Τα παλιά χρόνια οι δραπέτες αποπροσανατόλιζαν τα σκυλιά των καταδιωκτικών αποσπασμάτων χρησιμοποιώντας καπνιστές ρέγγες. Τις έσερναν σε διαδρομές που απέκλιναν από το μονοπάτι διαφυγής τους με αποτέλεσμα τα σκυλιά με το που έρχονταν σε επαφή με τη μυρωδιά, να σταματούν να κυνηγάνε τον κατάδικο και να στρέφονται σε αναζήτηση της καπνιστής ρέγγας.
Από εκεί πήρε το όνομά της η προσπάθεια να ξεφύγει μια αντιπαράθεση από το βασικό της θέμα και να στραφεί σε κάποιο εντελώς διαφορετικό και άσχετο.
Η συζήτηση για το ποιος υπηρετεί τη λογική και τις αξίες του κοινωνικού κράτους σε αυτή τη χώρα δεν συμφέρει σε καμία περίπτωση τη Ν.Δ.
Και όχι μόνο αυτό.
Τα τζιμάνια της Πειραιώς έχουν κάνει ό,τι μπορούν για να εκτεθούν ανεπανόρθωτα στα μάτια των πολιτών, μιλώντας πότε για ασφαλιστικό Πινοσέτ, πότε για κατάργηση του οκταώρου, πότε για επιχειρησιακές συμβάσεις και πότε για κατάργηση των κοινωνικών επιδομάτων.
Γι' αυτό η τακτική της καπνιστής ρέγγας επιδιώκει άμεση απαγκίστρωση της συζήτησης από αυτό το θέμα. Η προσοχή του κόσμου πρέπει να στραφεί στον Πολλάκη.
Ο οποίος είχε το θράσος να επισημάνει στον Στ. Κυμπουρόπουλο ότι οι θετικές διακρίσεις είναι ζωτικής σημασίας για τα ΑμεΑ. Και τώρα τα τζιμάνια της Πειραιώς θεωρούν ότι βρήκαν θέμα να πάνε μέχρι τις εκλογές. Ακόμα και αν, εχθές, τους άδειασε ο ίδιος ο Στ. Κυμπουρόπουλος.
Φωνάζει λοιπόν ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης, επί θεμάτων κοινωνικής πολιτικής και κοινωνικής ευαισθησίας. Αλλά δεν καταλαβαίνουν το πιο απλό: με καπνιστές ρέγγες πολλοί κατάφεραν να δραπετεύσουν.
Νικητής, όμως, επί του πραγματικού πεδίου κανείς δεν βγήκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου