Το ζήτημα της υπεράσπισης Κασιδιάρη αποκάλυψε χτες σε δημόσια θέα τις αντιπαραθέσεις στην καρδιά της ναζιστικής συμμορίας. Είναι γνωστό ότι ο Κασιδιάρης δεν εμφανίστηκε χτες με τον δικηγόρο του Π. Σαράκη, αλλά με τον δικηγόρο της Χρυσής Αυγής Ν. Αντωνιάδη. Πληροφορίες στο διαδίκτυο έκαναν λόγο για άμεση παρέμβαση Μιχαλολιάκου μέσω του αδελφού του Τ. Μιχαλόλια, με την οποία στάλθηκε τελεσίγραφο στον Κασιδιάρη. Οι δηλώσεις των δικηγόρων είναι ενδεικτικές των εσωτερικών αντιπαραθέσεων:
1. Ο Σαράκης διέρρευσε χτες ότι ο ίδιος “είχε άλλη άποψη για την υπεράσπιση Κασιδιάρη, το είχε πει στον πελάτη του και του είπε επίσης το βράδυ της Τετάρτης ότι δεν θα είναι μαζί του”.
2. Ο Μιχαλόλιας διέψευσε την διαρροή Σαράκη στο makeleio.gr, λέγοντας: “Ουδέποτε έγινε κάτι τέτοιο. Λέει ψέμματα ο κ.Σαράκης. Έχω να μιλήσω μαζί του δεκαπέντε μέρες. Ο ίδιος ο Κασιδιάρης ζήτησε από τον Νίκο Αντωνιάδη να είναι παρών στην απολογία του. Αυτά τα δηλώνω επίσημα”.
3. Ο Κασιδιάρης σε σημερινή δήλωσή του στο Έθνος λέει “Ο Παύλος Σαράκης ήταν, είναι και θα ειναι ο συνήγορός μου, απλα δεν μπορούσε τη δεδομένη στιγμή να παρασταθεί”. [Σημείωση δική μας: Του έτυχε δηλαδή κάποια άλλη δουλειά...]
4. Στελέχη της Χρυσής Αυγής διαρρέουν την πληροφορία σε βάρος του Σαράκη ότι “είχε προβάλλει την αξίωση ο ίδιος ή και στενό συγγενικό του πρόσωπο να διοριστεί ως επιστημονικός συνεργάτης στον Ευρωβουλευτή Επιτήδειο στο Ευρωκοινοβούλιο. Όταν δεν έγινε η χάρη αποχώρησε”.
Τι συμβαίνει λοιπόν στην πραγματικότητα;
Είναι γνωστό ότι ο Κασιδιάρης, έχοντας την δυνατότητα να κινείται ελεύθερος σε αντίθεση με τους Μιχαλολιάκο-Παππά, έκανε παρασκηνιακές κινήσεις προκειμένου να ελαφρύνει την σε βάρος του ποινικη δίωξη. Το γεγονός εξάλλου αυτό το είχε αποκαλύψει ο ίδιος ο Παππάς με ένα καρφί κατά του Κασιδιάρη γράφοντας: “εμείς προφυλακιστήκαμε γιατί αρνηθήκαμε να διαπραγματευτούμε”.
Οι κινήσεις αυτές συνδυάζουν πολιτικά και ποινικά ανταλλάγματα. Για το ποινικό κομμάτι, η ηγεσία της Χρυσής Αυγής πιέζεται να αποστασιοποιηθεί από τους πυρηνάρχες προκειμένου να εμφανιστεί ανήξερη για συγκεκριμένες εγκληματικές πράξεις, ιδίως των πυρήνων Νίκαιας και Περάματος. Έτσι, “δίνοντας” τους Πατέλη και Πανταζή, η ηγεσία της Χρυσής Αυγής ελπίζει να ξεγλιστρήσει από τις ποινικές ευθύνες για τη δολοφονία Φύσσα, την επίθεση στο ΠΑΜΕ και την απόπειρα δολοφονίας των αιγύπτιων ψαράδων.
Μάλιστα, η Χρυσή Αυγή κεντρικά έκανε ήδη βήματα προς αυτή την κατεύθυνση: μετά τον απόλυτο διαχωρισμό από τον Ρουπακιά, στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής δημοσιεύτηκε επιστολή (“από τα κελιά της τιμής”) του Θωμά Μπαρέκα, πυρηνάρχη Πειραιά. Η δημοσιοποίηση της επιστολής Μπαρέκα, σε αντίθεση με την παντελή αποσιώπηση των πυρηναρχών Πατέλη και Πανταζή, προϊδεάζει για τη στάση της ηγεσίας της οργάνωσης στο δικαστήριο. Η εικόνα αυτή ενισχύεται απο το γεγονός ότι ενώ ο Μπαρέκας – αν και προφυλακισμένος – ήταν υποψήφιος στις περιφερειακές εκλογές του 2014 (στην περιφέρεια Πειραιά), οι Πατέλης και Πανταζής ήταν άφαντοι. Θυμίζουμε ότι ο Πατέλης ήταν υποψήφιος βουλευτής της Β’ Πειραιά, μαζί με τον Λαγό, στις εκλογές του Μάη-Ιούνη 2012 όταν ο Μπαρέκας ήταν απών.
Το ζήτημα που έχει να αντιμετωπίσει ο ηγετικός πυρήνας της οργάνωσης ήταν (και είναι) ΠΟΙΟΣ θα διαχειριστεί αυτά τα παζαρέματα. Ο Κασιδιάρης επιθυμούσε να διαχειριστεί ο ίδιος την διαπραγμάτευση, χωρίς οι επιλογές του να περνάνε αναγκαστικά από το σπασμένο τηλέφωνο Κορυδαλλού-Πεύκης-Μεσογείων. Ο κατ’οίκον περιορισμός Ζαρούλια και η προφυλάκιση Ματθαιόπουλου θεωρούσε ότι του έδινε ακόμα περισσότερο χώρο για να απαιτήσει “αλλαγές”. Η μυριόστομη απάντηση της Οικογένειας σ’ αυτό το αίτημα είναι γνωστή: “Δεν αλλάζουμε!” (αυτός ήταν ο κύριος τίτλος του άρθρου του Μιχαλολιάκου στο Εμπρός αμέσως μετά τις εκλογές, στο οποίο δημοσιοποίησε τις “διαφωνίες” του:“Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες, σίγουρα επιτύχαμε μία Νίκη, αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν έλειψαν τα φαινόμενα παλαιοκομματισμού, πολιτικαντισμού, φαινόμενα, τα οποία χαρακτηρίζουν ένα αστικό και όχι επαναστατικό κόμμα. Αυτό θέλετε για την Χρυσή Αυγή; Εγώ ΟΧΙ! Και να ξέρετε πως ο μεγαλύτερος εχθρός του Κινήματός μας είναι όλοι αυτοί που λένε «ν’ αλλάξουμε»”).
Μέσα από αυτές τις διαμάχες, φτάσαμε στο τελεσίγραφο Μιχαλόλια και στην ακύρωση των “μεγαλοφυών” σχεδίων που εξύφανε ο Κασιδιάρης και που – υποτίθεται – θα εξασφάλιζαν τη χαλάρωση της ποινικής δίωξης (με το αζημίωτο για τον εαυτό του βέβαια…). Στα πλαίσια αυτής της συγκρουσης φαγώθηκε ο Σαράκης, έστω κι αν ο Κασιδιάρης εξακολουθεί να ελπίζει σε μια αυτόνομη διαχείριση της δικής του τύχης.
Ο Αρχηγός έχει τώρα ξανά το πλεονέκτημα των κινήσεων στο εσωτερικό της συμμορίας: η Ουρανία θα είναι η δημόσια φωνή του κόμματος και θα ηγείται της παρέμβασής του στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας, ενώ ο ίδιος ελπίζει να είναι έξω από τη φυλακή σε 9 μήνες (αντίθετα με τον Κασιδιάρη για τον οποίο τώρα ξεκινάει το 18μηνο…).
Ο χειρισμός της “διαπραγμάτευσης” ξαναπέρασε, έτσι, εκεί που δικαιωματικά ανήκει: στην Οικογένεια και στον Αρχηγό της. Αυτό που χρειάστηκε ήταν να πάει ο Κασιδιάρης φυλακή. Παράπλευρη η απώλεια και αστείο το μέγεθος, όταν έχεις φάει Γιαννόπουλο, Περίανδρο, Γκέκα, Κουσουμβρή και Ζαφειρόπουλο. Έτσι δεν είναι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου