Σάββατο 11 Ιουλίου 2020

Ο ανάγωγος της Κυριακής: Κλαίει η Αγία Σοφιά, κλαίει μαζί και η Τούνη!


 
 




Από τους πρώτους που έτρεξαν στην στέψη του Σουλτάνου Ερντογάν ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη. Άλαλη τώρα στέκει, μια κουβέντα δεν έχει να πει για τη δεύτερη κατοχή μετά την Κύπρο.
ς
@
Μετά την κατεχόμενη Κύπρο, η κατεχόμενη Αγία Σοφιά.
Μουσουλμάνοι θα ψάλλουν στον ναό της ορθοδοξίας.

@
Αποδέχονται τη δύναμη και την ακτινοβολία της Αγίας Σοφιάς, δύναμη που δεν απέκτησε κανένα μουσουλμανικό τέμενος στην Κωνσταντινούπολη και αναγκάζονται να κάνουν τόπο προσκυνήματος τον ναό της παγκόσμιας ορθοδοξίας.
Είναι προφανές ότι βρίσκεται σε μειονεκτική θέση ο Ερντογάν για να κάνει μια τέτοια πράξη υποτίμησης της δυναμικής των χώρων λατρείας των μουσουλμάνων στην Κωνσταντινούπολη.

@
Ένας θρησκευτικός πόλεμος μόλις ξεκίνησε. Το επόμενο βήμα θα είναι το ξήλωμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το μεθεπόμενο βήμα το μοίρασμα του Αιγαίου για το οποίο η Νέα Δημοκρατία δείχνει μια μεγάλη προθυμία. Άραγε η προθυμία αυτή παραμένει ακέραιη μετά την κατοχή στην Αγία Σοφιά;

@
Θα τους δώσει και το Αιγαίο;

@
Διαβάζω τις δηλώσεις που κάνουν οι αρχηγοί των κρατών. Πολλά κούφια λόγια. Καμιά πράξη. Η ελληνική ιστορία έβγαλε πάλι το σκασμό.

@
Όχι δεν πρόκειται να γίνουν διαδηλώσεις ούτε τέτοιες φασαρίες όπως επί Βόρειας Μακεδονίας. Έχει βγει ο Μητσοτάκης πρωθυπουργός οπότε δεν πρόκειται να γίνουν κινητοποιήσεις. Θα το καταπιούμε ήσυχα. Όπως το κυπριακό.

@
Στην Ελλάδα τώρα. Η κυβέρνηση των Γεωργιάδη, Βορίδη, Πλεύρη και Αντώνη Σαμαρά, με τον τοποθετημένο τους πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ψήφισαν το καθαρά χουντικό νομοσχέδιο και για την οριστική φίμωση του ελληνικού λαού.
Τέρμα οι διαμαρτυρίες. ΣΚΑΙ και ξερό ψωμί.

@
Βάλαν και τη Φιλιππινέζα τους, τη Φώφιτσα, να ψηφίσει το έκτρωμα για να του δώσουν μια κεντροαριστερή εσάνς, ενώ εισηγητής ήταν ο υπουργός Χρυσοχοΐδης, βαμμένος μπλε μίλαγε στη Βουλή που αν υπήρχε Ανδρέας Παπανδρέου θα τους είχε πάρει και θα τους είχε σηκώσει.

@
Μπράβο στον Γιώργο Παπανδρέου που επιτέλους τίμησε το όνομα του πατέρα του και την πολιτική του. Μπράβο και στον Χάρη Καστανίδη για τους ίδιους λόγους.
Στο ΚΚΕ δε λέω μπράβο, γιατί είναι συνεργαζόμενο κόμμα με τη Νέα Δημοκρατία και ώρα να αντιληφθούν ποιοι είναι οι συνεργάτες τους.

@

Πνευματικός κόσμος δεν υπάρχει; Γίναν όλοι υποχείρια του Κυριάκου για μια θέση στην Επίδαυρο των Μαρκουλάκηδων και των Λιγνάδηδων; Άκρα του πνεύματος σιωπή;

@

«Ακριβότερη από τον κατώτατο» έγραφε ένα σύνθημα με σπρέι πάνω σε μία από τις χρυσές ζαρντινιέρες του γιου της Ντόρας. Κι αν διαφωνεί κανείς με το βάψιμο σίγουρα δεν θα διαφωνεί με το σύνθημα. Πιο εύστοχο δεν θα μπορούσε.
@

Αίσχος κακογουστιάς. Αναιδέστατα έξοδα, υπερβολικές χρεώσεις, φτήνια απόλυτη.
Ο Μπακογιάννης όλο και πιο λίγος.

@

Δεν τον έδιωξε τον Γιώργο η Φώφη που δεν ψήφισε το νομοσχέδιο του καλού της, του Κυριάκου. Τάχα μου έκανε το αφεντικό. Η θλιβερή κομμώτρια της πολιτικής.
@
Εν τω μεταξύ, ωραίες κασέτες αυτές που ακούμε του Μιωνή με τον Παππά. Υπάρχει, δεν υπάρχει ζήτημα πολιτικό, υπάρχει ζήτημα για τ’ αυτιά μας. Καθόλου ωραία αυτά που ακούμε.

@
Τι μαθαίνω; Στις βίλες πλέον γίνονται τα σωστά πάρτι. Και η συμμετοχή είναι μεγάλη, χωρίς μέτρα για τον κορονοϊό και το μενού είναι απίστευτο. Φαγητό, ποτό, βίζιτες στον κάτω όροφο και τιμές ανάλογα με την ηλικία. Και το βασικότερο; Άφθονα ναρκωτικά και γιατρός να κάνει την σωτήρια ένεση σε περίπτωση που οι γραμμές ξεφύγουν.

@
Είπα κορονοϊός και τα κρούσματα αυξάνονται και μας βλέπω τον Αύγουστο να την βγάζουμε με το Χαρδαλιά και τον Τσιορδα παρέα. Δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα.

@
Να μην το ξεχάσω. Μία κοπέλα στην Κωνσταντινούπολη έδωσε συνέντευξη για το ζήτημα της Αγίας Σοφιάς. Έτυχε να δω το θέμα στον ΑΝΤ1 και το ίδιο θέμα στο ΣΚΑΪ. Η ίδια κοπέλα, ίδια συνέντευξη, αλλά με άλλο όνομα στο ένα κανάλι, άλλο στο άλλο κι άλλη μετάφραση.
Όχι δεν διαψεύσθηκε από τα ellinika hoaxes. Όχι βέβαια, άλλος είναι ο ρόλος τους.
Το καταλάβαμε

@
Ο όμιλος Μαρινάκη επέστρεψε στο κράτος τα χρήματα για το «Μένουμε Σπίτι». Φαντάζομαι είναι μόνο η αρχή και φαντάζομαι είναι εκτεθειμένοι όλοι οι υπόλοιποι που δεν τα επιστρέφουν.

@
Είδα το κλάμα της Ιωάννας Τούνη για τα ροζ βιντεάκια που κυκλοφόρησαν χωρίς τη θέλησή της κι ασφαλώς κανένας δεν εγκρίνει τέτοιου είδους πράξεις. Όπως ακριβώς καταδικάζω την πράξη αυτουνού που δημοσίευσε ο το βιντεάκι αυτό, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο καταδικάζω και το κλάμα της Τούνη.

@
Οι πιτσιρικάδες όλο και απομακρύνονται από την τηλεόραση, μια τηλεόραση της απόλυτης ψευτιάς. Μια τηλεόραση που σε λίγο θα παίζει μόνο σε γηροκομεία. Γερασμένες απόψεις, καμιά ελευθερία σκέψης, κανένας που να μιλάει αντίθετα με την παρούσα κατάσταση. ΜΗΤΣΟΤΟΚΡΑΤΙΑ ΟΠΩΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ.

@

«Κώστα Νομική Αθήνας περνάς». Αυτή ήταν η φωνή ενός πατέρα, που φώναξε από μακριά, στον 18άχρονο γιο του, ο οποίος είχε συλληφθεί για τα χθεσινά επεισόδια στο Σύνταγμα. Ανάμεσα στους εκατοντάδες αλληλέγγυους και ο πατέρας του.
«Κώστα, Κώστα, πέρασες Νομική παιδί μου».

@
Κι όμως το νέο Πολυτεχνείο ξεκίνησε. Ο φασισμός, η φίμωση, η υποταγή, τα πουλημένα δελτία ειδήσεων και οι καλοπληρωμένοι δημοσιογράφοι του λιβανίσματος έχουν σπάσει κάθε όριο αναξιοπρέπειας.
Το δε νέο νομοσχέδιο θα είναι η αρχή δημιουργίας μιας νέας γενιάς στους δρόμους.

@
Εδώ είμαστε.

@
Για να μην ακούμε και διαβάζουμε μόνο τους καλλιτέχνες που βρίσκονται στην «αυλή» του Λιγνάδη και του Μαρκουλάκη, σας παραθέτω αυτούσιο – χωρίς σχόλιο – το κείμενο του εξαιρετικού ηθοποιού, Μάκη Παπαδημητρίου με αφορμή το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις κι αποφασίστε εσείς αν συντάσσεστε μαζί του ή όχι.

«Ένας λύκος παρουσιάστηκε ξαφνικά, ένα κρύο πρωινό, πενήντα μέτρα από την πόρτα του σπιτιού του. Απόρησε για μια στιγμή, δεν είχε εμφανιστεί λύκος τόσο κοντά σε σπίτια στο παρελθόν. Έριξε μια πέτρα κι έβαλε μια φωνή. Ο λύκος έφυγε αλλά γύρισε και πάλι μετά από λίγες μέρες. Του φώναξε και πάλι, ο λύκος έφυγε αλλά ξαναγύρισε, πιο κοντά αυτή τη φορά. Φώναξε και τώρα, μα ο λύκος δεν κουνήθηκε. Απόρησε και πλησίασε το λύκο. Η απόσταση μεταξύ τους ήταν μόλις λίγα μέτρα. Ο λύκος είχε καθίσει κάτω, ήρεμος και κοιτούσε σαν κουτάβι. Δεν φαινόταν άγριος.
Πέρασε ο καιρός, ο λύκος κυκλοφορούσε στα χωράφια και γύρω από το σπίτι σαν φύλακας. Μια μέρα, καθόταν στο σπίτι κι έκανε να βγει έξω. Ο λύκος τού επιτέθηκε και τον ώθησε πίσω στο σπίτι. Τον έκλεισε μέσα. Δεν μπορούσε να βγει έξω. Οταν μεγάλωσαν τα παιδιά του, έμαθαν ότι δεν κάνει να βγουν από το σπίτι, έμαθαν να ζουν κάτω από την απειλή του λύκου. Τόσο απλά.
Ο πραγματικός φόβος της εποχής μας είναι ότι με δυσκολία πια διακρίνουμε το λύκο και ότι τα παιδιά μας μαθαίνουν ότι η κατάσταση είναι δεδομένη και δεν αλλάζει. Μαθαίνουμε να μην παλεύουμε και αρκούμαστε να παλεύουμε για την ελευθερία μας και το δικαίωμα στην αντίδραση για να πάμε το πολύ από δωμάτιο σε δωμάτιο, ενώ μας ανήκει – σε όλους – το έξω, ο κόσμος όλος».


Έτσι δεν θα γίνουμε ποτέ με τους Τούρκους


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου