Είναι γνωστό ότι το ThePressProject έχει κρατήσει γενικά μια στάση έντονα κριτική προς την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη μεταστροφή του, εστιάζοντας στις κοινές οικονομικές δεσμεύσεις του με τη Νέα Δημοκρατία, και πολύ λιγότερο στις υπαρκτές διαφορές τους. Τούτου λεχθέντος, να πούμε ότι η σχέση των δύο κομμάτων με τα Μέσα Ενημέρωσης είναι πολύ διαφορετική. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αδύνατο να ανοίξει το στόμα του και να μην ριψοκινδυνεύσει μία μικρή έως μεγάλη γκάφα ή αφορμή γελοιοποίησης, αν δεν έχει τη φιλική συνδρομή των πιστών κονδυλοφόρων που συνοδεύουν την εξουσία του. Αντιθέτως ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ προφανώς προσπάθησε να κάνει τις δικές του συμφωνίες με τη διαπλοκή, όπως θα περίμενε κανείς από ένα κόμμα εξουσίας, στην πραγματικότητα κινήθηκε πάντοτε και εξακολουθεί να κινείται σε ένα μιντιακό περιβάλλον σε γενικές γραμμές εχθρικό.
Το πρόβλημα με τη Νέα Δημοκρατία είναι ότι κατακτά και εκείνη την ΕΡΤ και το ΑΠΕ, όπως θα περιμέναμε να κάνει, όπως έκαναν και τα προηγούμενα κόμματα στην εξουσία, διατηρεί τις φιλικές σχέσεις με τα τηλεοπτικά κανάλια που τόσον καιρό πάσχισαν για να την ανεβάσουν στην κυβέρνηση, αλλά δίνει και κάποια δείγματα γραφής για το τι θα συμβεί στην απίθανη περίπτωση που η ενημέρωση κάπως αποκλίνει από την κυβερνητική γραμμή.
Ένα στιγμιότυπο ήταν η τοποθέτηση του αρχηγού της αστυνομίας Κωνσταντίνου Τσουβάλα (στον οποίον είχε επιτεθεί εντονότατα για τη διαχείριση της τραγωδίας στο Μάτι) στη θέση του ΓΓ του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, για την οποία επικρίθηκε εντονότατα και απολύτως εύλογα από φιλικά Μέσα, όπως είναι το in.gr, και στη συνέχεια καταγγέλθηκε ότι υπήρξε εξαφάνιση των σχετικών δημοσιευμάτων και εξαφάνιση και του βίντεο στο οποίο ο δημοσιογράφος Βασίλης Κανέλλης μιλούσε για παρέμβαση Μαξίμου προκειμένου να αποσυρθούν τα δημοσιεύματα.
Υπενθυμίζουμε πρόχειρα την παράλειψη από το ΑΠΕ του κρίσιμου αποσπάσματος όπου η Τερέζα Μέι παράλληλα με τα συγχαρητήρια προς τον Έλληνα πρωθυπουργό μιλούσε για την τήρηση της συμφωνίας των Πρεσπών, και την αποσιώπηση από τα συστημικά Μέσα του διεθνούς εξευτελισμού του πρωθυπουργού στο BBC όταν στην ερώτηση της Βρετανίδας δημοσιογράφου γιατί από τα 50 στελέχη που αριθμεί το υπουργικό συμβούλιο, μόλις οι 5 είναι γυναίκες, εκείνος απάντησε ότι δεν υπάρχουν γυναίκες πρόθυμες να αναλάβουν αξιώματα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε στην αρχική ομιλία του ότι τον προστατεύει η ευχή των γονιών του. Αναζητήσαμε τη δήλωση διότι αγγίζει δύο από τα πιο γνωστά αστεία που συνοδεύουν την οικογένειά του. Πρώτον την οικογενειοκρατία, δηλαδή ότι δεν πρόκειται απλώς για ευχή αλλά για πολιτικά προδιαγεγραμμένη καριέρα που εξασφαλίζει η οικογένεια, και δεύτερον για το ότι ο πατέρας του υπήρξε ταυτισμένος στη λαϊκή φαντασία και γελοιογραφία με την γκαντεμιά. Το πρώτο συνιστά πολιτικό ζήτημα, το δεύτερο είναι απλώς ένα αστείο. Το γεγονός όμως ότι αν γκουγκλάρει κανείς τη δήλωση για την ευχή των γονιών του θα πέσει μόνο πάνω σε δακρύβρεχτες αναφορές για το πόσο συγκινητικό ήταν που μίλησε για την οικογένειά του, οφείλεται στο κομματικό φίλτρο με το οποίο η δημοσιογραφία προστατεύει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ένα ακόμη περιστατικό που νομίζουμε πως δεν απέχει από αυτό που συζητάμε είναι η λήξη της συνεργασίας της Ελληνοφρένειας με τον ραδιοσταθμό Real FM.
Ενώ αναφέρθηκαν οικονομικές διαφωνίες, οι πληροφορίες που έχουμε λένε ότι η Ελληνοφρένεια ήταν υποχωρητική στις οικονομικές της διεκδικήσεις, τόσο ώστε η άρνηση του σταθμού να συμβιβαστεί και να κρατήσει την ποιοτικότερη και οπωσδήποτε τη δημοφιλέστερη εκπομπή πολιτικής σάτιρας στο ραδιόφωνο, γεννά υποψίες ότι μπορεί το ζήτημα να μην ήταν μόνο οικονομικό.
Η παρουσία μαχητικών δημοσιογράφων της αντι-σύριζα ενημέρωσης στα κοινοβουλευτικά έδρανα είναι δευτερεύον πρόβλημα, από αυτή την άποψη, με την έννοια ότι τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση γνωρίζουμε ακριβώς με τι έχουμε να κάνουμε.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα μπορεί βεβαίως να ελέγξει την Εφημερίδα των Συντακτών ή το Documento, αλλά αυτά θα παραμένουν Μέσα τα οποία – ιδίως το Documento και λιγότερο η ΕφΣυν – απευθύνονται σε ένα κοινό των ήδη πεπεισμένων.
Η Νέα Δημοκρατία, μαθημένη στις υπερβολές και τα λεκτικά πυροτεχνήματα, μιλούσε για κορεατική ενημέρωση όταν αναφερόταν στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (το ίδιο έκανε πρόσφατα και η Αυγή). Τι θα συμβεί στην ενημέρωση έχουμε αρχίσει ήδη να το βλέπουμε.
Η ενημέρωση Κορέας για την οποία μας μιλούν οι φιλελεύθεροι φίλοι μας είναι υποτίθεται μία ενημέρωση απολυταρχικού τύπου, που δεν επιτρέπει πλουραλισμό στις ειδήσεις. Επειδή όμως η προπαγάνδα δεν γίνεται πια με το κνούτο αλλά με το πορτοφόλι, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι και εκτός Βόρειας Κορέας η ενημέρωση είναι μία πολύπλοκη διαδικασία εκβιασμών και ανταλλαγών στην οποία το τελευταίο που μετράει είναι η αλήθεια. Ας ξεκινήσουμε από το ότι τα θεωρητικώς ελεύθερα ενημερωτικά Μέσα της Δύσης σπανίως κάνουν τον κόπο να ενημερώσουν αντικειμενικά για τη Βόρεια Κορέα.
Στην ταινία Η Περιφρόνηση του Γκοντάρ, ένας παραγωγός λέει στον Φριτς Λανγκ: «Όταν ακούω τη λέξη κουλτούρα, πιάνω το πορτοφόλι μου». Η φράση αυτή αποτελεί παραφθορά της γνωστής φράσης που αποδίδεται στον Γκαίρινγκ, «Όταν ακούω τη λέξη κουλτούρα τραβάω πιστόλι». Όσα κι αν ακούμε για τη Βόρεια Κορέα, ο τρόπος με τον οποίον ασκείται σήμερα ο έλεγχος της ενημέρωσης δεν είναι με το πιστόλι, αλλά με το πορτοφόλι. Με αφανείς και φανερούς οικονομικούς καταναγκασμούς και συναλλαγές που δημιουργούν ένα σύμπαν διαπλεκόμενων συμφερόντων όπου η επιφανειακή πολυφωνία, η ύπαρξη πολλών ιστοσελίδων, αποκρύπτει την ουσιαστική μονοφωνία της ενημέρωσης.
Οι παρεμβάσεις που έχουμε δει να συμβαίνουν από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες, σε συνδυασμό με τις φιλικές σχέσεις που διέθετε ήδη η Νέα Δημοκρατία με το μεγαλύτερο μέρος του συστημικού Τύπου, δημιουργεί την αγωνία ότι η χώρα μας θα υποφέρει ακόμη περισσότερο από μονόπλευρη ενημέρωση, την ώρα που κρισιμότατες αποφάσεις θα λαμβάνονται κάθε μέρα για το μέλλον των πολιτών της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου