http://www.nostimonimar.gr/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%87%CF%81/
Για μια ακόμα φορά επιλέγονται οι ομοφυλόφιλοι ως αποπροσανατολιστικό τέχνασμα και δεξαμενή παραγωγής προπαγάνδας.
Για μια ακόμα φορά, και μόνο η εξ αποστάσεως ενασχόληση με την πραγματικότητα της Πρώην Ελλάδας οδηγεί σε ακραία απελπισία και βαριά ματαίωση, καθώς το συμπέρασμα είναι πάντα το ίδιο: πρόκειται περί μάταιης προσπάθειας, η χώρα αυτή, και η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της αποτελείται από ανθρώπους είτε ασυνείδητα πολύ επικίνδυνους λόγω της ακραίας αμορφωσιάς τους, είτε συνειδητά μισθοφόρους φονιάδες και συνεργούς ενός αποικιοκρατικού καθεστώτος, μιας δουλοπαροικίας.
Και απ’ όσα ελάχιστα έχω διαβάσει περί ιστορίας του νεώτερου “ελληνικού κράτους”, έτσι ήταν ανέκαθεν και δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε, όπως ακριβώς και σε αντίστοιχα “κράτη” που δημιουργήθηκαν σε τεχνητές συνθήκες εργαστηρίου, κατά τα συμφέροντα των ισχυρών που τα κατασκεύασαν.
Σε αυτό το κλίμα οι περιστάσεις ακολουθούν προδιαγεγραμμένη τροχιά. Τις τελευταίες μέρες, με επίκεντρο τον Ρωμανό, παρακολουθεί κανείς έναν όχλο διψασμένο για αίμα να διαπραγματεύεται με ό,τι πιο σκοτεινό μπορεί να υπάρξει σε μια κοινωνία. Φιλήσυχοι πολίτες πατάνε επί πτωμάτων, χαιρέκακα και ουρλιάζοντας σαν ύαινες σε οίστρο, επικαλούμενοι και συμμαχώντας με την διεφθαρμένη Δικαιοσύνη, την αστυνομική βία, την στέρηση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την απαγόρευση της πρόσβασης στην Παιδεία. Συμμαχούν, μετά χαράς, με το σκοτάδι, με την τυραννία, με την φρίκη, με τους δολοφόνους. Δεν ντρέπονται, δεν έχουν εξ’ άλλου καμία αξιοπρέπεια ούτως ή άλλως, είναι απόλυτα ενταγμένοι στον βόθρο της ναζιστικής κόλασης, δεν έχουν τίποτε να κερδίσουν από το να διαχωρίσουν την θέση τους.
Εν κατακλείδι, το θέαμα ελλείψει άρτου πρόκειται περί μιας ενορχηστρωμένης δολοφονίας ενός αντιστασιακού, αφού ο Ρωμανός, προς τιμήν του, πρόκειται για έναν από τους ελάχιστους που πήραν τα όπλα απέναντι σε ένα καθεστώς που μόνο όσοι κερδοσκοπούν από αυτό αναγνωρίζουν ως οτιδήποτε άλλο εκτός από ναζιστικό.
Μέχρι αυτού του σημείου η αφήγηση είναι προβλεπόμενη και ακολουθεί πιστά την προδιαγεγραμμένη τροχιά ενός οποιουδήποτε πνευματικά, ηθικά και συνειδησιακά εξοντωμένου λαού, ενός λαού που έχει σκύψει προ αιώνων το κεφάλι και που πλέον είναι πρόθυμος να ταυτιστεί με το σκοτάδι που διέπει κάθε λεπτομέρεια κάθε συναλλαγής σε ένα (οποιοδήποτε) έκνομο και έκφυλο καθεστώς.
Από εδώ και πέρα όμως είναι που αρχίζει η αναπάντεχα τρομακτική τροπή στο θέμα της Πρώην Ελλάδας και διαφαίνεται ξεκάθαρα το πόσο διεστραμμένα μακιαβελικό είναι το καθεστώς εκεί πέρα, αλλά και όλοι όσοι το υπηρετούν.
Εν τω μέσω των εξελίξεων, και ενώ ο Ρωμανός βρίσκεται μεταξύ ζωής και θανάτου, σαν να μην έφταναν οι κοινωνιοπαθείς που ηδονίζονται με το θέαμα της εξόντωσης του, τα ΜΜΕ επιλέγουν να τοποθετήσουν τον Υπουργό Δικαιοσύνης στο επίκεντρο της προσοχής. Ποια είναι η αφορμή που βρίσκεται ο Αθανασίου στο επίκεντρο ξαφνικά; Όχι φυσικά ο Ρωμανός, και εννοείται καμία άλλη παράβαση της Δικαιοσύνης στην Πρώην Ελλάδα. Οι φυλακές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι βασανισμοί κρατουμένων, οι αντεργατικές και αντιλαϊκές νομοθεσίες, το απίστευτο σκάνδαλο της Wind και τόσα άλλα, το γενικότερο κλίμα ατιμωρησίας, διαφθοράς, αστυνομοκρατίας – τίποτε από όλα αυτά δεν αφορούν τους δημοσιογράφους.
Όχι, η αφορμή βάσει της οποίας γράφονται άρθρα για τον Αθανασίου, στην Πρώην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, π.χ. στην Guardian, είναι οι φαιδρές, προκλητικές και εν τέλει ξεκάθαρα ναζιστικές δηλώσεις του περί των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων. Για μια ακόμα φορά δηλαδή επιλέγονται οι ομοφυλόφιλοι ως αποπροσανατολιστικό τέχνασμα και δεξαμενή παραγωγής προπαγάνδας. Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα τους, εγγυημένα αποσπούν την προσοχή των ηλιθίων από το γενικότερο ζήτημα της κατάλυσης της δημοκρατίας στην Πρώην Ελλάδα.
Ο τρόμος συνεχίζει και τρώει τα σωθικά μου διαβάζοντας δηλώσεις διάφορων “ακτιβιστών” της GLBTQI* “κοινότητας” οι οποίοι ενθουσιασμένοι δίνουν συνεντεύξεις, αυτάρεσκα δικαιολογώντας την ύπαρξη τους, αντί να εγκαλέσουν τους δημοσιογράφους σε ηθική τάξη και να τοποθετήσουν την αφήγηση περί καταπάτησης των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων στο ευρύτερο πλαίσιο της πραγματικότητας ενός δολοφονικού ναζιστικού καθεστώτος.
Θα είχε κάποιο νόημα να υπενθυμίσει κανείς σε αυτούς τους “ακτιβιστές” ότι δεν συμβαίνει τίποτε άλλο παρά καπηλεία των ομοφυλόφιλων για διαχείριση, αντιπερισπασμό και αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης.
Θα είχε κάποιο νόημα να τους υποδείξει κανείς ότι ο οποιοσδήποτε αγώνας για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων δεν μπορεί να νοηθεί ως ξεχωριστός, αδιάφορος ή ουδέτερος προς τον οποιονδήποτε αγώνα οποιουδήποτε άλλου για την ελευθερία και την δημοκρατία.
Θα είχε νόημα να τους επισημάνει ότι αποτελεί ένδειξη συνεργασίας το να σου πετάνε ένα κοκαλάκι και να πηδάς όσο πιο ψηλά μπορείς για να το φτάσεις. Θα είχε κάποιο νόημα αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν όντως αυτό που φέρονται πως είναι.
Θα είχε κάποιο νόημα αν δεν γνώριζα πολύ καλά για τι κρατικοδίαιτα καθάρματα πρόκειται, εγκάθετες λέρες με βρομερές διασυνδέσεις σε ό,τι πιο ακατονόμαστο μπορεί να διανοηθεί κανείς, εντολοδόχοι της διαχείρισης ψήφου της συγκεκριμένης μειονότητας αλλά και γενικότερα προπαγανδιστικοί πράκτορες με συγκεκριμένη ατζέντα.
Κυρίες και κύριοι, την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη κανείς. Πόσο μάλλον τον ψευδο-απελευθερωτή που συνεργάζεται με τον τύραννο.
*GLBTQI = Gay, Lesbian, Bisexual, Transgender, Queer, Intersex / Οι λέξεις “κοινότητα” και “ακτιβιστές” είναι σε εισαγωγικά επειδή οι έννοιες τους είναι το λιγότερο συμβιβασμένες, αν όχι πλέον εντελώς ψευδεπίγραφες κατά την εφαρμογή τους στο πλαίσιο της συγκεκριμένης κατάστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου