Με τους δημοσιογράφους Ανδρέα Παπασταματίου και Στεφανία Χαρίτου μίλησε ο Νίκος Ξυδάκης στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ. Ρωτήθηκε για τη «σφοδρή σύγκρουση μεταξύ του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή».
Η αντιπαράθεση έχει πάντα σφοδρά χαρακτηριστικά, απάντησε ο Ν. Ξυδάκης. Αυτό που εγώ ξεχώρισα χτες είναι αυτό που είπε ο κ Μητσοτάκης στον πρωθυπουργό, ότι «έσωσε τις συντάξεις και έδωσε το Μακεδονικό». Είναι πάρα πολύ βαρύ, δεν μπορεί να ειπωθεί, δεν μπορεί να στηριχθεί πουθενά. Δεν λέγονται αυτά σε επίπεδο αρχηγών. Ούτε καν έπρεπε να υπονοούνται διότι είναι πολύ βαριά πράγματα. Αλλά δείχνει τον κ. Μητσοτάκη εκτροχιασμένο, σε μία τροχιά λύσσας και φανατισμού. Προφανώς αυτή είναι η στρατηγική που έχει χαράξει και έχει επιλέξει ο ίδιος.
Δημοσκοπικά φαίνεται ότι είναι μπροστά. Γιατί να φτάσει σε μία τέτοια αντιπαράθεση;
Δεν ξέρω αν οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πραγματικές εικόνες και το πόσο μπροστά είναι. Έχω την αίσθηση ότι ούτε ξέρει για ποιο λόγο είναι μπροστά. Μπορεί να νομίζει ότι είναι μπροστά επειδή ακολουθεί μία σκληρή πολιτική στα χνάρια του κ. Σαμαρά και με το ύφος του κ. Γεωργιάδη. Μπορεί να νομίζει ότι αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας.
Η δική μου εκτίμηση είναι ότι είναι μία συνταγή που του αφαιρεί κάθε ίχνος δικής του προσωπικότητας, κάθε δικό του χαρακτηριστικό και τον οδηγεί και σε μια ατραπό ρητορικής και επιχειρημάτων που είναι τοξικά πλέον και όχι πολιτικά. Είναι μία ρητορική την οποία πιστεύω δεν μπορεί να υποστηρίξει μέχρι τέλους. Αυτός ο τόνος δε ενός σκληρού ακροδεξιού ρεβανσισμού δεν ξέρω πόσο μπορεί να είναι αποτελεσματικός για την παράταξη της ΝΔ, που δεν είναι καμία τυπική σκληρή ακροδεξιά παράταξη αλλά και για τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος εισήλθε στον πολιτικό στίβο με άλλα χαρακτηριστικά.
Πραγματικά δεν ξέρω τι σκέφτεται το επιτελείο της ΝΔ. Απαντούν περιστασιακά σε ό,τι συμβαίνει στην πολιτική σκηνή, δεν παράγουν πολιτική ατζέντα, δεν παράγουν ιδέες και θέσεις σε πολιτικά γεγονότα.
Κυριαρχεί ένα μονότονο τροπάριο εδώ και δυόμισι χρόνια: «Παραιτηθείτε και πάμε σε εκλογές» ή «οι λαθρεπιβάτες της εξουσίας».
Αυτό δεν είναι πολιτική πλατφόρμα, αυτές οι εκφράσεις είναι στα όρια της αμφισβήτησης της Δημοκρατίας, είναι σχεδόν χρυσαυγίτικες. Στον κοινοβουλευτισμό δικαιολογείται πάντα μία υπερβολή αλλά εδώ έχει κολλήσει η βελόνα του πικάπ σε αυτό το μοτίβο. Και δυστυχώς και μια μερίδα του παλαιού ΠΑΣΟΚ το συμμερίζεται αυτό. Η ρητορική του Κινήματος Αλλαγής και οι θέσεις του απέναντι στα τρέχοντα αλλά και σε κοινωνικά θέματα είναι οπισθοδρομικές. Δεν έχουν καμία σχέση με την παράδοση της κεντροαριστεράς και τη σοσιαλιστική παράδοση του ΠΑΣΟΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου