Συντάκτης: Τάσος Παππάς
Οι επιθέσεις των εφημερίδων της Δεξιάς και ορισμένων στελεχών της αντιπολίτευσης εναντίον του Πάνου Καμμένου συνεχίζονται. Είναι φανερό ότι ο υπουργός Άμυνας έχει στοχοποιηθεί.
Δίνει βεβαίως κι αυτός πολλές αφορμές με τις πράξεις του, τις παραλείψεις του και κάποιες δηλώσεις του που παραπέμπουν σε καφενειακού τύπου συζητήσεις, ωστόσο το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι τον χορό σέρνουν τύποι που έχουν διακριθεί στο άθλημα της ιλαρότητας.
Δεν αναφέρομαι σε δημοσιολόγους που εκτελούν υπηρεσία, αλλά σε πολιτικούς πρώτης γραμμής που κατέχουν νευραλγικά πόστα στα κόμματά τους και είναι υποχρεωμένοι εκ της θέσεώς τους να μετράνε τα λόγια που εκστομίζουν δημοσίως γιατί λειτουργούν και ως παράδειγμα.
Κουνάνε το δάχτυλο και το παίζουν θυμωμένοι γιατί ο υπουργός Άμυνας έχει ρίξει, όπως λένε, πολύ χαμηλά το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Οι ίδιοι όμως έχουν πρωταγωνιστήσει σε σκηνές απείρου κάλλους και έχουν ξεπεράσει το αντικείμενο του μίσους του. Βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος με αυτόν που καταγγέλλουν και ενίοτε πλειοδοτούν.
Για παράδειγμα δικαιούται ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Ανδρέας Λοβέρδος να εγκαλεί τον κ. Καμμένο για την ποιότητα των απαντήσεων του; Όχι. Είναι αυτός που έχει αποκαλέσει τον πρωθυπουργό αρχισυμμορίτη.
Δικαιούται ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ Άδωνις Γεωργιάδης να τουιτάρει την οργή του για τις επιθέσεις Καμμένου στους πολιτικούς αντιπάλους του; Σε καμία περίπτωση. Είναι αυτός που έχει απειλήσει τους υπουργούς ότι θα τους γδάρει (δεν διευκρίνισε αν θα το κάνει πριν τους κάτσει στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου, όπως έχει υποσχεθεί, ή αμέσως μετά την καταδικαστική απόφαση που θα εκδώσει το δικαστήριο).
Είναι αυτός που είπε ότι ο πρωθυπουργός είναι ο μεγαλύτερος ψεύτης, ο μεγαλύτερος απατεώνας που έχει γνωρίσει ο τόπος και ότι είναι διεφθαρμένος μέχρι το μεδούλι. Στην περίπτωσή μας ισχύει το κλισέ «κοίτα ποιοι μιλάνε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου