Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

ΚΡΙΤΙΚΑ ΒΕΛΗ ΠΡΟΣ ISKRA ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΗΛΕΣ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ




Παιδιά,θα το πώ πολύυυ απλοικά.
Τα ηνια στον Σύριζα τα έχουν πάρει οι εκσυγχρονιστές 
και όχι μόνο τα έχουν πάρει αλλά έχουν αποκτήσει ΗΔΗ την αλαζονεία της εξουσίας.
Δείπνα με εκσυγχρονιστές του Πασόκ,
υπερφίαλες δηλώσεις,
παραινέσεις σε συντρόφους τους να κάτσουν καλά και να μην χαλάνε την εκσυγχρονιστική μανέστρα που ετοιμάζουν,
άρθρα της Δούρου σε αιχμή και έθνος,κλπ κλπ.
Προσέξτε πόσο ύπουλα ο αρθρογράφος προιδεάζει για την 
έλευση μεγαλοπασόκων στο κόμμα.
Θα μπορούσα να πώ πολλά.
Προς το παρόν θα πώ ένα:
Για όσο μείνουμε στο Σύριζα,
μέλη αλλά και απλοί πολιτες όπως εγώ,
ΑΣ ΤΟΥΣ ΚΟΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ
Διαβάζοντάς τους και ακούγοντάς τους είναι σα να ακούω τα πολυμίσητα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Too soon σύντροφοι.
Too soon.
-----------------------


ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: ΙΣΧΥΕΙ ΤΕΛΙΚΑ Η ΡΗΣΗ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑ;
Η Iskra προσπαθεί να φιλοξενεί, όσο είναι δυνατόν, από τις στήλες της κείμενα από παντού, με δικά της σχόλια ή όχι, τα οποία είναιεπικριτικά απέναντι της ή και επικριτικά στο «Αριστερό Ρεύμα», αν και αυτή η ιστοσελίδα δεν είναι «όργανο» του τελευταίου.
Στο πλαίσιο αυτό σε διπλανές στήλες θα βρείτε (βλέπε εδώ) κείμενο του Ριζοσπάστη με το προφανές για το περιεχόμενο του τίτλο «Το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ αριστερό άλλοθι στον καπιταλισμό», το οποίο συνοδεύεται με ένα μικρό σχόλιο του Άρη Μεσούντα.
Παρακάτω αναδημοσιεύουμε, χωρίς κρίσεις και σχόλια, από την Κυριακάτικη Αυγή (16/12) κείμενο του τακτικού αρθογράφου της Δημ. Χρήστου, με το οποίο ασκείται έντονη κριτική στην Iskra και στο «Αριστερό Ρεύμα», δίκαη ή μη και γόνιμη ή όχι, θα το κρίνουν οι αναγνώστες.
Ολόκληρο το κείμενο του Δημ. Χρήστου από την Κυριακάτικη Αυγή (16/12) έχει ως εξής:

Ισχύει τελικά η ρήση Πουλαντζά;
Του Χρήστου Δημήτρη*
Το πολιτικό σκηνικό μπερδεύεται και οι δυνάμεις που κυβερνούν κατ' εντολή των δανειστών κάνουν τα σχέδιά τους για το πώς θα εμποδίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει την ευθύνη διακυβέρνησης και απελευθέρωσης της χώρας από τα Μνημόνια. 
Η λαϊκή εντολή δεν έχει σημασία.
Ούτε οι νόμοι ούτε το ίδιο το Σύνταγμα.
Οι υπόδουλες εγχώριες δυνάμεις έχουν βάλει  κάτω τον εκλογικό νόμο και ψάχνουν τον τρόπο με τον οποίο θα ακυρώσουν την επιθυμία και τη θέληση του ελληνικού λαού. 
Και αν το "υπόδουλες" σας φαίνεται βαρύ, ανατρέξτε στις πρόσφατες δηλώσεις του Σόιμπλε, πολλών Ευρωπαίων αξιωματούχων και των διεθνών ΜΜΕ για τις προστατευόμενες από το πολιτικό μας σύστημα ανάλγητες εγχώριες ελίτ.
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ αν υπάρχει πολιτικό και οικονομικό παρασκήνιο στη διαλυτική κρίση που πρόσφατα ξέσπασε στο κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Το σύστημα κάνει τη δουλειά του.
Το θέμα είναι, αν η βασική, η μεγάλη πολιτική δύναμη αλλαγής, που είναι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, κάνει καλά τη δική της δουλειά.

Οι πολιτικές συνθήκες, εντός και κυρίως εκτός Ελλάδος, είναι εξαιρετικά δύσκολες,
καθώς δεν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις έτοιμες και διαθέσιμες για την κρίσιμη κυβερνητική συνεργασία με τον μεγάλο κορμό της νέας ελπιδοφόρας Αριστεράς.

Κανείς δεν... μύριζε, δεν... βρομούσε και δεν περίσσευε για το ΕΑΜ, 
όταν έγινε το μεγάλο εθνικό προσκλητήριο. 

Ας μην ξεχνάμε ότι χρόνος δεν υπάρχει, γιατί σύντομα, στους πρώτους μήνες του νέου έτους, 
η χώρα θα βιώσει την απόλυτη οικονομική και κοινωνική καταστροφή.
ΜΕ ΛΙΓΑ λόγια, η συμμαχία που απαιτείται για να διαμορφωθεί μια μεγάλη πλειοψηφία, όπως είναι σήμερα η κατάσταση, μπορεί να γίνει μόνον με μια μεγάλη,
γενναία διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. 






Άλλη λύση και προοπτική για όσους ενδιαφέρονται πραγματικά για την απελευθέρωση και την εθνική ανασυγκρότηση εδώ και τώρα, δεν υπάρχει. 
Τι γίνεται λοιπόν; 
Ποιος ή ποιοι θα αναλάβουν τις ευθύνες απέναντι στους Έλληνες;
Η ΨΗΦΟΣ του ελληνικού λαού στις 17 Ιουνίου έστειλε ένα σοβαρό μήνυμα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Το μικρό κόμμα διαμαρτυρίας έγινε, λόγω της κρίσης και της πολιτικής υποτέλειας του δικομματισμού, η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στον τόπο και είναι υποχρεωμένο να ανταποκριθεί με σοβαρό, υπεύθυνο και ενιαίο τρόπο, ως τέτοιου χαρακτήρα δύναμη.

Στην πρόσφατη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη έγινε το πρώτο σημαντικό βήμα.
Σχεδόν με απόλυτη πλειοψηφία, οι περίπου 3.000 αντιπρόσωποι ενέκριναν την ιδρυτική πολιτική διακήρυξη που καθορίζει τι είναι και τι επιδιώκει το νέο ενιαίο κόμμα.

Το ερώτημα που προέκυψε, σχεδόν από την επόμενη μέρα, είναι αν η διακήρυξη είναι σεβαστή από όλους. Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά πολύ φοβάμαι ότι η ηγεσία του Αριστερού Ρεύματος δεν έχει συνειδητοποιήσει τις νέες συνθήκες.

Το άκρως επιθετικό άρθρο για τη συνέντευξη του Γιάννη Δραγασάκη στο “Βήμα” την περασμένη Κυριακή, από την ιστοσελίδα της τάσης, το Iskra, και μάλιστα με ψευδώνυμο επί του ψευδωνύμου του Άρη (Βελουχιώτη), είναι ένα χαρακτηριστικό.

Δεν είναι δυνατόν στις νέες συνθήκες η ηγεσία της συγκεκριμένης τάσης να παραμείνει πολιτικά και οργανωτικά ως αντιπολιτευόμενο κόμμα μέσα στο νέο κόμμα και απλώς ένα μήνα πριν τις εκλογικές αναμετρήσεις να κάνει ανακωχή.
ΕΙΝΑΙ πλέον εξωφρενικό, πολιτικά και δεοντολογικά, να επιμένεις και μάλιστα να χαρακτηρίζεις βασική στρατηγική επιλογή τη συνεργασία με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ για μια αριστερή κυβέρνηση, χωρίς καθαρό πολιτικό υπόδειγμα.
Δηλαδή τι θέλουν;
Αντί του 37% να πάνε στο 17% και ακόμα παρακάτω;

Είναι ακατανόητο στις σημερινές διεθνείς συνθήκες, με το σταλινικό μοντέλο να έχει καταρρεύσει και να θεωρείται αποκρουστικό, να μην προβληματιζόμαστε και κυρίως να μην αφουγκραζόμαστε τι ζητάει από εμάς ο ελληνικός λαός. Απόψεις, που ουσιαστικά παραπέμπουν σε κάτι σαν το Χοτζέικο αλβανικό μοντέλο, δεν νομίζω ότι μπορούν να συζητηθούν.
Η ρήση Πουλαντζά, πως ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρχει,
θα έπρεπε να είναι αυτονόητη.
ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ όλης της Ευρώπης είναι στραμμένα πάνω στον ΣΥΡΙΖΑ, με την ελπίδα ότι θα καταφέρει να αναλάβει τις ευθύνες για έναν νέο δρόμο ανάπτυξης και διακυβέρνησης.
Πώς θα καταθέσει και θα υλοποιεί το νέο υπόδειγμα, του δρόμου προς τον δημοκρατικό σοσιαλισμό του 21ου αιώνα; Εύκολο; Δύσκολο. Πολύ δύσκολο.
Ειδικά αν όλες οι δυνάμεις του ενιαίου κόμματος δεν δράσουν ενωμένες, σεβόμενες τις δημοκρατικές διαδικασίες και πάνω από όλα την εντολή των πολιτών.
ΟΣΟΙ νομίζουν πως το 25% που έλαβε η ξεχωριστή λίστα για τη νέα Κεντρική Επιτροπή που κατέθεσε το “Αριστερό Ρεύμα”, είναι αντίστοιχο του 27% των ψήφων που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές, είναι βαθιά νυχτωμένοι και ανιστόρητοι.
Παραδείγματα έχουν και μάλιστα πρόσφατα. Και δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάνε πως στο αίτημα για την ενότητα της Αριστεράς, η κοινωνία απάντησε πως η ενότητα αυτή, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Νουν και ηλικία έχουν, ας αναλογιστούν όλοι τις ευθύνες τους.
ΥΓ.: Η εστίαση της κριτικής στο Αριστερό Ρεύμα δεν σημαίνει πως όλα τα στελέχη της πλειοψηφίας έχουν την ωριμότητα να αναλάβουν τις ευθύνες που ζήτησαν να τους αναθέσουν οι αντιπρόσωποι της Συνδιάσκεψης. Επ' αυτού όμως θα τα ξαναπούμε.
Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

1 σχόλιο:

  1. Δηλαδή, κατά τον Χρήστου, το ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ αντιστρατεύεται την ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία της αριστεράς (για να μιλήσουμε και λίγο "γκραμσιανά"); Από πού προκύπτει το στοιχείο αυτό;
    Στο δρόμο προς την κυβερνητική εξουσία δεν πρέπει να έχεις κριτήρια σοβαρά και σταθερά;
    Σε επίπεδο απλών πολιτών, που δεν κατείχαν όλα αυτά τα χρόνια "περίοπτες" κομματικές και κρατικές θέσεις με το ΠΑΣΟΚ, ναι οι "αγκάλες" να είναι ανοικτές, αλλά με τα στελέχη που (συν) βαρύνονται για την κατάσταση που κατέλιπε το πάλαι ποτέ ισχυρότατο "κίνημα" θα πρέπει να γίνονται εκπτώσεις; Θα κάνουν πάλι κουμάντο τα ίδια πρόσωπα με άλλο "πουκάμισο";
    Πέρα από τα πρόσωπα, όμως, υπάρχει και αυτό που λέγεται χάραξη πολιτικής και εφαρμογής της.
    Οσο "ρεαλισμό" και αν επιδείξει κανείς, μπορεί να αφίσταται ο ΣΥΡΙΖΑ βασικών και θεμελιωδών αξόνων και βάσεων της πολιτικής του ταυτότητας, στο όνομα του ανοίγματος (διότι το "ξεχείλωμα" ελλοχεύει);
    Ο λόγος που ο λαός δεν εμπιστεύθηκε τη ΡΗΜΑΔ, αλλά τον ΣΥΡΙΖΑ συνίσταται στο ότι ο λόγος του εξέπεμψε κάτι διαφορετικό από τη διαχειριστική πολιτική άποψη των Κουβέληδων. Θα γίνουμε τώρα εμείς Κουβέληδες ή Χριστόφιες;
    Εχει απόλυτο δίκιο ο Λαφαζάνης σε όσα είπε στην πρόσφατη συνέντευξή του.
    Και ας κοιτάξουν κάποιοι το μέγεθος της αποδοχής που έχουν οι απόψεις του Ρεύματος στην σκληρά χειμαζόμενη κοινωνία. Η μέθη της απότομης απόκτησης ισχύος ποτέ δεν είναι καλός σύμβουλος.
    Η σύνεση, η ενωτική πρακτική και η αγωνιστικότητα του ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ όλα αυτά τα 20 χρόνια είναι ο βασικός παράγοντας που οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στη μεγαλύτερη λαϊκή αποδοχή. Είναι η τάση που αγωνίσθηκε σταθερά και σθεναρά στον ΣΥΝ για τη δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ, όταν άλλοι είτε την πολεμούσαν (σημερινοί ΡΗΜΑΔίτες) είτε την έβλεπαν "χλιαρά".
    Ο πάγιος προσανατολισμός για μια ενωμένη στη δράση και στην πολιτική αριστερά, παρά την αδικαιολόγητη στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ, δεν είναι εσφαλμένος. Στην πέραν του ΣΥΡΙΖΑ αριστερά υπάρχουν αγωνιστές του μόχθου και της ζωής, που κάποια στιγμή κατάλαβαν το συμφέρον της χώρας και του λαού, παύοντας να τροφοδοτούν το σεχταρισμό των ηγεσιών ΚΚΕ (κυρίως) και ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ενισχύοντας αποφασιστικά τον ΣΥΡΙΖΑ (έστω και μόνον εκλογικά ή μόνον προσωρινά, αναμένοντας τη συνέχεια της πορείας του), από κοινού με άλλους πολίτες που επί χρόνια τροφοδοτούσαν πολιτικά και εκλογικά τον πάλαι ποτέ δικομματισμό.
    Συμπέρασμα: ας ακούσουν όλοι με προσοχή τις θέσεις του Α.Ρ., διότι το ζητούμενο δεν είναι απλώς η κατάληψη κυβερνητικών εδράνων, αλλά η εφαρμογή μιας γνήσια λαϊκής, δημοκρατικής και πατριωτικής πολιτικής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή