Προσέξτε τον διάλογο που ακολουθεί και θα καταλάβετε πολλά για το προσωπικό που κυβερνά τη χώρα. Συμμετέχουν δύο δημοσιογράφοι από το «Βήμα fm» (Β. Χιώτης, Νότης Παπαδόπουλος) και ο πρώην γραμματέας συντονισμού της κυβέρνησης, Δ. Βαρτζόπουλος, ο οποίος παραιτήθηκε προ ημερών για να είναι υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία στις εκλογές.
Ερ.: Κύριε Βαρτζόπουλε, είστε ψυχίατρος, έτσι δεν είναι;
Απ.: Ημουν, είμαι και θα είμαι.
Ερ.: Με αυτή την ιδιότητά σας μπορείτε να μας πείτε ποιο κόμμα θα χρειαζόταν ψυχίατρο;
Απ.: Δεν έχω κανέναν δισταγμό να σας πω, ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ερ.: Γιατί το λέτε;
Απ.: Κοιτάξτε, στο κόμμα αυτό έχουν μαζευτεί κομμουνιστές, στελέχη της Β' Πανελλαδικής, μαοϊκοί, τροτσκιστές και το Νεάντερταλ ΠΑΣΟΚ. Το μείγμα είναι εκρηκτικό. Η άποψή μου είναι ότι πάσχει από γνωσιακό ψυχικό διχασμό.
Ερ.: Υπάρχει θεραπεία; Ποια φάρμακα θα προτείνατε; Πρόκειται για ανίατη ασθένεια;
Απ.: (μικρή παύση) Νομίζω πως οι πιθανότητες θεραπείας είναι μηδαμινές.
Με κάτι τέτοια προφανώς διασκέδαζαν στο μέγαρο Μαξίμου, περιμένοντας πότε θα σκάσει το εκρηκτικό μείγμα στην Κουμουνδούρου.
Ας υποθέσουμε ότι ο κ. Βαρτζόπουλος παραμέριζε για λίγο την κομματική ταυτότητά του και αποφάσιζε να λειτουργήσει ως ψυχίατρος υπεράνω πολιτικών προτιμήσεων. Ποια θα ήταν η επιστημονική άποψή του για τους Αντ. Σαμαρά και Ευ. Βενιζέλο, αν τους είχε στο ντιβάνι και τους άκουγε να του εξομολογούνται τα εξής;
Αντ. Σαμαράς:
«Ξεκίνησα την πολιτική καριέρα μου με πολλές φιλοδοξίες.
Αναρριχήθηκα γρήγορα στην ιεραρχία και έγινα βουλευτής σε μικρή ηλικία.
Πολύ νέος τοποθετήθηκα στη θέση του υπουργού Εξωτερικών και η μοίρα το έφερε να βρεθώ μπροστά στο Μακεδονικό.
Φαντασιώθηκα ότι ήμουν ο Μέγας Αλέξανδρος και αντιστάθηκα σε κάθε απόπειρα συμβιβασμού με τους γυφτοσκοπιανούς.
Εφτασα μάλιστα στο σημείο να ανατρέψω την κυβέρνηση του Μητσοτάκη που ήταν ο άνθρωπος που με ευεργέτησε.
Η ιστορία κάνει κύκλους.
Πλήρωσα τον αποστάτη του 1965 με το ίδιο νόμισμα το 1993.
Εφτιαξα κόμμα, συνεργάστηκα με το ΠΑΣΟΚ για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, καθύβριζα από το πρωί μέχρι το βράδυ το κόμμα που με γέννησε, αλλά απέτυχα.
Αφού πέρασα δύσκολα χρόνια και υπό την απειλή της πολιτικής εξαφάνισής μου, αποφάσισα να επιστρέψω σαν βρεγμένη γάτα.
Δεν το έβαλα όμως κάτω. Είμαι επίμονος και μαχητικός.
Εγινα ευρωβουλευτής, στη συνέχεια υπουργός Πολιτισμού και κατάφερα κόντρα σε όλα τα προγνωστικά να πάρω την ηγεσία του κόμματος, προκαλώντας ένα δεύτερο ισχυρό πλήγμα στην οικογένεια Μητσοτάκη.
Οταν η χώρα μπήκε στα μνημόνια, εγώ βγήκα από τα ρούχα μου.
Οργάνωσα τρία Ζάππεια για να αποδείξω ότι η πολιτική Παπανδρέου είναι καταστροφική και πρότεινα ένα άλλο μείγμα πολιτικής.
Για να γίνω όμως πρωθυπουργός, τα καταχώνιασα στο συρτάρι, ζήτησα ευλαβικά συγγνώμη από τη Μέρκελ, που δεν την άκουγα μέχρι τότε, και ανασκουμπώθηκα για να σώσω την πατρίδα.
Παλεύω με νύχια και με δόντια, φιλάω κατουρημένες ποδιές, αλλά πολλοί στρέφονται σε εκείνον τον δημαγωγό Τσίπρα, που είναι εχθρός της Ευρώπης και της δημοκρατίας, θέλει τη δραχμή, φλερτάρει με τρομοκράτες και δηλώνει άθεος.
Επικαλούμαι συχνά, ως βαθύτατα θρησκευόμενος άνθρωπος, τον Θεό, τον Χριστό και την Παναγία, αλλά κάνω τη βέβηλη σκέψη (θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου) μήπως και οι τρεις έχουν αρχίσει να μπατάρουν αριστερά.
Τι μου συμβαίνει, γιατρέ μου;».
Ευ. Βενιζέλος: «Δεν θα πω πολλά γιατί δεν νομίζω ότι μπορείτε εσείς, όπως και κανένας άλλος, να με ψυχαναλύσετε.
Το κάνω μόνος μου κι αυτό όπως όλα τα άλλα.
Ουδείς έχει τα προσόντα να με συμβουλεύσει και πολύ περισσότερο δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να διεισδύσει στην ψυχή μου. Αλλωστε, τα πάντα μέσα μου είναι τακτοποιημένα.
Σήμερα μπορεί να με βρίζουν, ωστόσο είμαι σίγουρος πως θα ’ρθει η μέρα που θα δικαιωθώ. Εγώ συνομιλώ με την ιστορία και όχι με τους τυχάρπαστους μικρόνοες της πολιτικής που προορίζονται για μια μίζερη θέση υστερόγραφου στις δέλτους της. Για ένα μόνο ζητηματάκι θα ήθελα να σας απασχολήσω.
Μου λένε διάφοροι γνωστοί και φίλοι ότι δεν είναι σωστό να μιλάω με τέτοια έπαρση λες και ηγούμαι ενός κόμματος του 45%, ενώ το ΠΑΣΟΚ μόλις και μετά βίας αγγίζει το 6%. Οι πιο θαρραλέοι εξ αυτών ψελλίζουν κάτι περί »ναπολεόντειου συνδρόμου».
Νομίζω, είμαι βέβαιος δηλαδή, ότι ο όρος είναι αδόκιμος. Δεν με αφορά. Ο Μέγας Ναπολέων είχε το Βατερλό του. Στην περίπτωσή μου δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Τι λέτε και εσείς; Α, ξέχασα να σημειώσω, και σ’ αυτό συμφωνώ απολύτως με τον προλαλήσαντα, ότι ο επουράνιος Πατέρας εσχάτως μας κάνει νερά.
Δηλαδή τι πρέπει να υποθέσω, ότι παρασύρθηκε από το μειράκιον της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως επειδή επισκέφθηκε το Αγιον Ορος και συναντήθηκε με τον Πάπα; Κάποιος πρέπει να μιλήσει στον Πανάγαθο. Και μάλιστα επειγόντως.
Οι καιροί ου μενετοί».
- Τι λέτε, γιατρέ μου, παίρνουν θεραπεία οι δύο ασθενείς σας; Πόσες συνεδρίες θα χρειαστούν; Υπάρχει φάρμακο; Τα ηλεκτροσόκ μήπως θα ήταν μια λύση;
t.pappas@efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου