Στην Ελλάδα είναι γνωστές οι σχέσεις και η διασύνδεση της εκάστοτε εξουσίας με τα μέσα ενημέρωσης. Τους νταβατζήδες όπως έχουν μείνει γνωστοί που παίζουν στα δάκτυλα την ενημέρωση και μοιράζουν την πίτα της διαφήμισης κατά πώς τους βολεύει.
Και βεβαίως κατά πώς την μοιράζει και η εκάστοτε κυβέρνηση εννοείται.
Και βεβαίως κατά πώς την μοιράζει και η εκάστοτε κυβέρνηση εννοείται.
Η κρίση ήρθε να σαρώσει και τους κυριλέ εκδότες και καναλάρχες και να τους μετατρέψει σε χρεοκοπημένα κουρέλια που χρωστούν της Μιχαλούς σε τράπεζες, εφορία, ασφαλιστικά ταμεία.
Μεγαλόσχημοι από το χώρο των εκδόσεων και της τηλεόρασης χρωστάνε συνολικά πάνω από 1 – 1,5 δις ευρώ και υπό κανονικές συνθήκες, σε μια κανονική χώρα με νόμους που τηρούνται θα έπρεπε να έχουν πάει φυλακή.
Και τα μαγαζιά τους να έχουν κλείσει.
Προς Θεού, δεν είμαστε ενάντια σε εκατοντάδες οικογένειες που εργάζονται υπό σκληρές συνθήκες και απλήρωτοι για μήνες και οι οποίοι θα χάσουν τις αποζημιώσεις τους, τους μισθούς τους και βεβαίως τη δουλειά τους αν τα χρεοκοπημένα μαγαζιά των καραγκιόζηδων της διαπλοκής καταρρεύσουν.
Προς Θεού, δεν είμαστε ενάντια σε εκατοντάδες οικογένειες που εργάζονται υπό σκληρές συνθήκες και απλήρωτοι για μήνες και οι οποίοι θα χάσουν τις αποζημιώσεις τους, τους μισθούς τους και βεβαίως τη δουλειά τους αν τα χρεοκοπημένα μαγαζιά των καραγκιόζηδων της διαπλοκής καταρρεύσουν.
Όμως, τόσα χρόνια όλο αυτό το νταβατζιλίκι από μικρούς και μεγάλους εκδότες και καναλάρχες, από διάσημους και μη, από θεσμικούς και σούργελα, μας καθόταν στο λαιμό.
Μια από τις μεγαλύτερες πληγές της Μεταπολίτευσης, ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στη χώρα αυτή ήταν η γιγάντωση εκβιαστών που «αγόρασαν» την ενημέρωση για ένα κομμάτι ψωμί, έβγαλαν δισεκατομμύρια παίρνοντας δάνεια που δεν πλήρωσαν ποτέ,
έγιναν μεγάλοι και τρανοί με σπιταρόνες από το Γκστάαντ μέχρι τη Νίκαια της Γαλλίας και από την Αράχοβα μέχρι τη Μύκονο, «ξέβγαλαν» και ορισμένες βλαμμένες τηλεπερσόνες με μπαλκόνια και αλώνια.
Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά;
Λες και δεν ξέρει ο κόσμος με τι κουμάσια έχουμε να κάνουμε στην ενημέρωση;
Στις εφημερίδες, στα κανάλια, στα ραδιόφωνα;
Και εσχάτως και στο διαδίκτυο με τα εκατοντάδες σάιτ που βγάζουν λεφτά με εκβιασμούς και απειλές;
Τα θυμηθήκαμε γιατί ακούγεται πολύ στην πιάτσα ότι ένας ή δύο μεγαλοεκδότες και μεγαλοκαναλάρχες μετράνε μέρες για την… μετάβασή τους στον Κορυδαλλό.
Όχι με λίαρ τζετ όπως έχουν μάθει τόσο καιρό αλλά με την κλούβα της Αστυνομίας.
Άλλωστε, μην ξεχνάμε, κι αυτό δεν είναι μυστικό, ότι στις 11 Ιανουαρίου καταθέτει στον ανακριτή, μετά από δύο αναβολές ο Σταύρος Ψυχάρης, ο ισχυρός άνδρας του ΔΟΛ.
Τι σύμπτωση.
Θα καταθέσει τις μέρες που ο Τσίπρας θα… καταθέτει το Ασφαλιστικό στη Βουλή που πολύ φοβούμαστε ότι θα είναι… τσουνάμι.
Για σκεφτείτε λοιπόν να πάει στη φυλακή ένα πρόσωπο που έχει ταυτιστεί με αυτό που λέμε διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης.
Αυτά που ο κόσμος βλέπει και φτύνει, που μισεί όσο τίποτε άλλο;
Ακούγονται και άλλα ονόματα καναλαρχών και εκδοτών που χρωστάνε εκατομμύρια, που έχουν πάρει ομολογιακά δάνεια και δεν τα έχουν πληρώσει και οι οποίοι έχουν μπλεξίματα με τη δικαιοσύνη.
Κάποιοι επικαλούνται την… κλονισμένη υγεία τους, άλλοι την κακή κατάσταση στην οικονομία, άλλοι το γήρας τους κι άλλοι ότι δεν μπορούν να ζήσουν φυλακισμένοι.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε με όρους δικαιοσύνης και πραγματική εφαρμογής των νόμων τότε λέμε ξεκάθαρα ότι πρέπει κάποιοι επιτέλους να πάνε φυλακή.
Πρέπει να βάλουν λουκέτο ορισμένα μαγαζιά.
Πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να πάψει το βρόμικο παιχνίδι με τα media shops που μοιράζουν εκατομμύρια, κι όχι πάντα με βάση την ποιότητα των μέσων.
Πρέπει να ξεβρομίσει ο τόπος από ξεφτιλισμένους εκδότες και εκδοτάκους που έχουν κάνει τεράστιες περιουσίες, έχουν βγάλει απίστευτα λεφτά στο εξωτερικό, τα έχουν καλύψει πίσω από οφ σορ και παρένθετα πρόσωπα, έχουν να ταΐσουν και τα δισέγγονά τους και παρ’ όλα αυτά στην Ελλάδα δεν πληρώνουν τίποτε.
Έχουν πεινασμένους εργαζόμενους, δεν καταβάλλουν φόρους και εισφορές αλλά παρ΄ όλα αυτά συνεχίζουν να ζουν με τις… γκομενάρες τους που ξεπουλιούνται για ένα πενηντάρικο και μια βόλτα στα ξενυχτάδικα ή ένα δαχτυλίδι από γνωστά κοσμηματοπωλεία.
Αυτοί πρέπει να πληρώσουν και ακριβά…
Όμως, έχουμε δύο ενστάσεις:
Είναι σε θέση η κυβέρνηση της Αριστεράς να καθαρίσει την κόπρο ή σκοπεύει απλά να κάνει κινήσεις εντυπωσιασμού για να περάσει τα σκληρά μέτρα;
Δηλαδή θα δώσει λίγο αίμα στην αρένα για να μπορέσει να ξεπεράσει τους κάβους ή πράγματι έχει τα κότσια να κάνει τη σύγκρουση που δεν μπόρεσαν οι άλλοι;
Γιατί παρ’ ότι φαίνεται να γίνεται το δεύτερο, εμείς μαθαίνουμε ότι οι «κολλητοί» του Τσίπρα κάνουν συνεχώς ραντεβού με τους διαπλεκόμενους μιντιάρχες και κλείνουν deal.
Μήπως δηλαδή κλείσουν στη φυλακή κανέναν… πιο αδύναμο και βάλουν λουκέτο στα μαγαζιά του γιατί έτσι θα μοιράσουν την πίτα υπέρ των «κολλητών»;
Και το δεύτερο ερώτημα:
Για να σωθεί η χειρότερη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης πρέπει να θυσιαστούν κάποια λαμόγια; Κάποια ρετάλια της ενημέρωσης;
Τι είναι με λίγα λόγια καλύτερο;
Να μπει στη φυλακή για λίγες μέρες ένας εκδότης ή ένας καναλάρχης, να ουρλιάξει το πλήθος για λίγο καιρό αλλά να παραμείνει στην εξουσία ένας ανίκανος πρωθυπουργός και κάποιοι απίθανοι υπουργοί;
Μήπως θα μπορούσαν να γίνουν και τα δυο και ποιος θα τα έκανε;
Δηλαδή να βουλιάξει αυτή η άθλια κυβέρνηση και ταυτόχρονα να ξεβρομίσει ο τόπος από τους δήθεν χρεοκοπημένους εκδότες και καναλάρχες που δεν ξέρουν τι έχουν στο εξωτερικό;
Ένα να ξέρετε πάντως. Στο χώρο των «αγίων» ή των «διαβολικών» media έρχεται Αρμαγεδδών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου