Παραμύθι χωρίς όνομα-Από τον ΣΠΥΡΟ ΚΑΡΑΛΗ

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=449876

Ο Αντώνης Σαμαράς, στη Χαλκιδική, δικαίωσε απολύτως τον εαυτό του και τον τρόπο που πολιτεύτηκε στα 2,5 χρόνια της πρωθυπουργίας του, αφού φυσικά αγνόησε επιδεικτικά την εντελώς διαφορετική γνώμη που έχει γι' αυτόν η πλειονότητα των Ελλήνων και την πραγματικότητα φυσικά, που δείχνει τη Ν.Δ. από τον Μάιο να είναι δεύτερο κόμμα, διολισθαίνοντας διαρκώς.

Η αυτοδικαίωσή του όμως, σε αυτή την οδυνηρή συγκυρία, έρχεται σε ευθεία αντιδιαστολή με τη βαθιά παρακμή του κράτους που διευθύνει, και εξαιτίας αυτής της ισχυρής αντίφασης, η δικαίωση Σαμαρά ισοδυναμεί μάλλον με βαριά προσβολή στην κοινή νοημοσύνη και βρισιά, κατάμουτρα, στα πρόσωπα των δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων που ζουν στην απόγνωση.

Ως αστόχαστος παρουσιάστηκε ο Αντώνης Σαμαράς και ασυλλόγιστα απευθύνθηκε προς τους Ελληνες που παρακολούθησαν την ομιλία από τους τηλεοπτικούς δέκτες. 

Σαν ετοιμόρροπος που αγωνιά να κρατηθεί όπως όπως στην εξουσία του και όσο γίνεται περισσότερο, αναμένοντας ίσως κάποιο θαύμα από το Βερολίνο, επέλεξε να διαιρέσει συνειδητά την κοινωνική συνοχή σε πολύ επικίνδυνους καιρούς. 

Μοιράζοντας τους πολίτες κατά την κρίση του, σε πατριώτες και μη, σε χριστιανούς και άθεους, σε καλούς και κακούς. 

Ικανοποιημένος επειδή η χώρα έμεινε στην Ευρωζώνη ξεχνώντας προκλητικά ότι η παραμονή στην Ευρώπη έχει βαφτεί με αίμα από την πρωτοφανούς μεγέθους καταστροφή για χώρα σε περίοδο ειρήνης. Αποφεύγοντας, σαν να μην υπάρχει καν, εκείνο το 1/3 του πληθυσμού που έχει πεταχτεί στο περιθώριο, χωρίς ελπίδα άμεσης επαναφοράς σε κάποια στοιχειώδη ανθρώπινη κανονικότητα.

Πένης λεκτικά, αναφέρθηκε ξερά στην Ορθοδοξία με αισθητική που παραπέμπει σε δυτικό φονταμενταλιστή, πέραν της ορθόδοξης πνευματικότητας που δεν ξεχωρίζει ανθρώπους, για να εισπράξει, προφανώς, κάποια υποστήριξη, λες και δεν ήταν επί των ημερών του τότε που καταργήθηκε η αργία της Κυριακής. 

Επικαλέστηκε τις μακραίωνες πολιτιστικές και ιστορικές παραδόσεις που άνθησαν σε τούτη τη φλούδα γης, έχοντας όμως, από το 2012, διαδραματίσει ένοχο ρόλο στη δραματική αλλοίωση της υπόστασης των συλλογικών στοιχείων και των αξιών της ελληνικής κοινωνίας από τα νεοφιλελεύθερα ένστικτα που υιοθέτησε πλήρως.

Ολα δείχνουν ότι σύντομα οι Ελληνες θα εντάξουν και τον νυν πρωθυπουργό εκεί που δικαιωματικά ανήκει από τα πεπραγμένα του. 

Στην γκρίζα χορεία των μνημονιακών προκατόχων του, παρέα με τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Λουκά Παπαδήμα και το λοιπό καμένο πολιτικό προσωπικό που ευθύνεται για την τωρινή εθνική ταπείνωση. 

Ο εφιάλτης, όμως, που ζει η Ελλάδα εδώ και τέσσερα χρόνια δεν τελειώνει εύκολα και κρύβει απειλές. Απομένει να δούμε αν η συνέχεια θα εξελιχθεί σε παραμύθι με το ίδιο αίσιο τέλος του γνωστού διηγήματος και στο παρά πέντε πριν από την οριστική καταστροφή θα εμφανιστούν εκείνες οι υγιείς κοινωνικές δυνάμεις που θα ανατρέψουν τη θλιβερή ιστορική συγκυρία και το ξεπεσμένο πολιτικό κατεστημένο. Ο τόπος, πάντως, δεν σηκώνει άλλον αστόχαστο και ασυλλόγιστο βασιλιά.