ελευθεροτυπία είναι η ψυχή της Δημοκρατίας», τότε, στη χώρα μας, η Δημοκρατία χάνει την ψυχή της…
«Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν δικαίωμα λόγου σε λεγεώνες ηλιθίων που άλλοτε δεν μίλαγαν παρά μόνο σε μπαρ, αφού είχαν πιει κανένα ποτήρι κρασί, χωρίς να βλάπτουν την κοινότητα. Τους αναγκάζαμε αμέσως να σωπάσουν, αλλά σήμερα έχουν το ίδιο δικαίωμα λόγου με ένα βραβείο Νόμπελ. Είναι η εισβολή των ηλιθίων», αποφαίνεται ο Ουμπέρτο Έκο σε μία έκφανση απελπισίας για την ακατάσχετα θορυβώδη και ισοπεδωτική διαδικτυακή Βαβέλ.«Είναι η Δημοκρατία, ηλίθιε»… θα του απαντούσε ο Μαρκ Ζούκεμπεργκ αν διέθετε το νεοελληνικό πολιτικό ύφος. Και ο Ουμπέρτο, κατά πάσα πιθανότητα, θα ανταπαντούσε με το δικό του «Δημοκρατία δεν σημαίνει πως η πλειοψηφία έχει το δίκιο». Συμπληρώνοντας ότι «η μαζική κουλτούρα είναι αντι-κουλτούρα»…
*******
Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι «η Δημοκρατία», υπό την έννοια ότι αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι «Εκκλησία του Δήμου» συμβαίνει τώρα στο διαδίκτυο, ιδιαίτερα σε κάποια «ποιοτικά» timeline του Facebook και του Twitter.Άλλοι θεωρούν ότι το διαδίκτυο, με τα social media, τα blog, τα ειδησεογραφικά σάιτ και τα web tv, μπορεί να αποκαταστήσει τη δημοκρατία στον τομέα της ενημέρωσης, να απαντήσει στο έλλειμμα ελευθεροτυπίας και πλουραλισμού που μαστίζει τα ελεγχόμενα από τις κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα συμβατικά ΜΜΕ.
Ισχύουν και τα δυό. Ως ιδέες. Στην πράξη, υπερισχύει η «εισβολή των ηλιθίων» του Ουμπέρτο Έκο. Στην πρώτη περίπτωση (στα social media, Facebook, Twitter κλπ.), τα τρολ κάθε είδους, κατευθυνόμενα ή μη, και στη δεύτερη, τα εξαγορασμένα απ’ τους πολιτικούς blog, ειδησεογραφικά σάιτ, web tv κλπ: ο Ντόναλντ Τραμπ διαθέτει 3.643 ιστοσελίδες, πολλές εκ των οποίων δεν είναι παρά domain names (διευθύνσεις ή επωνυμίες τις οποίες δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος άλλος), άλλες όμως τις αγόρασε λίγο πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του:
«Για να μην με… βρίζουν και να τους βρίζω εγώ», όπως δήλωσε όταν ρωτήθηκε γιατί τις αγόρασε…Ωστόσο, οι3.643 ιστοσελίδες δεν του έφτασαν. Χρειάστηκε, όπως ξέρουμε όλοι, την επικουρική εισβολή μιας στρατιάς Ρώσων… ηλιθίων (των μελών της «φάρμας των τρολ» του Πούτιν) για να υπερισχύσει.
*******
Αν πράγματι «Η δημοσίευση είναι η ψυχή της Δημοκρατίας», τότε η Δημοκρατία χάνει την ψυχή της: βιώνουμε τη μετάλλαξη της Δημοκρατίας σε Μιντιοκρατία… Η πολιτική στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, παντού στον κόσμο, ασκείται από τα Μέσα, μέσω των Μέσων για τα Μέσα…
Στον 21ο αιώνα, ο έλεγχος των ΜΜΕ είναι το κλειδί που οδηγεί στην αδιατάρακτη νομή της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας…Ειδικά η μετά ΣΥΡΙΖΑ ελληνική πολιτεία αποτελεί παγκόσμιο πρότυπο Μιντιοκρατίας: η λίστα Πέτσα, με τα ακριβή ποσά που έλαβαν τα ΜΜΕ, αποκάλυψε ότι τα ελεγχόμενα και κατευθυνόμενα από την ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη έντυπα, ραδιοτηλεοπτικά και διαδικτυακά ΜΜΕ καταλαμβάνουν το 80% της συνολικής έκτασης του τοπίου Επικοινωνίας και Ενημέρωσης της ελληνικής επικρατείας. Και αυτό καθρεφτίζει τα μεγέθη χειραγώγησης της κοινής γνώμης και, κατά συνέπεια, την έκπτωση της Δημοκρατίας στη χώρα μας.
Συνοψίζοντας, οφείλουμε να θυμίσουμε ότι καμιά κυβέρνηση με εξουσιαστική συνείδηση, είτε «αριστερή» είτε «δεξιά», δεν θα τολμούσε, την επομένη της εκλογής της, ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου της χώρας (τηλεοπτικές άδειες κλπ.) όπως έκανε η κυβέρνηση Τσίπρα το 2015, αλλά θα περιοριζόταν στον ειωθότα συμβιβασμό. Την αλλαγή φρουράς στην πολιτική γωνία του τριγώνου της διαπλοκής.
Πιο καθαρά: Ένα απ’ τα πρώτα μελήματα κάθε κυβέρνησης από συστάσεως του «ελεύθερου» ραδιοτηλεοπτικού τοπίου της χώρας ήταν το deal με τους καναλάρχες. Κάτι που δεν έκανε ποτέ η κυβέρνηση Τσίπρα…
Από την Αυγή της Κυριακής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου