Δευτέρα 6 Αυγούστου 2018

«Κράχτες» θανάτου




































 Της Κατερίνας Μπρέγιαννη
Tourist; mangiare; Λίγες λέξεις ιταλικά, δυο - τρεις γαλλικά και ελάχιστα αγγλικά είναι οι απαραίτητες απαιτήσεις ξένων γλωσσών για να «ψήσουν» τους τουρίστες οι «κράχτες» στα νησιά.
Δεξιά και αριστερή αντιπολίτευση επιδόθηκαν σε έναν μαραθώνιο κραυγών και λεκτικών επιθέσεων κατά της κυβέρνησης με στόχο να μαυρίσουν το «ηθικό» πλεονέκτημα από τις στάχτες της καταστροφής επιδιδόμενοι σε μια ανηλεή τυμβωρυχία.
Οι κ. Τζαβάρας και Κικίλιας έδωσαν το σύνθημα περί «εγκληματιών» της κυβέρνησης και ακολούθησαν Βενιζέλος, Λοβέρδος και λοιποί συγγενείς. Πύρινα κείμενα -που απειλούσαν ευθέως τον πρωθυπουργό με θάνατο- γράφτηκαν από πρώην αριστερούς δημοσιογράφους και νυν συμπαρατασσόμενους στο μαύρο μέτωπο που στήνεται ενόψει της διαρκούς προεκλογικής περιόδου.
Ο Κυριάκος, ως σοβαρός πολιτικός, ρόλο που ο ίδιος φροντίζει σε κάθε εμφάνισή του να απεμπολεί -σαν ξένο κοστούμι που με το ζόρι πρέπει να χωρά-, δεν μπορεί να αποφύγει την αυτογελοιοποίηση. Πώς αλλιώς όταν μιλώντας για την καταστροφή τα επιχειρήματα δεν απέχουν και πολύ από τη δήθεν ξενόγλωσση ευρυμάθεια που έχουν οι κράχτες στα νησιά;
Επέρριψε ευθύνες στην κυβέρνηση ότι άφησε ανενημέρωτους τους πολίτες που με ένα βρεγμένο μπλουζάκι θα μπορούσαν να σωθούν από τη φωτιά, με ανέμους 11 μποφόρ. Η έλλειψη ενός και μόνο «στρατηγού» ήταν το επιχείρημα που, σύμφωνα με τον Κυριάκο, απαντούσε στην έλλειψη συντονισμού, ενώ για τα αυθαίρετα όλα μια χαρά!
Η Ν.Δ. με την ακροδεξιά επιχειρηματολογία που υιοθετεί κρατά συσπειρωμένο το ακροατήριό της. Το πρόβλημα όμως προκύπτει όταν τα επιχειρήματά της υιοθετούν το ΚΚΕ, η ΛΑΕ, μέρος της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και διάφοροι δήθεν απολιτίκ. Επιδίδονται σε ακραία συνθηματολογία και κάνουν διαγωνισμό πολιτικής κραυγής, εκμετάλλευσης θανάτων.
Έτσι ο Κυριάκος μπορεί να φαντάζει ότι εκπροσωπεί το όλον του πολιτικού συστήματος, από την Άκρα Δεξιά ώς την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, ενάντια στους «καπηλευτές» της εξουσίας που θεωρούν ότι δικαιωματικά μόνο σε αυτούς ανήκει.
Το εύπεπτο επιχείρημα «όλοι ίδιοι είναι» έρχεται να καλύψει τους πραγματικά υπεύθυνους για την αδηφάγα χρόνια αυθαιρεσία. Μιλούν για υποκρισία όταν πάει η κουβέντα στα αυθαίρετα, λες και γίνεται με μια κυβερνητική απόφαση να μπει τέλος στις πυρκαγιές.
Αιτιολογούν το ρουσφετολογικό κράτος και την ασύδοτη χρήση δημόσιας γης προς τέρψιν του Νεοέλληνα που ονειρεύεται ιδιωτικές παραλίες. Αρχικά μια περίφραξη, μετά μια πέτρα δίπλα στην άλλη, που έγινε τσιμεντόλιθος και γέμισαν αυθαίρετα τα δάση και οι παραλίες μάντρες και συρματοπλέγματα. Τόσο απλά, τόσο εύκολα. Ένα καθεστώς αυθαιρεσίας, συνεπικουρούμενο από τη δικαστική χρονοτριβή, που ποτέ κανείς δεν τόλμησε να διαταράξει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου