Ο Όρμπαν, ο Σαλβίνι, ο Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία

https://www.anoixtoparathyro.gr/ο-όρμπαν-ο-σαλβίνι-ο-μητσοτάκης-και-η-ν/

Του Νίκου Λακόπουλου

Καθώς η Νέα Δημοκρατία υποτίθεται ότι διεκδικεί την κυβέρνηση και μάλιστα με αυτοδυναμία είναι δύσκολο να κρυφτεί η έντονη κομματική διαπάλη που αφορά την ίδια την ταυτότητα του κόμματος που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και διαμόρφωσαν ο Κων. Μητσοτάκης και ο Κώστας Καραμανλής- ως φιλελεύθερο -και όχι νεοφιλελεύθερο δημοκρατικό, ευρωπαϊκό κόμμα -της «λαϊκής δεξιάς».

Καθώς στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα συζητούν την αποβολή τον Όρμπαν, ο Βέμπερ -τον οποίο θέλει ο Μητσοτάκης- τον θέλει και στη Νέα Δημοκρατία κυριαρχεί η ακροδεξιά τάση ή έστω μια δεξιά γραμμή συμμαχιών: 

 Όχι μόνο να μη φύγει ο Όρμπαν, αλλά να μπει και ο Σαλβίνι!

 «Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα χρειάζεται τον Όρμπαν» λέει ο Άδωνις. «Είναι υπερσυντηρητικός, αλλά έχει 49%». «Ο Όρμπαν είναι προφανώς πετυχημένος πρωθυπουργός για να παίρνει τα ποσοστά που παίρνει αλλά διαφωνώ με πρακτικές του» λέει ο Κύρτσος.» Υπάρχει κύμα ευρωσκεπτικισμού το οποίο δεν πρέπει να το χαρίσουμε στον Σαλβίνι» -που δεν αποκλείει να κινηθεί προς το ΕΛΚ.

Προφανώς για χάριν της ενότητας κορυφαία στελέχη δεν μιλούν, αλλά δεν συμμετείχαν και στα συλλαλητήρια και περιορίζονται σε δηλώσεις πως «δεν είμαστε ακραίοι» υπενθυμίζοντας τον ευρωπαϊκό και παραδοσιακό φιλελεύθερο χαρακτήρα του κόμματος που προφανώς απειλείται κι όλα δείχνουν ως εκκρεμεί μια εσωτερική σύγκρουση που αναβάλλεται για μετά τις εκλογές.

Στο μεταξύ αλωνίζει ο Μάκης Βορίδης ως «περήφανος δεξιός» βάλλοντας κατά των… «απογόνων των Μαυροσκούφηδων του Άρη Βελουχιώτη» που θέλουν να καταργήσουν και τα …..Χριστούγεννα». Φτάσαμε, εμείς που είχαμε δίκιο, να μην τολμάμε να μιλήσουμε και αυτοί που είχαν άδικο να μπορούν να μας απαγορεύουν να μιλάμε…».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Κωνσταντίνος Τζαβάρας πρόσφατα δήλωσε πως «με τις πράξεις και τις ιδέες του, ο κ. Όρμπαν έχει διαφοροποιηθεί από το ιδεολογικό πλαίσιο που έχει το ΕΛΚ και κυρίως η Νέα Δημοκρατία» βάζοντας στο στόχο «τον ευρωσκεπτικισμό, τον λαϊκισμό και τον εθνικισμό». Αλλά ποιοι εκπροσωπούν τον ευρωσκεπτικισμό και τον εθνικισμό;

«H πολιτική Σαλβίνι αρέσει στους Ιταλούς ψηφοφόρους. Και εγώ δεν την αποδοκιμάζω καθόλου. Αλλά κινδυνεύουμε να έχουμε ροή από την Τουρκία, από τη Γερμανία, την Ιταλία. Θέλω την πολιτική που ασκούσε ο Αντώνης Σαμαράς στο μεταναστευτικό» θα πει ο Γεωργιάδης που διαμορφώνει με τον Γεωργιάδη- και τον Σαμαρά- το ιδεολογικό πλαίσιο της σημερινής Νέας Δημοκρατίας. Ο τελευταίος μάλιστα σε μια ομιλία του για τους «συμμορίτες» έκανε σαφές ότι «ο κ. Τσίπρας δεν θα επιβάλει καθεστώς “Μαδούρο” στην Ελλάδα!  Την αστική Δημοκρατία, πάντως, δεν θα την ανατρέψουν! Και την Ελλάδα δεν θα την πληγώσουν άλλο! Θα τους πάω ως το τέλος! Και δεν θα γλιτώσουν».

Αξίζει να δούμε αυτή την ομιλία που αποτέλεσε και το μανιφέστο της δεξιάς πτέρυγας της Νέας Δημοκρατίας: «Κάποιοι θέλουν να σβήσουν την εθνική ταυτότητα αυτού του λαού. Δεν θα τους αφήσουμε! Κάποιοι θέλουν να σβήσουν και την Ορθοδοξία – που δεν είναι απλή «θρησκευτική επιλογή»… Είναι η ταυτότητά μας! Δεν θα τους αφήσουμε… Συντηρητισμός είναι η πίστη στις διαχρονικές αξίες που διατηρούν τη συνοχή της κοινωνίας, όταν κάνει άλματα στο μέλλον».

Λίγο πριν είχε προηγηθεί ο πρώην υπουργός του και βουλευτής και Δαβάκης που κατά σύμπτωση όπως ο Σαλβίνι και ο Όρμπαν είχε ανακαλύψει πως η Οικογένεια δεν κινδυνεύει μόνο από την Αριστερά, αλλά και από τους Αθίγγανους- και τα παιδιά τους:«Απαγορεύω σε οποιονδήποτε αθίγγανο, γύφτο, και δεν συμμαζεύεται, να με ψηφίσει. (…) Όποιος με ψηφίσει δεν τον αναγνωρίζω. Λυπάμαι τα παιδάκια τα οποία γεννιούνται από αυτούς τους ανθρώπους χωρίς να το θέλουν και την κατάσταση στην οποία βρίσκονται».

Τώρα ήλθε ο Κύρτσος να πει πως «δεν θεωρώ τον Όρμπαν ακροδεξιό. Εξελέγη ως ακροδεξιός και στην τρίτη του θητεία κυβερνά ως σκληρός δεξιός. Εχει κάποιες ακραίες απόψεις στο προσφυγικό-μεταναστευτικό, αλλά δεν είναι όλες οι πολιτικές του ακραίες». Ούτε ο Σαλβίνι είναι ακροδεξιός.

Η θεωρία της «σκληρής» δεξιάς ή της «υπερσυντηρητικής» δεξιάς -μαζί με τα μεγάλα ποσοστά της- κρύβει το ερώτημα αν ο ίδιος ο Μητσοτάκης παίρνοντας την κυβερνητική εξουσία θα πολιτευθεί ως κεντροδεξιός, «σκληρός δεξιός» ή «υπερσυντηρητικός». Πάντως ο χριστιανοδημοκράτης Γιούνκερ είναι σαφής: «Απέναντι στα ψέματα δεν μπορείς να κάνεις πολλά. Ο ο υποψήφιος για πρόεδρος της Κομισιόν, Μάνφρεντ Βέμπερ, θα πρέπει να αναρωτηθεί εάν θέλει τέτοιες φωνές μέσα στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα». 

Το ερώτημα πώς θα πολιτευθεί ως πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης μπορεί να μην απαντηθεί ποτέ. Πιθανόν να τεθεί στη Νέα Δημοκρατία -πολύ σύντομα αν χάσει τις εκλογές- το πρόβλημα της ιδεολογικής της φυσιογνωμίας. Για την Ιστορία το κόμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή παρότι είχε στους κόλπους του «υπερσυντηρητικούς» σε δευτερεύοντα ρόλο είχε ανοιχτό μέτωπο με την Ακροδεξιά και όταν πήρε την εξουσία μετά το 1981 το όφειλε στο ότι εμφάνισε ένα κεντροδεξιό προφίλ, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς με τον εναγκαλισμό του με την Ακροδεξιά το οδήγησε στο 18%.

Είναι πιθανόν, λοιπόν, οι ευρωεκλογές να αποδειχθούν δημοψήφισμα, όπως λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά για τη Νέα Δημοκρατία.