Του Ηλία Κανέλλη
Για να είμαστε ειλικρινείς, αν εξαιρέσεις την εντυπωσιακή ημίγυμνη πρωτοσέλιδη φωτογραφία (που επαναλαμβάνεται και σε εσωτερική σελίδα), το δημοσίευμα είναι νερόβραστο.
Δεν λέει τίποτα ρητά, δεν ηθικολογεί, δεν κινδυνολογεί, δεν ασκεί κριτική.
Πληροφορεί, απλώς, τους αναγνώστες ότι η εικονιζόμενη κυρία, πριν αναλάβει κυβερνητικό πόστο, όταν εργαζόταν ως ηθοποιός, είχε κάνει τολμηρή φωτογράφηση για το περιοδικό «Penthouse». Και κάνει μάλλον μια λεπτομερή, ακριβή αλλά αδιάφορη εντέλει διαδρομή στην καλλιτεχνική ζωή της και στις σπουδές της. Λέξεις χύμα, προφανώς για να γεμίσει ο χώρος γύρω από τη φωτογραφία.
Η εικονιζόμενη κυρία ονομάζεται Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, ηθοποιός, πολιτική επιστήμονας, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των μεταναστών και, εσχάτως, όπως η ίδια έχει ανακοινώσει στο ιστολόγιό της, ειδική σύμβουλο του υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη Σπύρου Βούγια για θέματα μετανάστευσης. Το σχετικό με αυτή δημοσίευμα υπάρχει στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», που ψάχνει πάντα κάτι ελαφρό, δροσιστικό και οικονομικά φτηνό για να κουρδίσει την κουρασμένη περιέργεια του αναγνωστικού κοινού.
Ως εδώ δεν τρέχει τίποτα.
Η εφημερίδα συμπεριφέρεται με αδιακρισία, αλλά η αδιακρισία δεν είναι αδίκημα.
Ηθικολογεί, αν και όχι ευθέως, αλλά ούτε η ηθικολογία είναι αδίκημα.
Κουτσομπολεύει – αλλά πού δεν κουτσομπολεύουν στα ελληνικά ΜΜΕ;
Εν πάση περιπτώσει, η αδιακρισία, η ηθικολογία και το κουτσομπολιό ακόμα δεν είναι πρόβλημα. Γίνονται πρόβλημα, όμως, εκρηκτικό πρόβλημα μάλιστα,
αν συναντηθούν με τη βλακεία.
Η οποία βλακεία, στις μέρες μας, κυκλοφορεί και πολλαπλασιάζεται ελεύθερη στο Διαδίκτυο. Εκεί, μπορεί με ασφάλεια να κλιμακωθεί, να μετατραπεί σε συκοφαντία, σε προστυχιά, σε χυδαιότητα, σε ρατσισμό – με προφανή στόχο να πλήξει προσωπικά συγκεκριμένους στόχους, ακόμα και να τους εξοντώσει (ηθικά, προσωπικά, επαγγελματικά).
Στην περίπτωση της Αλ Σάλεχ, το συγκεκριμένο δημοσίευμα του «Πρώτου Θέματος» έδωσε υλικό στην ιντερνετική καφρία να ξεσαλώσει.
Και τι δεν γράφεται στο Διαδίκτυο.
Η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, έχει ξένο όνομα,
υποστηρίζει τους μετανάστες,
δουλεύει για την κυβέρνηση,
έχει φωτογραφηθεί και γυμνή,
άσε που έχει παίξει και γυμνούς ρόλους…
Πω-πω, διαφθορά!
Καταστρεφόμεθα ως έθνος, πού είναι ένας λοχίας να βάλει τάξη.
Τα δημοσιεύματα (με εξαίρεση μια αριστερίστικη κριτική, επειδή εργάζεται για το… σύστημα)
είναι προφανούς ιδεολογικής κατεύθυνσης: δηλητηριώδεις τοποθετήσεις Ελληναράδων, φασιστοειδείς επιθέσεις, ηθικολογικές αρλούμπες και πολλή χυδαιότητα.
Στην πραγματικότητα είναι ανίσχυρα να τη βλάψουν – αλλά διαμορφώνουν το κλίμα στην περιοχή των καθυστερημένων στους οποίους απευθύνονται.
Αυτό το κλίμα της φασίζουσας χυδαιότητας, της αδιακρισίας, της λεκτικής βίας στο όνομα της ελεύθερης πληροφόρησης (που σήμερα πλήττει την Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, αύριο ποια ή ποιον άραγε θα βάλει στόχο;) πιθανόν, δεν μπορούμε να την εμποδίσουμε.
Μπορούμε όμως να την αποκαλύψουμε,
να την καταδικάσουμε και να την περιθωριοποιήσουμε.
Οι διακοπές του Αλέξη
Του Ηλία Κανέλλη
Την περασμένη εβδομάδα, ο Αλέξης Τσίπρας έβγαλε λόγο στην Κέρκυρα. Πριν όμως δώσει το στίγμα του κόμματός του, είχε προλάβει να κάνει ινκόγκνιτο τις διακοπές του με τη σύζυγό του, τα παιδιά του και με μερικούς άλλους, στο Ιόνιο. Φέτος ειδικά στους Αντίπαξους, σε εξοχικό φίλου, όπως πληροφορεί τους αναγνώστες της η εφημερίδα Πρώτο Θέμα (25/8/2012), που πάντα έχει πολύ καλό ρεπορτάζ από τις διακοπές των διασήμων, είτε πολιτικοί είτε τραγουδιστές είτε τηλεοπτικοί σταρ…
Στο ρεπορτάζ μαθαίνουμε ότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ ήταν απλός, καθημερινός, στις διακοπές του. Δεν βγαίνανε ούτε στις ταβέρνες, ψωνίζανε από το μπακάλικο και μαγείρευαν στο σπίτι. Κάνανε εκδρομές και με μια βάρκα που τους είχαν παραχωρήσει. Άμα είσαι αρχηγός κόμματος, σου παραχωρούνε τελικά ευκολότερα διάφορα.
Στο σαλόνι της εφημερίδας όπου δημοσιεύεται το ρεπορτάζ των ινκόγκνιτο διακοπών, υπάρχει φωτογραφία θαλάσσιου ταξί της εταιρείας Fasoulias Lines, ίδιο με εκείνα με τα οποία μετακινούνταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Υπάρχουν και τρεις μεγαλύτερες φωτογραφίες, στις οποίες εμφανίζεται η κυρία Περιστέρα Μπαζιάνα, σύζυγος του προέδρου, με τα παιδιά του ζεύγους, το ένα στην αγκαλιά της και το άλλο να το κρατάει απ’ το χέρι, την ώρα που το καράβι έχει φτάσει στην Κέρκυρα.
Εμφανίζεται και ο Αλέξης Τσίπρας με καπελάκι, μαύρα γυαλιά, κόκκινο μπλουζάκι και «μπανάνα» στη μέση για να βάζει τα χρειώδη – πορτοφόλι, φαντάζομαι, τα εισιτήρια, τσιγάρα και αναπτήρα αν καπνίζει…
Τρεις κύριοι συνοδεύουν το ζεύγος, ο ένας με πράσινο μπλουζάκι, οι άλλοι με πουκάμισα, κι είναι φορτωμένοι βαλίτσες. Η λεζάντα γράφει ότι «άντρες της ασφάλειας του Αλέξη Τσίπρα μεταφέρουν τις βαλίτσες από την προβλήτα στα αυτοκίνητα που τους περίμεναν».
Και σε άλλη λεζάντα, γράφει ότι, την κυρία Τσίπρα, «ακολουθεί κατά πόδας άνδρας της ασφάλειας με τις αποσκευές».
Δεν μπορώ να το πιστέψω. Είμαι βέβαιος ότι η λεζάντα κάνει λάθος, είμαι βέβαιος ότι πρόκειται για αφιερωμένους συντρόφους του αρχηγού.
Διότι αν είναι σωστή η άλλη εκδοχή, μιλάμε για μεγάλη ανατροπή.
Αλλά από πότε οι άντρες της ασφάλειας έπαψαν να είναι «μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι», κατά τη συνήθη προσαγόρευση των αστυνομικών από τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ στις διαδηλώσεις;
Κι αν όντως είναι αστυνομικοί αυτοί που κουβαλάνε τις βαλίτσες του αρχηγού (που δεν το πιστεύω, αλλά…) είναι σωστό;
Δηλαδή, δεν είναι φρουροί του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά αχθοφόροι του; Και ως εκ τούτου, αν είναι όντως αστυνομικοί, το στοίχημα θα διασκευαστεί, από τον θερμό Σεπτέμβρη που αναμένουμε μέχρι νεωτέρας, σε «μπάτσοι-γουρούνια-ορντινάντσες»;
Υ.Γ.: Στο ίδιο ρεπορτάζ, μαθαίνουμε ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατέλυσε στην πέτρινη βίλα ενός φίλου του επιχειρηματία. Προφανώς είναι από τους ελάχιστους επιχειρηματίες που δεν είναι καπιταλιστής. Προχώρα ακάθεκτος, πρόεδρε.
Δεν με ξενίζουν τα γραπτά που δημοσιεύει αυτό το σίχαμα που αυτοαποκαλείται δημοσιογράφος. Αυτό με το οποίο διαφωνώ είναι η συνεχής αναδημοσίευση όλου του οχετού που παράγουν όλα αυτά τα ακριβοπληρωμένα καλόπαιδα που βρήκαν φιλόξενο χώρο στη Δ(εν) Η(μαστε) ΑΡ(ιστεροί)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μόνο που πετυχαίνουμε είναι το στόχο τους. Την μεγαλύτερη δυνατή αναγνωσιμότητα.
Αντώνης vantonios