Υπουργείο α-Παιδείας-Μαρία Τριαντοπούλου

http://linkis.com/tvxs.gr/news/apopsei/9VFyC

Την τιμητική του έχει αυτές τις μέρες το Υπουργείο Παιδείας για άλλη μια φορά. Αυτή η πολύπαθη χώρα με τα τόσα προβλήματα που θα έπρεπε να έχει ως μοναδικό «φάρο» την παιδεία – την βαθειά, ουσιαστική και πολύπλευρη παιδεία – έχει αντίθετα μια μόνιμα προβληματική σχέση με αυτήν. Δεν είναι μόνο πρόσφατο το φαινόμενο. 

Κάθε νέα κυβέρνηση είτε του ΠΑΣΟΚ είτε της Νέα Δημοκρατίας που ερχόταν στην εξουσία τα τελευταία σαράντα χρόνια υποσχόταν ή επέβαλε κάποιες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις.

 Κάθε μεταρρύθμιση ήταν υποτίθεται για το καλύτερο, κάθε μεταρρύθμιση έφερνε τα πάνω κάτω αλλάζοντας το εκπαιδευτικό σύστημα, αλλάζοντας τη γλώσσα, τα βιβλία, τη διδακτέα ύλη, τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, τις εισαγωγικές εξετάσεις για την τριτοβάθια εκπαίδευση, κάθε νέα μεταρρύθμιση εικαζόταν και πιο ρηξικέλευθη από την άλλη.

Κι όμως κανείς δεν ήταν ποτέ ικανοποιημένος, ούτε οι μαθητές, ούτε οι φοιτητές – αυτοί δηλαδή που είναι οι κύριοι αποδέκτες του συστήματος – αλλά ούτε και οι εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι και καθηγητές ή πανεπιστημιακοί. 

Τα ουσιαστικά και ριζικά προβλήματα της παιδείας μοιάζει να είναι ενδημικά, πολυετή και παραμένουν άλυτα. 
Μοιάζει επίσης ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι πανάκεια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ή για την επίτευξη των στόχων που θα έπρεπε να έχει ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα αλλά ούτε για την προσφορά μιας σωστής, προσιτής σε όλους, πολυδιάστατης και πολύπλευρης παιδείας στους νέους αυτού του τόπου, στους νέους που είναι το μέλλον και η μοναδική μας ελπίδα. 

Το θέμα της παιδείας είναι τεράστιο και ούτε μπορεί ούτε πρέπει να αντιμετωπισθεί ή να αναλυθεί μέσα σε δέκα αράδες ενός χρονογραφήματος. Τα προβλήματα είναι πολλά και γνωστά αλλά απαιτείται πολιτική βούληση και μια ριζοσπαστική και σύγχρονη αντιμετώπιση που να συμβαδίζει με την κοινωνική πρόοδο. 

Απαιτείται η παιδεία να αποτελέσει την απόλυτη προτεραιότητα ενός κράτους σε αποσύνθεση και όχι ο τελευταίος τροχός μιας ήδη κουρασμένης και εξαθλιωμένης άμαξας. Απαιτούνται πόροι (που δεν υπάρχουν γιατί...«όλοι μαζί τα φάγαμε» και όσα υπάρχουν πάνε αλλού), απαιτείται πρόγραμμα, σχέδιο, συνέπεια και, κυρίως, όραμα.

Ομως λαέ αναθάρρησε...
Τα δαιδαλώδη και αναρίθμητα προβλήματα της παιδείας έχουν μέσα στα χρόνια τσακίσει υπουργούς και υπουργούς, από τους πιό άξιους (έχουν υπάρξει και ορισμένοι τέτοιοι) ως τους πλέον άχρηστους. 

Αλλά με την παρούσα κυβέρνηση στο τιμόνι της πατρίδας ο σωτήρας της παιδείας του Εθνους εμφανίστηκε επιτέλους - μαζί με τον παραιτηθέντα λόγω απρέπειας υφυπουργό του – και οδηγεί το υπουργείο αλλά και την παιδεία της χώρας από το καλό στο καλύτερο. Και εκεί που όλα πήγαιναν τόσο, μα τόσο, καλά ο κ. Λοβέρδος κατάφερε να τα κάνει ακόμα καλύτερα. Να βάλει το περίφημο κερασάκι στην τούρτα. 

Να κάνει να γελάσει ο κάθε πικραμένος.

Μέσα στο πνεύμα του εθελοντισμού και προφανώς για να δώσει κι ένα μάθημα ζωής στους νέους (παιδεία ειναι αυτή όχι παίξε-γέλασε), προτείνει σε όποιον εκπαιδευτικό θέλει να μαζέψει μόρια αναμένοντας την τυχόν μελλοντική του πρόσληψη να προσφέρει εθελοντικά την εργασία του για να συμπληρωθούν οι 1100 καθηγητές που του λείπουν...!!!! 

Τι ζητάει  ο άνθρωπος; Να σηκώσουν τα μανίκια όλοι αυτοί οι χαραμοφάηδες άνεργοι που λιμαίνονται το κράτος και που τους τρέχουν τα λεφτά από τα πατζάκια, όλοι αυτοί που μέσα στην άνεση και τη χαλαρότητα βλέπουν τα όνειρα τους να καταποντίζονται καθημερινά και, αντί να κλάιγονται, να επιδοθούν σε αγαθοεργίες με αντάλλαγμα την ελπίδα μιας πιθανής πρόσληψης όταν πάρει λεφτά το Υπουργείο από τον ΑΣΕΠ και κάνει προσλήψεις!!! Φαντάζομαι αντίστοιχα ότι θα προσφέρει κι εκείνος την εργασία του εθελοντικά ώστε να δώσει το καλό παράδειγμα μαζεύοντας μάλιστα και «ρούμπους» για την μετέπειτα επανεκλογή του.

Αλλά και ο κ. Στύλιος, υφυπουργός παιδείας, έδωσε το καλό παράδειγμα στους νέους λέγοντας σε μια «άτυχη στιγμή» όπως την χαρακτήρισε η κ. Βούλτεψη τα περί Κασιδιάρη στην Λιάνα Κανέλλη. Ευαίσθητο, δημοκρατικό και ευπρεπές πρότυπο για τους νέους ανθρώπους των οποίων το μέλλον είχε στα χέρια του ο κ. υφυπουργός. Ακόμα και ο κ. Σαμαράς χρειαστηκε να αντιδράσει και να τον στείλει σπίτι του προεκλογικά.

Με τέτοια λαμπρά δείγματα πολιτικής και κοινωνικής προσφοράς στον τομέα της Παιδείας είμαι πια αισιόδοξη ότι όλα βαίνουν καλά. Και η νεολάια, οι μαθητές και οι φοιτητές, δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν. Το μέλλον τους ανήκει λαμπρόν και απαστράπτον. Και μη χειρότερα...