Να πούμε και ένα μπράβο στον Γαβρόγλου

 

Agelos Kalodoukas

Να πούμε και ένα μπράβο στον Γαβρόγλου

[Προειδοποίηση: Ακολουθεί κείμενο! Όσοι στο facebook έχετε μάθει να διαβάζετε δυο-τρεις προτάσεις σταματήστε εδώ και μην συνεχίσετε!] 

Εντάξει… θα ήθελα κάτι πιο δραστικό, την κατάργηση των παρελάσεων.

Ωστόσο, με προεδρικό διάταγμα προβλέπεται η κατάργηση της έπαρσης της σημαίας, ο εθνικός ύμνος αλλά και η πρωινή προσευχή. Το προεδρικό διάταγμα επεστράφη από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας «γιατί ετίθετο θέμα αντισυνταγματικότητας».

Αξίζει νομίζω να μείνουμε σε δυο ενδιαφέροντα σημεία.

Ι. Οι αντιδράσεις των υποτιθέμενων «εκσυγχρονιστών» #Μένουμε_Ευρώπη είναι άθλια αναχρονιστικές και ταιριαστές με θεοσεβούμενους φονταμενταλιστές. Προσέξτε πώς παρουσιάζεται η είδηση στο in.gr του Μαρινάκη:

«Το υπουργείο Παιδείας καταργεί το έως τώρα τελετουργικό βάσει του οποίου τα παιδιά τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο με το βλέμμα στη Γαλανόλευκη»! Προσέξτε το κεφαλαίο γάμμα στη «Γαλανόλευκη». Μιλάμε για Μεγαλειώδες εθνικοπατριωτικό κίτς. 

Για να αποδειχθεί (για άλλη μια φορά) ότι ο τραγελαφικός συρφετός γύρω από τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν έχει τίποτα να κάνει με το λεγόμενο παλιότερα πολιτικά κέντρο ή με οποιονδήποτε εκσυγχρονισμό (εντός ή εκτός εισαγωγικών) της ελληνικής κοινωνίας. Η κύρια συγκολλητική ουσία αυτού του συρφετού (με τον οποίο στοιχίζονται ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι) είναι μία και μόνο μία: 

Η κυβερνητική εξουσία, η διαπλοκή, το μεγάλο φαγοπότι των ημετέρων.
Άλλωστε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η οικογενειακή του ιστορία αποτελούν την εγγύηση ότι η διαφθορά και η διαπλοκή, αν και όποτε σχηματίσει κυβέρνηση, θα επανέλθουν με εκδικητικότητα. 

Ασφαλώς, πάνω απ’ όλα, η ταξική βάση αυτού του συρφετού είναι ξεκάθαρη:

Η Νέα Δημοκρατία υπόσχεται, πέραν της επιστροφής της διαπλοκής και της διαφθοράς, ότι οι μόνοι που θα πληρώσουν το τίμημα των μνημονίων και του #Μένουμε_Ευρώπη θα είναι οι μισθωτοί, οι εργαζόμενοι και κανένας άλλος.

Αυτό το ταξικό μίσος απέναντι στους εργαζόμενους εκφράζει και η ιδεολογική υιοθέτηση της ακροδεξιάς ρητορικής από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά και σε αυξανόμενο βαθμό και του ΠΑΣΟΚ. 

ΙΙ. Άρχισα προβοκατόρικα το ποστ με τίτλο «να πούμε και ένα μπράβο στον Γαβρόγλου». Γιατί «προβοκατόρικα»; Γιατί οι εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι υπερβολικά προσεκτικές και μετρημένες. Και πολύ αντιφατικές.
Ο ίδιος ο Γαβρόγλου υπουργοποιήθηκε μετά την αντικατάσταση Φίλη κατόπιν επιθυμίας του αρχιεπισκόπου. Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει ως αιτία της αντιφατικής πολιτικής του στα «θεσμικά» θέματα τη συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ. Δεν είναι ακριβώς αληθές. 

Υπάρχει ένα ιστορικό «παράδοξο» με την ελληνική Αριστερά. 

Ιδιαίτερα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την ήττα στον εμφύλιο, παρουσιάζεται κυρίως ως «εκσυγχρονιστική δύναμη» κι όχι τόσο ως δύναμη κοινωνικού μετασχηματισμού.
Η θεωρία ήταν ότι πρώτα πρέπει να αλλάξει ο «κομπραδόρικος» ελληνικός καπιταλισμός, η «εξάρτησή του από τον ιμπεριαλισμό», να «εκσυγχρονιστεί θεσμικά» ο ελληνικός καπιταλισμός (να διαχωριστεί κράτος και εκκλησία, να εκδημοκρατικοποιηθούν τα σώματα «ασφάλειας», κ.λπ.) και μετά θα έρθει (αν ποτέ έρθει) ο… σοσιαλισμός.

Αυτή η θεωρία (η Αριστερά ως η μόνη «αληθινά» εκσυγχρονιστική δύναμη) οδήγησε σε ήττες και μόνο ήττες. Μετέτρεψε την ΕΔΑ σε ουρά της Ένωσης Κέντρου ενώ έκανε την τότε Αριστερά να είναι ανίκανη να προετοιμάσει τον κόσμο της εργασίας για την επερχόμενη (τότε) δικτατορία (ανάμεσα σε άλλα).

Σήμερα τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πράγματι είναι (τουλάχιστον αυτή τη στιγμή) η μόνη πραγματική «εκσυγχρονιστική δύναμη».
Δεν υπάρχουν σε αυτή τη ζωή απόλυτα κριτήρια.
Τα πράγματα είναι σχετικά και στη σχετικότητά τους πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ, στην παρούσα ελληνική βουλή, είναι η μόνη εκσυγχρονιστική δύναμη (χωρίς εισαγωγικά).

Μόνο που υπάρχει ένα πρόβλημα:
 στην παρούσα φάση αστικός εκσυγχρονισμός δεν είναι μόνο η κατάργηση των αναχρονισμών στο Δημοτικό σχολείο. Είναι κυρίως οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις (χωρίς εισαγωγικά) στην οικονομία. Και αυτήν τη μεταρρύθμιση με συνέπεια εξασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Για αυτό παίρνει και τα εύσημα από τους αξιωματούχους της Ε.Ε.. 

Επομένως, η Αριστερά ως εκσυγχρονιστική δύναμη ούτε στο παρελθόν, αλλά ούτε και στο παρόν αποτελεί κάτι το αξιοζήλευτο. Δεν γίναμε αριστεροί για να εκσυγχρονίσουμε το αστικό κράτος, για να το ανατρέψουμε γίναμε αριστεροί. 

Υπάρχει κάτι που μπορεί, παρ’ όλα αυτά, να οδηγήσει σε εκλογική επανάκαμψη τον ΣΥΡΙΖΑ; 

Νομίζω ότι ο καλύτερος σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η υιοθέτηση από μέρους του τόσο ακροδεξιάς πολιτικής, το ταξικό μίσος που αποπνέει για τους εργαζόμενους, οδηγεί στην επανασυσπείρωση ενός μέρους των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, ελλείψει άλλης εναλλακτικής στα αριστερά του.

Ωστόσο, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο το 51% των Ελλήνων θεωρεί το μεγαλύτερο πρόβλημα την ανεργία, το 45% την οικονομική κατάσταση.
Το 98% των Ελλήνων πολιτών θεωρούν ότι η τρέχουσα κατάσταση της οικονομίας είναι «κακή» και το 70% θεωρούν ότι «τα χειρότερα έρχονται».
Με τέτοια νούμερα η εκλογική αποχή θα είναι τεράστια και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει σοβαρές πιθανότητες να γίνει ο Έλληνας Μακρόν -επί το χειρότερο…