Της Μαριάννας Πολυχρονιάδου*
(Ένα αφιέρωμα με αφορμή το 9ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ)
«Ανακοινώνουμε σήμερα την εκκίνηση ενός νέου πολιτικού Κινήματος που πιστεύουμε ότι εκφράζει τους πόθους και τις ανάγκες του απλού Έλληνα. (...) Είναι το κίνημα του εργαζόμενου ελληνικού λαού.
Των εργατών, των αγροτών, των διανοουμένων, των σπουδαστών,
ων βιοτεχνών, των επαγγελματιών, των μικρών εμπόρων.
Της μεγάλης αυτής αντικαπιταλιστικής συμμαχίας
ενάντια στα ξένα και ντόπια μονοπώλια».
Όχι, σύντροφοι και συντρόφισσες, το παραπάνω απόσπασμα δεν προέρχεται από την ιδρυτική διακήρυξη του ΚΚΕ ούτε βεβαίως του ΣΥΡΙΖΑ (δεν θα μπορούσε, εξάλλου,
γιατί είναι γνωστό πόσο υπέρ της Ε.Ε των μονοπωλίων είναι κατά βάθος...),
αλλά από την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ της 3ης Σεπτεμβρίου 1974.
Και για όσους έχουν αμφιβολίες, παραθέτουμε το κάτωθι απόσπασμα από το μανιφέστο της ιδρυτικής, φιλοτεχνημένο -κατά το ήμισυ-, διά χειρός του πρώην πρωθυπουργού και γνωστού πολέμιου του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου Κ. Σημίτη.
«Βασικός στόχος του Κινήματος είναι η δημιουργία πολιτείας απαλλαγμένης από έλεγχο ή επιρροή της οικονομικής ολιγαρχίας, πολιτείας ταγμένης στην προστασία του έθνους
και στην υπηρεσία του λαού.
Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία,
με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου,
με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σε όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν.
Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου,
που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία, σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του λαού, αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας».
Πιστεύουμε τώρα να πείστηκε και ο πιο κακοπροαίρετος αναγνώστης ό
τι η ιδρυτική διακήρυξη είναι του ΠΑΣΟΚ!
Ωστόσο, κάποιος φαίνεται να μην πείστηκε, καθώς δεν αναγνωρίζει πλέον τον εαυτό του στον καθρέφτη. Πρόκειται, σύντροφοι και συντρόφισσες, για τον σύντροφο Δ. Ματσάκη, αποσπάσματα από την αυτοκριτική ομιλία του οποίου παραθέτουμε ακολούθως, προερχόμενα από την Εθνική Συνδιάσκεψη του Κόμματος:
«Κάποτε, ήταν το ΠΑΣΟΚ.
Κάποτε ήταν και οι κλαδικές. (σημ:. Και ύστερα ήρθαν οι μέλισσες, που μυριστήκαν μέλι) Σήμερα δεν υπάρχουν οι κλαδικές, υπάρχουν τομείς.
Και θέλω να κοιτάξετε όλοι στον καθρέφτη τον εαυτό σας.
Είμαστε ικανοποιημένοι από το ΠΑΣΟΚ που φτιάξαμε;
Όλα καλά έγιναν;
Δεν υπήρξαν μηχανισμοί;
Δεν υπήρξαν κολεγιές;
Δεν υπήρξαν μαγαζάκια;
Δεν υπήρξε πλουτισμός;
(σημ.: υπήρχαν, σύντροφε, τέτοια πράγματα και δεν τα ξέραμε;)
Πόσοι από τους καταξιωμένους κομματικά με τη συμβολή και των media, να μην το ξεχνάμε αυτό (σημ:. και να θέλαμε, σύντροφε, να το ξεχάσουμε, μας αφήνουν οι «νταβατζήδες»;)
έχουν να επιδείξουν επαγγελματική επιτυχία, επιστημονική επάρκεια, ήθος αποδεδειγμένο κοινωνικά στον μικρόκοσμό τους και την ευρύτερη περιοχή;(σημ.: υποθέτουμε άπαντες!)
Ξεχνάμε όλοι ότι για να εγκριθούν σχέδια επενδυτικά, έπρεπε στην επαρχία να περάσεις πρώτα από τη Νομαρχιακή για να σου πουν τι θα δώσεις σε ποιον;
Τα ξεχνάμε αυτά;
Αναδείξαμε μηχανισμούς πέρα και πάνω από την εξουσία,
αγνοήσαμε πρακτικές που μας οδήγησαν στην εξαθλίωση της πολιτικής.
Αμελήσαμε να καταγγείλουμε πράξεις και συμπεριφορές που εκθέτουν σήμερα όλους μας. (σημ.: Οι τυφλοί που ανέβλεψαν
και οι ανάπηροι που περπάτησαν δικό μας θαύμα ήταν και αυτό, σύντροφε; )
Τους εργολάβους ανθρώπων στις υπηρεσίες, ποιος τους έλεγξε;
Κατά σύμπτωση, σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις, ΔΕΚΟ αλλά και υπουργεία, η ΠΑΣΚΕ, οι «σύντροφοί μας» είχαν τον πρώτο λόγο. (σημ.: Τυχαίο, σύντροφε; Δεν νομίζω)
Μπορούσαν λοιπόν να γνωρίζουν με πόσα αμείβονται οι εργαζόμενοι
και πόσα πληρώνουν οι οργανισμοί στους εργολάβους.
Μήπως, όμως, επειδή πάρα πολλοί εργολάβοι ήταν κομματικά μας μέλη;
Και αυτό δεν το ξέραμε;
Πού ανήκε κομματικά ο εργοδότης της Κούνεβα;
Το ξεχνάμε;
Εγώ δεν το ξεχνάω και δεν θα το ξεχάσω ποτέ.»
(Απόσπασμα ομιλίας από την Εθνική Συνδιάσκεψη, ΠΑΣΟΚ 3/9/2011)
Ποτέ άλλοτε στη σύγχρονη πολιτική Ιστορία ένα κόμμα
δεν είχε υποστεί τόση μεγάλη ιδεολογική μετάλλαξη λόγων και έργων,
δεν είχε απεμπολήσει αρχές και διακηρύξεις,
αποτελώντας την πεμπτουσία του πολιτικού τυχοδιωκτισμού,
την προμετωπίδα του λαϊκισμού,
το περιβραχιόνιο της διαπλοκής,
τον δούρειο ίππο της οικονομικής κατοχής της χώρας.
Όμως, ευτυχώς, σύντροφοι και συντρόφισσες,
η «εφτάψυχη γάτα» του ΠΑΣΟΚ αναγεννάται εκ της τέφρας της.
Το 9ο Συνέδριο του κόμματος είναι πλέον γεγονός αδιαμφισβήτητο
και ο αδιαφιλονίκητος άρχων των ύστερων χρόνων του ΠΑΣΟΚ το εγκαινιάζει με τον επτάκτινο ήλιο (πρόκειται για τη γνωστή επτάλφα του ΠΑΣΟΚ που μας την παρουσίασε στα γενέθλια του κινήματος) να λάμπει στην αίθουσα του συνεδρίου!
Όχι και τόσο, βέβαια, αδιαφιλονίκητος σύμφωνα με ορισμένους, όπως ο Θ. Πάγκαλος,
που αντί της εφτάψυχης γάτας, όπως αποκάλεσε το ΠΑΣΟΚ ο Ε. Βενιζέλος,
αυτοί προτιμούν τους σκύλους!
Αυτές οι αντιπαραθέσεις δεν είναι όμως ήσσονος πολιτικής σημασίας, όπως ορισμένοι νομίζουν, γι' αυτό κι εμείς θα προσπαθήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε το βαθύτερο νόημα της εμμονής του Ε. Βενιζέλου στον αριθμό επτά, καθώς η κίνηση αυτή εμπερικλείει σ' έναν αριθμό όλη την Ιστορία του κινήματος!
Τουτέστιν:
Επτά ήταν τα θανάσιμα αμαρτήματα, με τα οποία, ως γνωστόν, το ΠΑΣΟΚ
δεν είχε ουδεμία σχέση.
Επικεφαλής όλων η Αλαζονεία θεωρείται ως η μητέρα όλων των αμαρτιών (σ' αυτήν το ΠΑΣΟΚ, κατά γενικήν ομολογίαν, δεν είχε ουδεμία έφεση).
Επίσης επτά είναι οι αρετές του ανθρώπου, στις οποίες το ΠΑΣΟΚ
είχε αντιθέτως ιδιαίτερη κλίση:
Επικεφαλής όλων η ταπεινότης (στην οποίαν ως γνωστόν το ΠΑΣΟΚ διέπρεψε).
Αλλά και πολλές φράσεις του συρμού εμπεριέχουν τον συμβολικό αριθμό «επτά»
που συσχετίζεται με την ιστορία του κινήματος.
Όπως «επτά όρκους παίρνω ότι δεν τόκανα», “με έζωσαν επτά φίδια”,
“έχει επτά παπάδων νου”, “επτά να 'ναι οι ώρες τους» κ.λπ.
(Το τελευταίο δε αυτό «επτά» ακούγεται καθημερινώς από συνέλληνες, συνοδευόμενο ενίοτε και από την κίνηση των πέντε, της ανοικτής παλάμης ούτως ειπείν) .
Τι δεν καταλαβαίνετε επομένως, σύντροφοι και συντρόφισσες;
Το ΠΑΣΟΚ, μετά τα όσα καλά προσέφερε στον τόπο, έχει φτάσει πλέον σε άλλο επίπεδο, κινείται σε άλλη σφαίρα, που μόνο μυημένοι γκουρού μπορούν να κατανοήσουν και ο Δαλάι Λάμα. Στις τεχνικές του διαλογισμού και της γιόγκα.
Γιατί ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ως άλλος Raudra Chakri, ονειρεύεται την Ελλάδα Shambhala (σημ.: και το σπουδαίον είναι ότι δεν απέχει και πολύ η χώρα από το να γίνει Ινδία)
γι' αυτό και υιοθέτησε τα επτά τσάκρας και τις επτάψυχες γάτες!
Δεν είναι τυχαία η εμμονή του στον αριθμό επτά.
Η αλήθεια είναι, σύντροφοι και συντρόφισσες, ότι το ΠΑΣΟΚ, έχει προσχωρήσει πια στον ινδουισμό, ακολουθώντας τα μονοπάτια της εσωτερικής διερεύνησης και της ηθικής τελείωσης του ανθρώπινου είδους. Συμπέρασμα: Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι πλέον κίνημα, δεν είναι πια κόμμα. Είναι θρησκεία!
Respect!
* Η Μαριάννα Πολυχρονιάδου είναι απλώς αρθογράφος. Το διευκρινίζουμε για να μη δημιουργηθούν πάλι αντεγκλήσεις με τον αρχηγό του Κινήματος, όπως με τον νόμο περί (μη) ευθύνης υπουργών (βλ. "Ελευθεροτυπία", άρθρο La Loi c' est Moi, 23.4.2011 και τον διάλογο που επακολούθησε) και κατηγορηθούμε ότι παριστάνουμε τους γκουρού του Κινήματος. Προς τούτο, δηλώνουμε εκ των προτέρων, προς αποφυγήν πάσης παρεξηγήσεως, ότι δεν είμεθα μυημένοι και δεν θεωρούμε εαυτούς «γιόγκι». (marpolychroniadou@yahoo.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου