Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

Αυτή την "Ευρώπη" του Πλεύρη, του Γεωργιάδη, του Δένδια, της Βούλτεψη σας τη χαρίζω-THΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΑΣ ΜΕΓΚΑΛΟΥΔΗ
















 
 










Fragkiska Megaloudi
Το να διαδηλώνουν "υπερ της Ευρώπης" 
όσοι πρότειναν να σκοτώνουμε τους μετανάστες στα σύνορα, 
έλεγαν καλά να πάθουν και να πεθάνουν όσοι δεν έχουν χρήματα για ιδιωτική υγεία, ισχυρίζονταν ότι ο καρκίνος δεν είναι ασθένεια που απειλεί άμεσα τη ζωή 
αρα δεν χρειάζονται δωρεαν φάρμακα οι καρκινοπαθείς, 
πρότειναν να καταργηθούν οι διαδηλώσεις και έστελναν ματ με εντολή να τραυματίσουν, ψήφιζαν νόμους που έκλειναν σχολεία για παιδιά με ειδικές ανάγκες, 
καταστρατήγησαν κάθε εργασιακό δικαίωμα, 
έκοψαν συντάξεις και ασφάλιση σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, 
καταργούσαν πρόστιμα και χάριζαν εκατομμύρια στους μεγαλοεκδότες τη στιγμή που ο μισός πληθυσμός βυθιζόταν στη φτώχεια και την μιζέρια 
είναι προσβολή για την Ευρώπη. 

Αυτή την "Ευρώπη" 
του Πλεύρη, 
του Γεωργιάδη, 
του Δενδιά, 
της Βούλτεψη 
σας τη χαρίζω. 

Η δική μου Ευρώπη δεν είναι σαν τα μουτρα σας και δεν κλείνεται σε ένα νόμισμα.
 Είναι η Ευρώπη της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της ισότητας. 
Άλλα αυτή δεν υπάρχει πια. 
Αυτό που έμεινε, είναι ένας ελεγκτικός μηχανισμός δεξιών γραφειοκρατών. 
Είναι μια φτωχή περιφέρεια που θα πλουτίζει το κέντρο.
 Δεν ανήκω στο δίπολο "ευρωπαϊστές /αντιευρωπαϊστές" ή "μνημονιακοι /αντιμνημονιακοί". 

Τα τεχνητά διλλήματα να τα λέτε στο κοινό σας. 
Ξέρω ποια είναι η Ευρώπη που κάποτε πίστευα και τι είναι σήμερα. 
Ξέρω τι σημαίνει να βλέπεις την απόγνωση του άνεργου, 
να νιώθεις ότι σου έχουν κλέψει τη ζωή, ότι έχεις πέσει σε μια τρύπα από την οποία δεν θα βγεις ποτέ. 

Να μην μπορείς να πας στο γιατρό γιατι δεν έχεις ασφάλεια, 
να χάνεις την περηφάνεια των γηρατειών σου και να μετατρέπεσαι σε ζητιάνο,
 να μην κάνεις πια όνειρα, γιατί τα έχασες όλα. 

Να μην μπορείς να γυρίσεις στην πατρίδα σου γιατι δεν θα έχεις πια τίποτα να βρεις. 
Και ξέρω ότι υπάρχει και μια μερίδα που δε νοιάζεται για κανέναν. 

Κάποιοι επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν τα ψίχουλα,
 άλλοι επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν το παντεσπάνι. 

Και τι μένει τελικά;
 μόνο θλίψη, τίποτα άλλο...





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου