Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

Διάφορες σκέψεις για τη ζωή και τον ΔΟΛ














http://www.presspublica.gr/διαφορες-σκέψεις-για/

του Φοίβου Οικονομίδη
Ξαναδιαβάζουμε ένα βιβλίο, ένα ποίημα που είχαμε διαβάσει πριν από αρκετά χρόνια και δεν έχουμε την ίδια αίσθηση που είχαμε τότε
.Βλέπουμε πιά μ’ένα άλλο μάτι το ίδιο κείμενο.
Επισημαίνουμε άλλα σημεία απ’ό,τι στο παρελθόν μ’ένα κριτικό βλέμμα, περισσότερο θετικό η αρνητικό. Με το πέρασμα του χρόνου δεν είμαστε εκείνοι που ήμασταν.
Έχουμε ανεπαίσθητα αλλάξει προς το καλύτερο η το χειρότερο.
 Ίσως να έχουμε προσεγγίσει περισσότερο τον εαυτό μας και τους άλλους.
 Ίσως το πέρασμα του χρόνου να μας έχει χαρίσει κάποιο φως, αλλά μπορεί και το αντίθετο μπορεί να μας έχει χαρίσει κάποια μορφή συντήρησης ,έναν »ρεαλισμο» που προτιμάει το status quo από την αλλαγή και την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο δικαιότερο και ανθρωπινότερο.

Μπορεί όμως το όνειρο που είχαμε νέοι να παραμένει μέσα μας και να μας ζητάει επίμονα μέχρι τέλους την πραγματοποίηση του. 
Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη (ΔΟΛ) έπαιξε σημαντικό πολιτικό ρόλο στην ελληνική πραγματικότητα. Δίκαια γίνεται μια αναψηλάφιση της πορείας του ανατρέχοντας σε λιγότερο ή περισσότερο γνωστά γεγονότα.
Επειδή οι ιδιωτικοί δημοσιογραφικοί κολοσσοί αναζητούν το οικονομικό  κέρδος παράλληλα με τη δεδομένη πολιτική δύναμη των μέσων ενημέρωσης, ας σημειωθεί ότι από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 η εφημερίδα »ΤΑ ΝΕΑ»με διευθυντή τον Κώστα Νίτσο άρχισε να παίρνει μια καθαρά κεντροαριστερή στροφή που οδήγησε βαθμιαία σε κατακόρυφη άνοδο της κυκλοφορίας της.
Κάτι που προφανώς ικανοποίησε τον ιδιοκτήτη του συγκροτήματος Δημήτριο Λαμπράκη.

Έτσι μπορούσε να παίζει σε δύο ταμπλό:
To Βήμα ως συντηρητική εφημερίδα του Κέντρου και μια εφημερίδα με αριστερές αποκλίσεις όπως ήταν Τα Νέα.

Εκείνη την περίοδο ο κεντροαριστερός κόσμος ήταν υπό διωγμό από το αποκαλούμενο κράτος της δεξιάς και διψούσε για μια έντονα αντιπολιτευόμενη εφημερίδα.
Ο συνδυασμός αυτός των δυο εφημερίδων του συγκροτήματος απέφερε πολύ σημαντικά οικονομικά οφέλη στον Οργανισμό.

Για τη συγκεκριμένη πορεία του συγκροτήματος εκείνης της εποχής θα μπορούσε να μιλήσει ο Χρήστος Πασαλάρης διευθυντικό στέλεχος τότε των Νέων.
Αργότερα με τον Χρήστο Λαμπράκη γιό του Δημητρίου επικεφαλής του ΔΟΛ και με νέους διευθυντές Τα Νέα άλλαξαν »χρώμα» ανάλογα με τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη τους.

Όμως το σημαντικότερο για ένα ερευνητή, κατά τη γνώμη μου, είναι να απαντήσει στο ερώτημα πώς αυτός ο οικονομικός δημοσιογραφικός κολοσσός στον ελληνικό χώρο της ενημέρωσης βρέθηκε στην απόλυτη κατοχή ενός μεσαίου δημοσιογράφου που δεν είχε καμία συγγένεια με τον ιδιοκτήτη, που από μια στιγμή και μετά έγινε στενός συνεργάτης του  και μετά το θάνατό του απόλυτος κύριος του ΔΟΛ .

Αν και ο Χρήστος Λαμπράκης είχε και κάποιους  συγγενείς εξ αίματος.
Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα που κάποιος θα έπρεπε να διερευνήσει όχι για να αποδώσει ευθύνες αλλά προς χάρη της ιστορικής αλήθειας, αν τελικά θα μπορέσουμε να την πλησιάσουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου