Απορίες «Είναι η προσβολή χαριτωμενιά και το ξεκατίνιασμα πόνος;»-Της Κλεοπάτρας Πατλάκη

http://www.yupiii.gr/apopsi/c71666/Apories-Einai_h_prosvolh_xaritwmenia_ka.html

Αναρωτιέμαι τι είναι καλύτερο τελικά, να γνωρίζεις τι θέλεις ή να ξεκαθαρίζεις τι ΔΕΝ θέλεις σ' αυτήν τη ζωή; 

Μέχρι στιγμής η ζωή μου καθορίζεται από το δεύτερο, κατά καιρούς. 

Όλα όσα ΔΕΝ θέλω, ΔΕΝ αντέχω, ΔΕΝ μπορώ προσπαθώ να τα αφήσω πέρα. 

Είναι βέβαια κι εκείνες οι στιγμές που κάνω πίσω, υποχωρώ, παραιτούμαι, εξ ανάγκης ή από φόβο μη χαθώ.

Και χάθηκα και χάνομαι πολλές φορές. 

Και μετρώ φίλους και βρίσκω νέους και ξαναστέκομαι, για να ξαναχαθώ στην επόμενη στροφή. Γιατί τελικά η μαγεία του ταξιδιού που λέγεται ζωή είναι να χάνεσαι μέσα στα στενά της, ν' ανακαλύπτεις καινούριες διαδρομές, να ρωτάς τους περαστικούς μερικές φορές μήπως ξέρουν προς τα πού είναι η τάδε διεύθυνση, ξεχνώντας πως με το GPS μπορείς να περπατάς πιο σίγουρη ότι θα βρεις τη διεύθυνση που ψάχνεις.

Βέβαια, μέσα σ' όλο το πήγαινε - έλα της ζωής και των ανθρώπων, εκείνο που πραγματικά θα ήθελα να αποβάλλω είναι το σφίξιμο στο στομάχι για πράγματα που για κάποιους φαίνονται φυσιολογικά ή ωραία, τη στιγμή που στα δικά μου μάτια το σχήμα τους είναι αλλόκοτο.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί, ας πούμε,το μπούστο μιας νέας γυναίκας που εκλέχτηκε βουλευτής πρέπει να γίνει ύψιστο θέμα στα δελτία ειδήσεων, επειδή ο προεδρεύων της Βουλής σε μια έξαρση λιγουροσύνης αναφώνησε «Ωχ Παναγιά μου» ή κάτι αντίστοιχο, ας πούμε.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλοι βρήκαν «θεά» τον Ηλία Ψινάκη σχετικά με τα όσα είπε μιλώντας στο δημοτικό συμβούλιο του Μαραθώνα.
Τι για φοβερό χιούμορ άκουσα, τι για αλήθειες που έπρεπε να ειπωθούν.
Έβαλα κι εγώ να δω το βίντεο και είδα έναν έξυπνο και ωραίο άντρα, με μπλαζέ ύφος, φορώντας γυαλιά ηλίου, να προσβάλλει όλους τους υπόλοιπους. 
Δεν μπορώ να βρω χαριτωμένο το να υποδεικνύεις στους υπαλλήλους του Δήμου ότι πρέπει να λούζονται και να μη βρωμάνε!

Μεταξύ μας, εκείνη τη στιγμή που το άκουσα, ντράπηκα - λες και ήμουν εγώ αυτή που μύριζε.
Ούτε κάποια «γαλλικά» τα βρήκα ωραία, ούτε κάποιες τετριμμένες ατάκες περί μπουρδέλων της θεώρησα έξυπνες.

Ελπίζω ο Ηλίας Ψινάκης να καταφέρει να ξεφύγει από τη μοίρα όλων όσων ασχολούνται με την πολιτική και την τοπική Αυτοδιοίκηση σ' αυτή τη χώρα.
 Ελπίζω να καταφέρει να κάνει αξιομνημόνευτα πράγματα στον Μαραθώνα, γιατί είναι ένας εξαιρετικά έξυπνος άνθρωπος και φαίνεται να θέλει να προσφέρει.
 Αλλά σίγουρα από τον πρώτο του λόγο ως Δημάρχου, δεν είδα κάτι που να τον διαφοροποιεί από το απαύγασμα κοινοτοπίας και χυδαιότητας που μας περιβάλλει.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μια γυναίκα (Χριστίνα Μαραγκόζη) που θρηνεί τον χαμό του ανθρώπου με τον οποίο έζησε 10 χρόνια μαζί (Αντώνη Βαρδή), πρέπει να δημοσιοποιήσει το μήνυμα που της έστειλε η κόρη του και βάση του οποίου ήταν ανεπιθύμητη στην κηδεία του.
Από πότε ο βουβός πόνος αν δεν γίνει δημόσιος, παύει να είναι πόνος; 
Κάποια πράγματα παραείναι ωμά και δεν μπορείς να τα αποκαλέσεις…ταρτάρ.
Η χυδαιότητα στη συμπεριφορά μας δεν γίνεται να ωραιοποιείται ή να δικαιολογείται μονίμως.

Αν η αισθητική είναι η ηθική του μέλλοντος, τότε μάλλον το μέλλον δεν μένει εδώ…

Περισσότερα κείμενα από την Κλεοπάτρα Πατλάκη: http://www.yupiii.gr/lists/authors/kleopatra1/