Δεν μιλάω, βέβαια, για την απώλεια βάρους στην περιφέρεια ενός γυναικείου ή ανδρικού σώματος. Δεν μιλάω για δίαιτα, αλλά για την απώλεια ειδικού βάρους στις περιφέρειες Δ. Μακεδονίας και Πελοποννήσου…
Οι επιλογές του Θεόδωρου Καρυπίδη και του Οδυσσέα Βουδούρη για τις περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας και Πελοποννήσου, αντίστοιχα προκάλεσαν μεγάλες αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και αρνητικό αντίκτυπο στην κοινή γνώμη.
Τα ερωτηματικά, πολλά, τόσο για τα πρόσωπα όσο και για το σκεπτικό ή για το παρασκήνιο που οδήγησε στην επιλογή τους.
Με ποιο σκεπτικό, λοιπόν, κατέληξαν στις συγκεκριμένες δύο προτάσεις, οι οποίες δεν έχουν καμμία σχέση με το σύνολο των επιλογών στην υπόλοιπη χώρα;
Για ποιο λόγο διαχωρίστηκαν οι δύο συγκεκριμένες περιφέρειες;
Ποιες είναι οι ιδιαιτερότητές τους που δικαιολογούν τη διαφορετική διαχείριση των υποψηφιοτήτων;
Θα μπορούσε, κάποιος, να απαντήσει στο τελευταίο ότι και οι δύο είναι παραδοσιακά συντηρητικές περιφέρειες, αλλά δεν είναι οι μόνες.
Ακόμα κι έτσι, όμως, σε τι μπορεί να ωφελήσει η επιλογή ενός ανθρώπου με έντονα εθνικιστικό και ύποπτο λόγο με μία εκπομπή που θα μπορούσε να φιλοξενείται και σε ένα δεύτερης διαλογής κανάλι ή η επιλογή ενός βουλευτή που ψήφισε το πρώτο μνημόνιο και στήριξε για αρκετό καιρό τις κυβερνήσεις που το εφάρμοσαν;
Πόσω μάλλον που, ο Οδυσσέας Βουδούρης, ακόμα και μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του συνέχισε να υπεραμύνεται των παλαιότερων μνημονιακών επιλογών του και δήλωνε ανεξάρτητος υποψήφιος με έναν ανεξάρτητο συνδυασμό (!) τη στιγμή που επελέγη από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όσο για τον Θεόδωρο Καρυπίδη;
Με την επιλογή του ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να αποδειχθεί έως και γραφικός έχοντας ως υποψήφιο έναν άνθρωπο με αντισημιτικό λόγο και συνωμοσιολογική σκέψη.
Μάλιστα, η ενεργοποίηση λογαριασμού του στα social mediaτον τελευταίο μόλις χρόνο και η έντονη δραστηριοποίησή του σ’ αυτά μαρτυρούν, ίσως, και ένα φιλόδοξο σχέδιό του για είσοδο στην πολιτική, καθώς όλες του οι δηλώσεις είχαν ένα χαρακτήρα μηνύματος και διακήρυξης.
Τι ήταν, λοιπόν, αυτό που υπερίσχυσε των προαναφερθέντων;
Ο φόβος των εκλογών; Η κυβερνησιμότητα; Η απειρία; Κάτι άλλο;
Ό,τι κι αν ήταν, το γεγονός είναι ένα:
οι επιλογές, παρότι συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν έφτασαν να εκτεθούν στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Κι εκεί εκτέθηκαν κι οι αντιρρήσεις κι εκδηλώθηκαν κι οι μεγάλες αντιδράσεις. Άρα, είτε οι συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα υπερίσχυσαν είτε οι προτάσεις δεν συζητήθηκαν είτε οι αντιρρήσεις δεν ελήφθησαν σοβαρά υπόψη.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι αγνοήθηκαν οι συνέπειες της ανακοίνωσής τους και ο αντίκτυπος στα μέλη του κόμματος, αλλά και τους υποστηρικτές και ψηφοφόρους του.
Οι συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα που σήμερα ζήτησαν έκτακτη σύγκληση του πολιτικού γραφείου για το ζήτημα δεν γνώριζαν από πριν τι θα συμβεί;
Τότε είναι υπόλογοι για εγκληματική πολιτική ανωριμότητα, καθώς τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να χρεωθεί μία ακόμα ήττα εάν υποχωρήσει, έστω κι αν μία τέτοια υποχώρηση θα είναι μία νίκη της δημοκρατίας μέσα στο κόμμα.
Κι αν γνώριζαν, μα τελικώς υποχρεώθηκαν να υπαναχωρήσουν τότε είναι υπεύθυνοι για μία επιλογή που έφερε αναταραχή στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Αδυνατώ να πιστέψω ότι στελέχη πρώτης γραμμής δεν γνώριζαν και δεν εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους. Γιατί, όμως, όλος αυτός ο διάλογος δεν έγινε δημόσια;
Γιατί αυτά τα στελέχη δεν μίλησαν ανοιχτά νωρίτερα όταν για άλλα εξίσου σημαντικά ζητήματα δεν διστάζουν να διατυπώσουν τη διαφορετική τους θέση;
Τι έχει να φοβηθεί η αριστερά από το διάλογο;
Και γιατί οι επιλογές δεν πέρασαν μέσα από το φίλτρο της βάσης και των κομματικών οργανώσεων;
Εδώ φέρουν ευθύνη και τα στελέχη που διαφώνησαν, καθώς η αντίδρασή τους της τελευταίας στιγμής είτε μπορεί να χαρακτηριστεί κι αυτή ανώριμη λόγω καθυστερημένης συνειδητοποίησης είτε μικροπολιτική εφόσον υπήρχε νωρίτερα, αλλά δεν κοινοποιήθηκε στη βάση του κόμματος.
Ο ίδιος ο Θεόδωρος Καρυπίδης σε δήλωσή του στο Βήμα FM, αποκάλυψε ότι η πρόταση τού έγινε τουλάχιστον 15 ημέρες νωρίτερα.
«Κατ’ αρχάς ζήτησα 15 ημέρες προθεσμία για να το συζητήσω πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό μου και να δω τα θέματα της δουλειάς μου και επανήλθα, βάζοντας κάποια ζητήματα για την περιοχή μου, που είναι πρωταθλήτρια στην ανεργία, και κάποιες πολιτικές που έγιναν αποδεκτές και οι δεσμεύσεις που χρειάστηκαν για μια αυριανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Είπαν το ‘ναι’ και αποδέχθηκα».
Αλήθεια, ποιες είναι οι δεσμεύσεις που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στον κ. Καρυπίδη;
Και είναι, άραγε, τόσο μεγάλο το πολιτικό εκτόπισμα του κ. Καρυπίδη και του κ. Βουδούρη που να δικαιολογεί κι αυτή την αμετροέπεια των δηλώσεών τους μετά την επιλογή τους με τον ένα να χαρακτηρίζει αφελείς τους μελλοντικούς ψηφοφόρους του και τα στελέχη και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που αντέδρασαν και τον άλλο να μιλά με ηγεμονικό σχεδόν ύφος τοπικού κομματάρχη;
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να φέρει το καινούριο και να πείσει για τη διάθεση ρήξης με το κατεστημένο πρέπει να ξεφύγει από όλες αυτές τις πρακτικές και τις επιλογές διαφορετικά το μόνο που θα έχει να διεκδικήσει θα είναι μία αρνητική στο παρών καθεστώς ψήφο και όχι μία θετική σε αυτόν. Και οι μετεκλογικές συνέπειες αυτού θα είναι σοβαρές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου