Του Γιάννη Κουτσοκώστα
O ένας, ο Αϊλάν, δεν πρόλαβε, τον ξέβρασε η θάλασσα κάπου στην Αλικαρνασσό.
Ο άλλος, ο Μουσταφά, ανασύρθηκε νεκρός κάπου στο Αιγαίο.
Ο τρίτος επέζησε από τα παγωμένα νερά, αλλά ο τρόμος θα παγώνει για πάντα το πρόσωπό του.
Ήταν όλοι τους παιδιά.
Νεκρά, παγωμένα, τρομαγμένα.
Πολλά έπεσαν θύματα του πολέμου των άλλων, άλλα ξεψύχησαν στους δρόμους της φυγής τους, τα περισσότερα -ευτυχώς- σώθηκαν.
Άλλα βρήκαν ήδη τη νέα τους πατρίδα, μαθαίνουν γράμματα, παίζουν ανέμελα μαζί με τα ελληνόπουλα, τους νέους φίλους τους.
Υπάρχουν όμως και πολλά που βρέθηκαν αντιμέτωπα με ό,τι πιο αποκρουστικό μπορούσε να τους επιφυλάξει η... γη της επαγγελίας τους.
Στη Σάμο κάποιοι γονείς μαθητών Δημοτικού οργάνωσαν αποχή των παιδιών τους από το σχολείο γιατί δεν ήθελαν δίπλα στα... καθαρόαιμα καμάρια τους να μαθαίνουν γράμματα και τα παιδιά των προσφύγων. Νόμιζαν ότι έτσι προστατεύουν τα δικά τους παιδιά, αλλά στην ουσία τα τιμωρούν.
Και κάνουν ό,τι χειρότερο: ποτίζουν με δηλητήριο και φυλετικό μίσος τις αθώες ψυχούλες τους.
Στα Βίλια γονείς και παιδιά ξύπνησαν από τα ουρλιαχτά, τις κραυγές και τις πέτρες άλλων... καθαρόαιμων ελληναράδων, που έκαναν πορεία διαμαρτυρίας σε ξενοδοχείο της περιοχής, όπου βρήκαν στέγη 90 πρόσφυγες.
Είχαν μάλιστα και την ενθάρρυνση του τοπικού δήμου, ο οποίος αποφάσισε ετσιθελικά και κυρίως... ψηφοθηρικά να μη γίνουν δεκτοί πρόσφυγες στην περιοχή.
Και στην Κόνιτσα κουκουλοφόροι νταήδες ρατσιστές έφτασαν στο σημείο να επιτεθούν με ρόπαλα σε ασυνόδευτα προσφυγόπουλα από το Αφγανιστάν, που έπαιζαν μπάσκετ σε γήπεδο της ακριτικής πόλης. Δύο από τα παιδάκια βρέθηκαν στο τοπικό Κέντρο Υγείας με κατάγματα στο χέρι, εκδορές στα πόδια και τρόμο στην καρδιά και στα μάτια.
Όλοι, ή σχεδόν όλοι, επισήμως καταδίκασαν τις ρατσιστικές επιθέσεις.
Ωστόσο μια φραστική καταδίκη ποτέ δεν θα ήταν αρκετή.
Τα συγκεκριμένα περιστατικά δεν είναι ίδια, πήραν δημοσιότητα, αλλά δεν είναι και τα μόνα που εμφανίζονται σε κάθε γωνιά της χώρας που φιλοξενεί πρόσφυγες.
Και μόνο το γεγονός ότι εκδηλώθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα και σε διαφορετικές περιοχές της χώρας δείχνει ότι... κάτι συμβαίνει εδώ. Και αυτό που συμβαίνει είναι ότι δίπλα, μέσα και κάτω από τη μύτη της κοινωνίας, υπάρχουν ακροδεξιές και φασιστικές ομάδες που δεν διστάζουν να εξαπολύουν επιθέσεις ακόμα και σε παιδιά προσφύγων με αμιγώς ξενοφοβικά, ρατσιστικά κίνητρα.
Με ή χωρίς κουκούλες, λειτουργούν οργανωμένα ως σύγχρονα «τάγματα εφόδου» της ναζιστικής περιόδου ή με μεθόδους της Κου Κλουξ Κλαν του αμερικανικού Νότου.
Ως τέτοιους οφείλουν να τους αντιμετωπίσουν σύσσωμοι το πολιτικό σύστημα, η Δικαιοσύνη, η κρατική μηχανή, κάθε πολίτης που σέβεται τον εαυτό του, η ίδια η κοινωνία.
Γιατί εκεί εκκολάπτεται το αυγό του φιδιού.
Αυτή η κοινωνία, που «συγκλονίστηκε και πάγωσε» από το μακελειό στη Νέα Ζηλανδία, οφείλει να... ξεπαγώσει, να αντιδράσει, να αποδοκιμάσει και να απομονώσει τους ρατσιστές, τους φασίστες και τους ναζιστές εκπροσώπους τους.
Οφείλει να το κάνει τώρα.
Αύριο θα είναι αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου