του Θανάση Καρτερού
Ένα ερώτημα, με αφορμή την 3 του Σεπτέμβρη:
Έχει κοινά σημεία ο ΣΥΡΙΖΑ του σήμερα με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα;
Μην βιαστείτε να απαντήσετε αρνητικά, τσατισμένοι με την προπαγάνδα των ηλιθίων, που γκαρίζει ότι είμαστε το βαθύ ΠΑΣΟΚ της διαφθοράς και τέτοιες ανοησίες. Διότι, όντως, ο ΣΥΡΙΖΑ, από πολλές απόψεις, έχει κοινά σημεία με το ΠΑΣΟΚ.
Δεν είναι ίδιος, δεν είναι ευθεία συνέχειά του, δεν υπάρχουν κάποιες ρέπλικες του Παπανδρέου, του Γεννηματά ή του Λαλιώτη. Απευθύνεται όμως στις ίδιες κοινωνικές δυνάμεις. Στηρίχτηκε από έναν κόσμο, που για χρόνια ακολουθούσε το ΠΑΣΟΚ και απογοητεύτηκε. Και οι προγραμματικές του θέσεις -λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική δικαιοσύνη, εθνική ανεξαρτησία, σοσιαλισμός με δημοκρατία- δεν έχουν και μεγάλες διαφορές με τη διακήρυξη της 3 του Σεπτέμβρη.
Προφανώς και είναι διαφορετική η κατάσταση σήμερα. Προφανώς, επίσης, οι εν πολλοίς κομμουνιστικές ρίζες και το βιογραφικό του ΣΥΡΙΖΑ τον διαφοροποιούν εξαρχής από το ΠΑΣΟΚ. Προφανώς, επίσης, προέχει, για τη λαϊκή κυριαρχία, την εθνική ανεξαρτησία, και την κοινωνική δικαιοσύνη, να τελειώνουμε με το καθεστώς των Μνημονίων.
Αν όμως θέλουν να μας φορτώσουν την «κατηγορία» ότι επιδιώκουμε να προχωρήσουμε και να ολοκληρώσουμε όσα το ΠΑΣΟΚ μετά το ’85 άφησε μισά ή και αργότερα τα πήρε πίσω, δεν βλέπω γιατί να μην τη δεχτούμε. Και να μη θυμίζουμε πόσο ανατριχιαστικά όμοιος είναι ο τρόπος με τον οποίο το κατεστημένο, τότε και τώρα, αντιμετώπισε τον «κίνδυνο» της αλλαγής, ή των αλλαγών. Ποιοι ήταν τότε οι ψεύτες, οι λαϊκιστές, οι φίλοι της τρομοκρατίας.
Θυμίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και σε κάτι άλλο, όμως, το ΠΑΣΟΚ της αθωότητας. Στο απροσδόκητο της εξουσίας. Στην ταχύτητα με την οποία εκτινάχτηκε μέχρι το μέγαρο Μαξίμου. Με τις καλύτερες των προθέσεων, και με τις χειρότερες των προϋποθέσεων, να κάνει πράξη όσα υποσχέθηκε. Διότι ο κωλοπετσωμένος αντίπαλος. Διότι η διαπλοκή. Διότι οι αδυσώπητοι δανειστές.
Διότι η πόρνη Ευρώπη. Διότι τα ψέματα, οι συκοφαντίες, οι δολοφονίες χαρακτήρων. Διότι, χίλια δυο. Και μας προέκυψε ο συμβιβασμός του ’15. Ο οποίος διασκορπίστηκε σε δεκάδες συμβιβασμούς στην οικονομία και στην κοινωνία. Κι έτσι βρισκόμαστε, θέλουμε δεν θέλουμε, μπροστά στο δίλημμα που βρέθηκε κάποτε το ΠΑΣΟΚ: Θα προσαρμοστούμε στην πραγματικότητα για να την αλλάξουμε ή για να την αράξουμε;
Το ΠΑΣΟΚ ξέρουμε τι έκανε. Ξέρουμε και τι έπαθε. Σε ποιο κατήφορο οδηγήθηκε.
Ας το έχουμε υπόψη. Όλοι μας. Θα υπάρχουμε ως αριστεροί, αμφισβητίες, κομμουνιστές, ιδεολόγοι. Ή θα βρεθούμε μια μέρα να θεωρούμε τέχνη του εφικτού τις παρτούζες με τους επικυρίαρχους.
Ή, ακόμα χειρότερα, από τις ρίζες στις μίζες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου