Φιλοκυβερνητικός αρθρογράφος, διάσημος για το “αντι-Σύριζα” δηλητήριο που περιέχει η γραφή του τα τελευταία αρκετά χρόνια, επισημαίνει επιχαίροντας πως όποτε η “μπάλα” της επικαιρότητας πάει στα εθνικά θέματα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης “γεμίζει” το γήπεδο και κερδίζει το ματς από τα αποδυτήρια.
Του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Η αλήθεια είναι πως οι δημοσκοπήσεις αυτό δείχνουν. Στην μέτρηση της Opinion Poll για το άκρως υποστηρικτικό στην κυβέρνηση “Πρώτο Θέμα” τα αποτελέσματα μετά την “εκστρατεία στον Έβρο” αποτυπώνουν τα εξής:
Το 90% των πολιτών πιστεύει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση αντέδρασαν σωστά απέναντι στον εκβιασμό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, το 81% συμφωνεί με την σκλήρυνση της γραμμής που ακολουθεί η κυβέρνηση στο «καυτό» ζήτημα του μεταναστευτικού. Αντίθετα, το 62% των πολιτών δηλώνει ότι αποδοκιμάζει τη στάση που κράτησε στα γεγονότα στον Έβρο ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησε ο αρθρογράφος, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι λειτουργεί ως “Δούρρειος Ίππος” του Ερντογάν και “υιοθετεί άκριτα την τουρκική προπαγάνδα”. Όπως καταλαβαίνετε, γεμίσαμε πάλι “προδότες”!
Το επιβεβαίωσε, άλλωστε, ο βουλευτής Μπογδάνος -που πασχίζει να καταγραφεί στους δέλτους της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας ως ο “τοξικότερος” βουλευτής του Κοινοβουλίου- με την εξής ανάρτηση στο twitter:
Είναι γνωστό πως οι “πολεμικές” κρίσεις συσπειρώνουν τα εκλογικά ακροατήρια υπέρ των κυβερνήσεων. Εφόσον, φυσικά, δεν συμβεί καμια εθνική καταστροφή.
Τα έχουν διδάξει όλοι οι θεωρητικοί των πολέμων, από τον Σουν Τζου μέχρι τον Κλαούσεβιτς. Στην δε αμερικανική σκηνή είναι επίσης γνωστό πως αρκετοί Πρόεδροι που βρέθηκαν σε ασφυκτική εσωτερική κρίση ξεκίνησαν μικρότερους ή μεγαλύτερους πολέμους.
Είναι πασίγνωστη, άλλωστε, η κωμωδία του Μπάρι Λέβινσον (1997) ” Ένας πρόεδρος, ένα ροζ σκάνδαλο κι ένας πόλεμος” με τους Ντάστιν Χόφμαν και Ρόμπερτ Ντε Νίρο, στην οποία για να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από ένα σεξουαλικό σκάνδαλο του Προέδρου των ΗΠΑ, δύο συνεργάτες του πλανητάρχη ζητούν τη βοήθεια ενός παραγωγού του Χόλιγουντ για να σκηνοθετήσει ένα φανταστικό πόλεμο με την Αλβανία!
Η αντίληψη που επιχειρεί να διασπείρει ο αρθρογράφος είναι -ούτε λίγο, ούτε πολύ- ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ στα εθνικά θέματα δεν το΄χει”. Δεν είναι ψέμα 100%, αλλά προφανώς αναφέρεται σε άλλες εποχές, όταν ο διεθνισμός και η ιδεολογία για “την συμφιλίωση των λαών” κυριαρχούσαν σε ένα τμήμα της ρομαντικής αριστεράς. Τεχνηέντως και αποπροσανατολιστικά γίνεται από ορισμένους, μάλιστα, να συνδεθεί αυτή η άποψη με τη Συμφωνία των Πρεσπών και τις εκλογικές συνέπειες που είχε αυτή για την προηγούμενη κυβέρνηση. Το γεγονός, όμως, ότι η τοξικότητα περί “προδοσίας” διαπέρασε το κοινωνικό σώμα και δημιούργησε μικρά και μεγάλα “τέρατα”, την παραβλέπουν.
Η Χρυσή Αυγή μπορεί να πήγε στο σπίτι της και ίσως κάποια από τα στελέχη της να καταλήξουν στη φυλακή, όμως το “σπέρμα του διαβόλου” που καλλιεργήθηκε μέσα από τα συλλαλητήρια και τις εξαλλότητες τμήματος του πολιτικού φάσματος με σαφείς εκλογικές σκοπιμότητες υπάρχει και είναι ακόμα εδώ. Το βλέπουμε στους αυτόκλητους “εθνοφύλακες” –όχι τους πραγμαιτκούς– του Έβρου, το διαπιστώνουμε με την απόβαση ξένων νεοναζί στη Λέσβο, το συναντήσαμε με τους προπηλακισμούς προσφύγων και μεταναστών. Αλλά και με εκείνους που εντός και εκτός Βουλής επιδιώκουν να στηθούν προσφυγικά ξερονήσια-γκέτο και πιθανώς να εισακουστούν και από την επίσημη κυβέρνηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκρούεται ενίοτε με το αυτονόητο. Όμως ο Αλέξης Τσίπρας έχει υπερβεί εδώ και καιρό τον ρομαντισμό των προπατόρων του που ονειρεύονταν την Ελλάδα έξω από το ΝΑΤΟ- άλλωστε και το πρώϊμο ΠΑΣΟΚ που βρίσκεται ακόμα στο ΚΙΝ.ΑΛ, ή τμήμα του έχει μετακινηθεί στη Ν.Δ τα ίδια και χειρότερα δεν έλεγε;
Σπεύδουν, ποιόν, οι εκπροσώποι της τοξικότητας να ταυτίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ με την υποχωρητικότητα. Όμως, ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν αυτός που θεωρούσε πως χορεύοντας ζεϊμπέκικο με τον Ισμαήλ Τζεμ θα έλυνε το ελληνοτουρκικό. Το ίδιο, έως ένα βαθμό, και ο Κώστας Καραμανλής με τις κουμπαριές με τον Ερντογάν. Η Ντόρα Μπακογιάννη έσπευδε στην ορκωμοσία του Ερντογάν και διαφήμιζε τις σχέσεις της μαζί του ως “τρέϊλερ” για τους διαύλους επικοινωνίας που θα υπήρχαν με την κυβέρνηση της Ν.Δ.
Αλλά και πριν από αυτούς, επί Κώστα Σημίτη ήταν που “άνθισε” το κίνημα της Ελληνοτουρκικής Φιλίας με εξέχουσες προσωπικότητες του πολιτικού, δημοσιογραφικού και επιχειρηματικού στερεώματος της χώρας που αντήλλασσαν επισκέψεις σε Αθήνα και Κωνσταντινούπολη, την ώρα που η Τουρκία “γκριζάριζε” το Αιγαίο και έστηνε προγεφυρώματα στη Θράκη.
Εάν καλώς έπραξαν ότι έπραξαν όλοι οι παραπάνω σε τι ακριβώς εδράζονται τα δήθεν επιχειρήματά τους για τον ΣΥΡΙΖΑ;
Όσοι οικτίρουν τώρα τον Τσίπρα ήταν εκεί τότε. Συμμετείχαν σε εκείνο το ουτοπικό πάρτι της συμφιλίωσης που για ορισμένους επιχειρηματίες και “παρατρεχάμενους”, μάλιστα, συνοδευόταν και από “μπίζνες”.
Η κρατούσα αντίληψη της νεοδεξιάς θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα εύκολους στο να εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα. Προφανώς ψευδές.
Είναι τα ίδια πρόσωπα που έλεγαν πως “οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ προκαλούν την ένταση στο Αιγαίο”, ή που προτιμούσαν να πιστεύουν τον Ερντογάν και όχι την εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση (αδιάψευστοι μάρτυρες τα βίντεο που κυκλοφορούν ακόμα στο YouTube). Είναι οι ίδιοι που περνούσαν στο ντούκου όσα συνέβησαν στη Μαδρίτη και το Ελσίνκι και, ακόμα και πρόσφατα, χειροκροτούσαν το παλαιό πολιτικό προσωπικό που διέσπειρε την αντίληψη για αναγκαίες και ορθές “μη ευχάριστες λύσεις” στα ελληνοτουρκικά με εσάνς συνδιαχείρισης στο Αιγαίο.
Το γεγονός ότι την ώρα αυτή της μείζονος ελληνοτουρκικής κρίσης η Ελλάδα έχει κλειστό το βόρειο μέτωπο έναντι μιας χώρας (Βόρεια Μακεδονία) που δεν είναι πια προκεχωρημένη τουρκική βάση, είναι κάτι που σκοπίμως διαλάθει της προσοχής τους.
Θέλει, βεβαίως, αρκετό χρόνο ακόμα για να αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκάθαρη στρατηγική στα θέματα αυτά. Ο Αλέξης Τσίπρας το έχει κατανοήσει απολύτως και είναι σε γνώση του ότι η συναίνεση του κοστίζει πολιτικά και πως εκλαμβάνεται ως αδυναμία από τους αντιπάλους του.
Από την άλλη είναι κοινωνικά, εθνικά και ευρωπαϊκά αναγκαίο να κρατάει κάποιος “το ίσο” και να στηλιτεύει τη διολίσθηση μερίδας της κοινωνίας σε έναν αβασάνιστο και δηλητηριώδη εθνικισμό.
Θα το (ξανα)πληρώσει πολιτικά, όπως αναφέρουν οι δημοσκοπήσεις; Ας το πληρώσει. Ακριβό το τίμημα αλλά αναγκαίο. Στο κάτω κάτω της γραφής υπάρχει κι ένα άλλο σημαντικό τμήμα της κοινωνίας που σκέπτεται και προτιμά την μετριοπάθεια.
Ζητά σοβαρότητα και αυστηρότητα στα εθνικά θέματα αλλά, από την άλλη, αντιλαμβάνεται τους κινδύνους να μετατραπούμε σε έθνος που εχθρεύεται και παίρνει τα όπλα…
Βεβαίως, στην Κουμουνδούρου οφείλουν να κατανοήσουν πως η ευαισθησία σχετικά με την εκτροπή της κυβερνητικής ρητορικής σε επικίνδυνες αντιλήψεις και η ανοχή απέναντι στα φαινόμενα εθνικιστικού παροξυσμού πρέπει να συνδυάζεται και με επιχειρησιακή και επικοινωνιακή εγρήγορση.
Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να καταστήσει σαφές πως το μεταναστευτικό το διαχειρίζονται συγκεκριμένα πρόσωπα με καθημερινές παρεμβάσεις και παρουσία “στο πεδίο”.
Το Σαββατοκύριακο της πρώτης φάσης της κρίσης στον Έβρο πρέπει να γίνει μάθημα. Τότε που η μοναδική –ανεπαρκής– φωνή ήταν το Γραφείο Τύπου και οι “πηγές”. Ο σοβαρός και έμπειρος Ευάγγελος Αποστολάκης, η αποτελεσματική Ζαχαρούλα Τσιριγώτη, ο Γιάννης Μουζάλας, ο Δημήτρης Βίτσας (ως πρώην υπουργοί με σημαντικό έργο), ο Γιάννης Ραγκούσης και ο Αλέξης Χαρίτσης είναι τα πρόσωπα που μπορούν να διαδόσουν την επίσημη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ. Οι υπόλοιποι καλά θα κάνουν να είναι φειδωλοί και να μην εξαντλούν τις παρεμβάσεις τους σε μονομερείς αναφορές…
Υ.Γ Στον απόηχο της δηλητηριώδους ρητορικής περί “πολέμου”, νιώθω ότι οφείλω να παραθέσω μερικά “σοσιαλμιντιακά” σημειώματα του συναδέλφου Πάσχου Μανδραβέλλη (“Καθημερινή”), με τον οποίο πλειστάκις έχω διαφωνήσει σχετικά με άλλα θέματα κατά το παρελθόν. Δέχεται “μπούλινγκ” τις τελευταίες ημέρες επειδή, ως ένιωσε ότι όφειλε, επισημαίνει τους κινδύνους της εθνικιστικής τοξικότητας των αυτόκλητων “εθνοφρουρών”.
«Φασίστα» μ' έχουν αποκαλέσει. Οι σύντροφοι εξ ευωνύμων...
«Ανθέλληνα» μ' έχουν αποκαλέσει. Οι συναγωνιστές εκ δεξιών...
«Ανθελληνα φασιστα» είναι πρώτη φορά...
Κεντρώος μάλλον θα είναι
50 people are talking about this
Με αυτά που κάνουν οι ακροδεξιοί χουλιγκάνοι (επιθέσεις σε ΜΚΟ και δημοσιογράφους, εμπρησμοί σχολείων κ.λπ.) το #IStandWithGreece θα ξεθωριάσει, το κλίμα διεθνώς θα αντιστραφεί (κατά της χώρας μας) και οι χαχόλοι θα λένε «είδατε που λέγαμε ότι όλοι θέλουν το κακό μας;»
Θα διαβάσουμε επίσης για την «εκπορνευθείσα υπό του συμφέροντος Ευρώπην» επειδή δεν επενέβη για να σταματήσει την Ελλάδα, παρ’ όλο που έβλεπε «πού θα έφερεν το Ελληνικόν Έθνος η ευγενής του τύφλωσις».(εφημερίδα “Σάλπιγξ” της Λεμεσσού 14 Ιουνίου 1897)
33 people are talking about this
Με αυτά που κάνουν οι ακροδεξιοί χουλιγκάνοι (επιθέσεις σε ΜΚΟ και δημοσιογράφους, εμπρησμοί σχολείων κ.λπ.) το #IStandWithGreece θα ξεθωριάσει, το κλίμα διεθνώς θα αντιστραφεί (κατά της χώρας μας) και οι χαχόλοι θα λένε «είδατε που λέγαμε ότι όλοι θέλουν το κακό μας;»
161 people are talking about this
Αυτά και καλή δύναμη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου