Νίκος Σβέρκος
Χωρίς υπερβολές, δεν έχει υπάρξει άλλη κυβέρνηση στα μεταπολιτευτικά χρονικά που να έχει κάνει τόσα στραβοπατήματα μόνο στις πρώτες μέρες της.
Είναι μια διαπίστωση που δεν βασίζεται στις πολιτικές διαφωνίες μας με τις πολιτικές προτεραιότητες της Ν.Δ. Συνειδητά δεν επιλέγουμε, δηλαδή, να κρίνουμε τον ρεβανσιστικό οίστρο της νεοφιλελεύθερης δράκας απέναντι σε καθετί φιλολαϊκό και κοινωνικό.
Προσπερνάμε επίτηδες τον αντικοινωνικό «οδοστρωτήρα» που τσαλαπάτησε κάθε έννοια ανθρωπισμού με την ανάκληση της εγκυκλίου για την απόδοση ΑΜΚΑ σε πολίτες προερχόμενους εκτός Ε.Ε.
Αντιπαρερχόμαστε συνειδητά τις δηλώσεις Κυρανάκη πως οι ιδιώτες πρέπει να βάλουν χέρι και στις κύριες συντάξεις, με αποτέλεσμα να απειλούνται ευθέως τα εισοδήματα των συνταξιούχων. Θεωρούμε συνεπή μέσα στον νεοφιλελεύθερο παραλογισμό την εξαγγελία για κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Όλα αυτά, και πολλά ακόμα, ευθυγραμμίζονται πλήρως με το σχέδιο που παρουσίασε (και έπειτα έκρυψε) προεκλογικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Επικεντρωνόμαστε σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του όλου συστήματος. Η περιχαρής συνάντηση Γεωργιάδη με τον επικεφαλής της Lamda Divelopment για το Ελληνικό περισσότερο με εναγκαλισμό με συγκεκριμένη μερίδα του επιχειρηματικού κόσμου έμοιαζε, παρά με προωθητική των επενδύσεων ενέργεια.
Η ανάθεση θέσης υφυπουργού, που θα επιμελείται και το Ελληνικό, σε πρώην σύμβουλο της αναδόχου εταιρείας επιβεβαιώνει αυτόν τον ισχυρισμό ακόμα πιο εμφατικά.
Και δεν είναι μόνο αυτά.
Ο επιτελικός ρόλος που έχει αναλάβει στο Μαξίμου ο ανιψιός του πρωθυπουργού και πρώην συνεργάτης της Energa «δένει» με την προκλητικά και πρωτοφανή για τα δικαστικά χρονικά αποφυλάκιση του «επιχειρηματία» που έχει καταδικαστεί για απόπειρα ανθρωποκτονίας και για πλαστά ιατρικά έγγραφα.
Η παράδοση του υπουργείου Πολιτισμού στη Μενδώνη και το σύστημά της αποτελεί επιβράβευση των τακτικών μαύρου χρήματος (το περίφημο ΤΑΠΑ είναι χαίνουσα πληγή).
Η επαναφορά δε στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη του κ. Τσουβάλα, που ως επικεφαλής της αστυνομίας «έστελνε τον κόσμο στην πύρινη κόλαση στο Μάτι», μοιάζει με ακριβοπληρωμένο πολιτικό συμβόλαιο.
Τελευταίο, μα όχι λιγότερο σημαντικό: η κατάργηση των ελεγκτικών μηχανισμών για το οικονομικό έγκλημα και τις εργασιακές παρανομίες συμπληρώνουν την εικόνα.
Οι κινήσεις της ηγετικής ομάδας στην κυβέρνηση συνιστούν ένα ευκρινές πλέγμα επαναφοράς του πελατειακού κράτους, της διαπλοκής και της ρεμούλας στα δημόσια πράγματα.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ήδη αποδείξει πως είναι ανίκανη να διαχειριστεί ένα ευρωπαϊκό κράτος.
Αντιθέτως, θέλει να το διαλύσει.
Και τελικά διαψεύδει και τον τελευταίο πολίτη που μπορεί να ήλπιζε πως το... Κολάμπια αποδυνάμωσε τον μητσοτακισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου