Είναι απολύτως σαφές ότι μια κυβέρνηση δεν κρίνεται ούτε από τις δηλώσεις στις κάμερες, ούτε από τα βιογραφικά των υπουργών της, ούτε από τις ενδυματολογικές τους επιλογές στην τελετή της ορκωμοσίας. Κρίνεται από τις πράξεις της.
Πολύ σύντομα θα μάθουμε:
Γιατί επελέγη ένας αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου ως υφυπουργός Δικαιοσύνης και αν αυτό σχετίζεται με τις ανοιχτές υποθέσεις των σκανδάλων.
Αν η κυβέρνηση ετοιμάζεται όντως για διαχείριση του προσφυγικού τύπου Σαλβίνι, με κλειστά κέντρα κράτησης.
Αν η σύμβαση για το Ελληνικό, που κατοχυρώνει το δημόσιο συμφέρον, θα πεταχτεί στα σκουπίδια.
Αν η ΔΕΗ θα πουληθεί μπιρ παρά. Αν θα καταργηθεί το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης.
Αν θα καταργηθεί ως κατάπτυστος και αναρχοάπλυτος ο νόμος της Διαμαντοπούλου για το άσυλο. Και ένα σωρό άλλα, που μας περιμένουν το αμέσως επόμενο διάστημα.
Όμως η πρώτη πράξη της κυβέρνησης είναι γεγονός. Και η πράξη αυτή προβλέπει την απευθείας υπαγωγή της ΕΡΤ και του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων στον πρωθυπουργό. Ακατανόητο για ποιον λόγο. Αν η νέα κυβέρνηση ήθελε να θέσει υπό τον έλεγχό της τη δημόσια τηλεόραση, μπορούσε να το κάνει και διά του υφυπουργού Επικοινωνίας και Ενημέρωσης. Θα μπορούσε να το κάνει ακόμα και διά του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης αν ήθελε. Ή διά της υφυπουργού Αλιείας. Αλλά προτίμησε να την πάρει ο πρωθυπουργός στα χέρια του. Μαζί με την Ομάδα Αλήθειας.
Γιατί άραγε ξεκίνησε έτσι ο Κ. Μητσοτάκης;
Μα προφανώς για να στείλει σήμα ότι θέλει μια έγκυρη, αξιόπιστη και αντικειμενική δημόσια ενημέρωση. Και μάλιστα με τα ονόματα που ακούγονται.
Τι, όχι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου