Δεν είναι αυτό το ήθος των Ελλήνων

 Η θεμελιώδης αρχή κατανόησης των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα είναι η παραδοχή της τηλεκρατορικής παντοδυναμίας, που διαμορφώνει εκλογικά αποτελέσματα, κατευθύνει την κοινή γνώμη, ενώ θωρακίζει το αποτρόπαιο έργο της, παράγωντας βολικά αξιακά σύμπαντα. 

Από την επιθετική εκμετάλλευση της δυναμικής των ατομικών ευθυνών, κατά την περίοδο της πανδημίας, που στόχο είχε τον αποπροσανατολισμό των πολιτών από την κοινωνική αξιολόγηση, την αναζήτηση των κρατικών ευθυνών κι εθνικών καθηκόντων, μέχρι τις φαιδρές συγκρίσεις του κ. Μητσοτάκη, με τη βιβλική φιγούρα του Μωυσή, η σαθρή ενημέρωση στρεβλώνει την πραγματικότητα.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αξιακή ταπείνωση για την Ελληνική Δημοκρατία από το να επιτρέπει στη συγκυρία να καθηλώνει τον Ελληνικό Λαό στην εξαθλίωση, να ζει έρμαιο του επικοινωνιακού φληναφήματος, των κατασκευασμένων σωτήρων και της ιστορικής λήθης, που ωθούν των Ελληνικό Λαό σε αναξιοπρεπείς συμβιμασμούς.

Δεν είναι αυτό το ήθος των Ελλήνων. Αυτό είναι το αποτέλεσμα μίας οργανωμένης προπαγάνδας, που χρηματοδοτείται από τον Ελληνικό Λαό εν αγνοία του. 

Γεννώντας κρητική σκέψη, επαρκώς δυσλειτουργική, ώστε να εναρμονίζεται στα βολικά αξιακά σύμπαντα, που παράγουν τα δελτία ειδήσεων.

Ο κ. Μητσοτάκης εξελέγη πρόεδρος της Ν. Δ., με την υπόσχεση της ανανέωσης του κόμματος του. Στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά δύσκολο να απομονωθεί ο φασισμός, είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιθωριοποιηθεί η ακροδεξιά, διότι κυβερνά η «εξευγενισμένη»  θηριωδία, ο «χιπστεροναζισμός» και ο απολιτίκ νεοφασισμός.  

Δεν γνωρίζω  αν αυτό ήταν το ανανεωτικό όραμα του κ. Μητσοτάκη. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι δεν αποκηρύσσει την πολιτική του κ. Σαμαρά, δεν αποκηρρύσει την απάνθρωπη πολιτική της λιτότητας, δεν αποκηρύσσει τις μνημονιακές πρακτικές και τον αυταρχισμό που τις συνοδεύει, δεν αποκηρύσσει τις εθνικές τραγωδίες.

Η αποτυχία του κ. Μητσοτάκη να επαναφέρει την Ν. Δ. στα κεντροδεξία της θεμέλια δεν είναι ζήτημα πολιτικής ανικανότητας. Είναι, πρωτίστως, ζήτημα ελλιποβαρούς εντιμότητας, έλλειψης πολιτικού σθένους και φόβου ανάληψης του πολιτικού κόστους. 

Για την Ν.Δ.  δεν υπάρχει μετά - Σαμαρά εποχή. Υπάρχει μία δηλητηριώδης συνύπαρξη, μεταξύ κομματικών προδοτών και απογόνων κομματικά προδομένων, στα ίδια γραφεία της εξουσίας, που διατηρούν τους ίδιους δεσμούς με την διαπλοκή.

Δεν είναι αυτό το ήθος των Ελλήνων. 

Σε αυτό τον λαό, μετά της αιματηρές του θυσίες, αξίζει μόνο σεβασμός.

Ο κ. Μητσοτάκης εξελέγη Πρωθυπουργός της Ελλάδας, «εξαγοράζοντας» την εύνοια της Εθνικής τηλεκρατορίας, πυροδοτώντας το εκρηκτικό θυμικό των Ελλήνων, παραφράζοντας την αλήθεια, όταν η προηγούμενη κυβέρνηση έδωσε λύση στο Μακεδονικό, ένα ζήτημα Εθνικής προδοσίας, δημιούργημα της Ν.Δ.

Σήμερα η κυβέρνηση της Ελλάδας υιοθετεί μία βαθιά αντιδημοκρατική τακτική, οικονομικού στραγγαλισμού κάθε Μ.Μ.Ε. που τολμά να δημοσιογραφεί, που τολμά να αποκαλύπτει την αλήθεια, που τολμά να μην παρουσιάζει τον πρωθυπουργό, ως τον Μωυσή με το θεληματικό πιγούνι.

Ο κ. Μητσοτάκης μετατρέπει την ενημέρωση σε πυλώνα στήριξης του πολιτικού αφηγήματος μιας επιτυχημένης διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης, με σκοπό την διατήρηση της εικόνας ενός επιτυχημένου πρωθυπουργού, μέχρι το φθινόπωρο, όπου θα οδηγήσει την χώρα σε πρόωρες εκλογές. 

Βασιζόμενος στο γεγονός ότι η συγκυρία δεν επέτρεψε στον Αλέξη Τσίπρα να ολοκληρώσει τις διεργασίες διεύρυνσης και ανανέωσης του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, συνεπώς, φαντάζει η μοναδική πολιτική διέξοδος του Ελληνικού Λαού.

Οι λογογράφοι και οι επικοινωνιολόγοι της Ν.Δ. θα συντάξουν μια προεκλογική ομιλία με κεντρικό θέμα « Όλοι μαζί κρατήσαμε την Ελλάδα ζωντανή τις ημέρες την πανδημίας. 

Σήμερα σας καλώ, όλοι μαζί να βάλουμε μπροστά την ατμομηχανή της ανάπτυξης. Όλοι μαζί ενωμένοι για να ξεπεράσει η Ελλάδα τα οικονομικά τέλματα και αδιέξοδα που δημιουργήθηκαν από την υγειονομική κρίση». 

Ακόμα κι αν αυτός ο λόγος δεν σχετίζεται με την πραγματικότητα, ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί ότι οι εκλογές, θα κριθούν αποκλειστικά σε οικονομικό επίπεδο, άρα πρέπει με κάποιο τρόπο, να αναδειχθεί έστω και επικοινωνιακά κερδισμένος από την οικονομική καταστροφή.

Δεν είναι αυτό το ήθος  των Ελλήνων. 

Ο Ελληνικός Λαός δεν είναι ένα λοβοτομημένο ακροατήριο. Δεν θα γίνει η Ελλάδα ένα απέραντο νεκτροταφείο ονείρων, χαμένης ελπίδας και απαξιωμένων οραμάτων αξιοπρέπειας.

Η δικτατορία των τεράτων εγκαθιδρύεται από την ατομική αδράνεια, τον μαζικό φόβο και την συλλογική μαύρη αντίδραση.

Οι Έλληνες σταθήκαμε στο ικρίωμα της ιστορίας, αγέρωχοι τηλεθεατές, εναποθέτοντας τις ελπίδες μας στα τέρατα και θαυμάζοντας τέρατα, διότι αρχίζουμε να τους μοιάζουμε, καθώς διολισθαίνουμε στη φρίκη, με υστερικά χαμόγελα απόγνωσης. 

Γίναμε ανεκτικοί στην διαφθορά, πιστεύοντας πως, αν σταθούμε δίπλα στα τέρατα θα επωφεληθούμε, πιστεύοντας πως, αν δεν μείνουμε ριζωμένοι στις δημοκρατικές αξίες και στην εντιμότητα, θα διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον.

Δεν είναι αυτό το ήθος των Ελλήνων.

 Κι όποιος πιστεύει, ότι,  επειδή εξοικειώθηκε με την αγριότητα, η αγριότητα θα τον προστατεύσει, θα έρθει η στιγμή που θα καταλάβει πως η αγριότητα σέβεται μονο τον ζόφο, την οργή και φοβάται την αξιοπρέπεια.

Δεν είναι αυτό το ήθος των Ελλήνων και ίσως είναι επλιδοφόρα η καθίζηση στο έρεβος, διότι αν δεν υπήρχε το σκοτάδι δεν θα μπορούσε να γεννηθεί το φως.