μπαλωματήδες και γεφυροποιοί

http://kostasnikblog.wordpress.com/2014/10/01/mpalomatides/

Στις 3/2/2013 η εφημερίδα “πρώτο θέμα” αποκάλεσε τους συλληφθέντες για ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης “Εικοσάχρονοι οι τρομοκράτες με τα καλάσνικοφ“. Στις 7/2/2013 η εφημερίδα “Τα νέα” φιλοξενεί ρεπορτάζ με τίτλο “Πέντε χρόνια μετά: Από τη δολοφονία στην τρομοκρατία“

Η εφημερίδα ‘Καθημερινή”  στις 18/2/2013 έρχεται να ενισχύσει τη διάχυτη κατηγορία για τρομοκρατία, με αποτυπώματα, αναπαράγοντας το δελτίο τύπου της αστυνομίας, χωρίς περαιτέρω έρευνα, συνδέοντας τους με τις γιάφκες των “Πυρήνων της Φωτιάς”.

Μη ανεχόμενος άλλο τις φωνές όσων παρατηρούσαν τις αυθαιρεσίες της αστυνομίας, που είχαν σαν αποτέλεσμα τα γνωστά σακατεμένα πρόσωπα, ο δημοσιογράφος της καθημερινής Κωνσταντίνος Ζούλας, έγραψε στο twitter και αργότερα στη lifo «Για σας τους “αντάρτες” που πιστεύετε ότι δεν χρήζουν 10 σφαλιάρων αυτοί που ληστεύουν με καλάσνικοφ τα λεφτά σας έχω ένα καλό ψυχίατρο…»   Ρίχνοντας μια και καλή το κώδικα πονικής δικονομίας στο κάλαθο των αχρήστων.

Σήμερα όμως, με απόφαση του δικαστηρίου, οι συλληφθέντες κρίνονται Αθώοι για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση (η κατηγορία για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, ο νόμος 2928, είναι ο γνωστός τρομονόμος)  και αντίσταση κατά της αρχής. Παράλληλα, κρίθηκαν ένοχοι για παράνομη κατακράτηση, για διακεκριμένη οπλοκατοχή, διακεκριμένες κλοπές και ληστεία.

Το ερώτημα λοιπόν είναι κατά πόσο είναι συκοφαντική και μηνύσημη η στάση των εφημερίδων (και των δεκάδων blog που την αναπαρήγαγαν) αυτών;  Αν δηλαδή τα μέσα αυτά παίξαν το ρόλο του μπαλωματή και γεφυροποιού κατά τη φωτισμένη αγόρευση του εισαγγελέα έδρας κ. Γρηγόρη Πεπόνη, πρώην οικονομικού εισαγγελέα: «Δεν θα γίνω μπαλωματής και γεφυροποιός ώστε να θεραπεύσω τα κενά και τις πλημμέλειες της προδικασίας, αστυνομικής και ανάκρισης... Πρώτη φορά βλέπω ληστεία που να αφήνουν τους ομήρους ελεύθερους, κατά δε την καταδίωξη, ενώ είχαν το επάνω χέρι διαθέτοντας βαρύ οπλισμό, ούτε πυροβόλησαν τους αστυνομικούς που τους καταδίωκαν ούτε χρησιμοποίησαν τον όμηρο σαν ασπίδα για να διαφύγουν…» & «από κανένα στοιχείο δεν μου προκύπτει ότι αποδεικνύεται η κατηγορία για συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική ομάδα»

Το ερώτημα είναι πόσο ακόμα μπορούν να γίνονται ανεκτά, σχόλια σαν αυτά του εικονιζόμενου γόνου χωρίς έννομες συνέπειες;

Ποιός ασκεί το ρόλο του δημόσιου κατηγόρου σε μια συνταγματικά κατοχυρωμένη πολιτεία;

Προς υπεράσπιση λοιπόν του παιδιού που αποπειράθηκε χθες να αυτοκτονήσει στις γραμμές του μετρό φωνάζοντας «σκότωσε με, σκότωσε με, θέλουν να με βγάλουν τρομοκράτη με το νόμο που ετοιμάζουν»  αλλά και κάθε έλλογου ανθρώπου που ζεί με το φόβο της σύλληψης και καταδίκης ώντας αθώος ως προς το δημόσιο συμφέρον και τάξη,  και ως ανάχωμα και τιμωρία στον “ορθό” , “μη λαϊκιστικό”,  “μη ψεκασμένο” λόγο κάθε μπαλωματή και γεφυροποιού που αναζητά σε εικοσάχρονους τρομοκρατική δράση σπέρνωντας το φόβο και συντηρώντας την εσωτερική απειλή στους αναγνώστες, ας είναι η σημερινή μέρα μια γιορτή για την αλήθεια, την ελευθερία και τη μάχη ενάντια στον αντιδραστικό λόγο απ’όπου και αν προέρχεται.