Μάκης Κοψίδης
Μπορεί να αποφεύγει να τοποθετηθεί στα κρίσιμα ζητήματα της μεταμνημονιακής Ελλάδας ο αρχηγός της ΝΔ, αλλά σιγά σιγά αποκαλύπτεται το σχέδιό του.
Πυρήνα της στρατηγικής του Κυρ. Μητσοτάκη αποτελεί η προσέλκυση ξένων επενδύσεων που όμως θα έχουν απαραίτητα ορισμένα χαρακτηριστικά.
Οι επενδυτές δεν θα πληρώνουν φόρους ή θα πληρώνουν ελάχιστους, θα πληρώνουν ελάχιστες εργοδοτικές εισφορές και θα απολαμβάνουν το ελάχιστο εργατικό κόστος. Και πως θα καλύψει τα ελλείμματα και τις υποχρεώσεις που θα προκύψουν;
Την απάντηση την δίνει ο ίδιος.
Πρώτον με την μείωση του κόστους του δημοσίου με ότι και αν αυτό συνεπάγεται.
Μείωση είτε μέσω απολύσεων, είτε με κατεδάφιση των δημοσίων υπηρεσιών σε παιδεία και υγεία. Βεβαίως προς χάριν των ιδιωτικών συμφερόντων που καιροφυλακτούν να αλώσουν κρίσιμους τομείς του κοινωνικού κράτους.
Δεύτερον με την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης προς όφελος της ιδιωτικής. Τρίτον με την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, αφού ο ίδιος δήλωσε πρόσφατα ότι το οκτάωρο και η σταθερή πλήρης απασχόληση είναι ξεπερασμένα πράγματα
Στην ουσία υπόσχεται έναν παράδεισο για τους επενδυτές. Μία σύγχρονη μπανανία, σχεδιασμένη στα πρότυπα του Φρίντμαν που μπροστά της θα ωχριά η θατσερική πρακτική που γνωρίσαμε στη Βρετανία
Αγνοεί μήπως ο πρόεδρος της ΝΔ ότι ακόμα και αν επιβάλει τους παραπάνω θατσερικούς όρους στην οικονομίαμ, η Ελλάδα δεν πρόκειται να γίνει «ανταγωνιστική» γιατί υπάρχει πλειάδα χωρών που προπορεύονται έτη φωτός από εμάς, τόσο στη χαμηλή φορολογία όσο και στην ελαστική εργασία;
Αρα το μοναδικό όφελος από μία τέτοια πολιτική θα το αφορά μεγάλες ξένες και εγχώριες επιχειρήσεις που θα δουν τα υπερκέρδη τους να εκτοξεύονται. Για αυτό άλλωστε προτρέπει τους ξένους επενδυτές να μην κάνουν τώρα επενδύσεις αλλά όταν ο ίδιος έρθει στην εξουσία ώστε να φιάξει το κατάλληλο «επενδυτικό περιβάλλον».
Στις παραπάνω επιλογές οφείλεται η ...αφωνία του Κυρ. Μητσοτάκη σε κρίσιμα ερωτήματα. Δηλαδή αν συμφωνεί με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για αύξηση του κατώτατου μισθού, την κατάργηση του λοκ-αουτ, την μη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της κανονικότητας στην εργασία.
Η οικονομική πολιτική που οραματίζεται ο πρόεδρος της ΝΔ αποτελεί ένα από τους δύο βασικούς άξονες της μετάλλαξης της ΝΔ.
Ο άλλος αφορά την κάλυψη και στήριξη που δίνει στην ακροδεξιά, της οποίας άλλωστε πρωτεργάτες φιγουράρουν σε ηγετικές θέσεις στην ΝΔ. Η περίπτωση Μπουτάρη με την ..άφεση αμαρτιών που έδωσε σε στελέχη του το αποδεικνύει.
Η μετάλλαξη της ΝΔ από κεντροδεξιό κόμμα σε ένα μείγμα θατσερισμού και ακροδεξιάς δεν έχει ολοκληρωθεί. Θα δούμε στο άμεσο μέλλον και το υπόλοιπο έργο. Ιδιαίτερα αμέσως μετά τον Αύγουστο που η ηγεσία της ΝΔ θα υποχρεωθεί σε συνθήκες μεταμνημονιακές να ανοίξει τα χαρτιά της σχετικά με το σχέδιό της.
Σε κάθε περίπτωση οι δεσμοί της ΝΔ με τον φιλελεύθερο χώρο αποδυναμώνονται.
Η τάση αυτή θα ενισχυθεί πολλαπλασιάζοντας οπισθοδρομικές απόψεις με την συμβολή βέβαια των Μαρινάκηδων. Αντίβαρο που θα ανακόψει την οπισθοδρόμηση και θα επιτρέψει μία προοδευτική πορεία είναι η συγκρότηση ενός πλατύτατου δημοκρατικού προοδευτικού μετώπου που θα εκτείνεται από την Αριστερά έως και το Κέντρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου