Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Ακριβώς, όπως στην Ελλάδα...




Από χθες το πρωί ο εννιάχρονος γιός μου παρουσίασε ένα πολύ υψηλό πυρετό, τριανταεννέα με σαράντα και έναν περίεργο ξερό βήχα, επαναλαμβανόμενο.
Τον πηγαμε στον γιατρο της γειτονιάς, τον Μουράτ, Γάλλο υπήκοο, καταγωγής από την Τυνησία.

Αφού εξέτασε προσεκτικά τον Δημήτρη, αποφάνθηκε ότι το παιδί έχει έναν ιό στο στήθος και μας είπε να παρακολουθούμε την κατάσταση του και να τον ενημερώνουμε.

Μας έγραψε και κάτι αντιπυρετικά, να του δίνουμε εναλλάξ κάθε τέσσερις ώρες.
Μέχρι αυτήν την ώρα σήμερα, ο Δημητράκης, παρόλο που έπαιρνε τα αντιπυρετικά, χτύπαγε πάλι “σαραντάρια” και ο βήχας του, αυτός ο περίεργος, ξηρός και μουντός βήχας δεν έλεγε να τον αφήσει.

Πήραμε πάλι τον Μουράτ, στο κινητό που μας είχε δώσε.
Θέλω να τον δώ, είπε στην γυναίκα μου και σε μισή ώρα θα είμαι εκεί.
Να πάω στην Τράπεζα να σηκώσω λεφτά, μου λέει η γυναίκα μου.
Ελπίζω να μην μας ζητήσει πάνω από σαράντα ευρώ γιατί δεν έχω άλλα.
Κάτσε να έλθει ο άνθρωπος και βλέπουμε, της λέω.
Το πολύ-πολύ να του κόψω ένα “τσέκ” από το μπλόγκ που έχω και θα καλυφθεί, αργότερα, όταν έλθουν τα λεφτά μου από την Ελλάδα.

Ντρίιιιιν το κουδούνι και νάτος ο Μουράτ.
Γύρω στα σαράντα, με μια καπελαδούρα τύπου Χόμφρευ Μπόργκαρντ στην “Καζαμπλάνκα”, με μία τεράστια τσάντα με τα ιατρικά εργαλεία στο χέρι και φουριόζος.
Χαμογελαστός και αισιόδοξος.
Καλησπέρισε ονομαστικά τον Δημήτρη τον έβαλλε κάτω και με κάτι περίεργα μηχανηματάκια που είχε μαζί του, του πήρε την πίεση, τον πυρετό, εξέτασε το λαιμό και τ' αυτιά του και τον ακροάσθηκε προσεκτικά.
Μμμμμμ είπε...
Η ίωση κατεβαίνει προς τα κάτω, δεν ανησυχώ αλλά το παιδί πρέπει, από σήμερα, να πάρει αντιβίωση.

Μπήκε στο “σαλόνι” που είναι το γραφείο μου, έγραψε τη συνταγή για την αντιβίωση, πάτησε κάτι κουμπάκια σ' ενα μηχανάκι που είχε στα χέρια του ζήτησε από τη γυναίκα μου την κάρτα ασθενείας πού είχε και την πέρασε από το ...μηχανάκι.
Πόσο είναι η επίσκεψη σας γιατρέ, τον ρώτησε με εκδηλη αγωνία η γυναίκα μου?
Τρία ευρώ και εξήντα λεπτα μανδάμ απάντησε, χαμογελώντας πάντα ο Μουράτ.
Τα υπολοιπα, διευκρίνισε, θα μου τα δώσει το Σεκιουριτέ Σοσιάλ.
Ανασάναμε...

Πιάσαμε για λίγο την κουβέντα και ως συνήθως η γυναίκα μου βρήκε ευκαιρία να του πεί για την πίεση που με βασανίζει και για το γεγονός ότι είμαι “φάν” του αλκοόλ.
Λοιπόν, μου λέει χαμογελώντας πάντα ο Μουράτ, θα κανονίσουμε ένα ραντεβού όπου, πίνοντας ουϊσκι, θα μιλήσουμε για το πρόβλημα σου.
Καμία αντίρρηση γιατρέ, αρκεί να πίνουμε ουϊσκυ.

Μετά πήγα στην κουζίνα, πήρα ένα μισομπούκαλο ούζο που είχε μείνει στην “κάβα” από την ...δωρεά ενός φίλου από την Κρήτη που είχε έλθει πρόσφατα στο Στρασβούργο, και το προσέφερα στον Μουράτ.

Τρελλάθηκε από τη χαρά του, έβαλε το μισομπούκαλο στην τσάντα με τα ιατρικά εργαλεία, μας δήλωσε ότι αγαπάει την Ελλάδα, τους έλληνες και ότι βγάζει ο τόπος μας, με χαιρέτησε δια χειραψίας, με φίλησε και πήγε στο καλό.

Οχι δεν ζήτησε ταυτότητα ότι είμαστε Γάλλοι, ούτε μας έψεξε που ζητήσαμε περίθαλψη στη Γαλλία, επιβαρύνοντας το Γαλλικό Κοινωνικό Σύστημα.

Εκανε την δουλειά του, έτσι όπως έχει ορκισθεί στον Γάλλο...Ιπποκρατη, 
χωρίς να ζητήσει φακελλάκι και έφυγε ήσυχα έτσι ακριβώς όπως ήλθε.

Αγόρασα ήδη μια μπουκάλα ουίσκυ LABEL 5 του εναμισυ λίτρου και τον περιμένω.
Ειμαι σίγουρός ότι η συμβουλή του θα είναι βάλσαμο .....

1 σχόλιο:

  1. http://www.msf.gr/
    Mια «επιδημία» αλληλεγγύης εξαπλώνεται στην Ελλάδα: Οι Παστίλιες που θεραπεύουν τον πόνο του άλλου
    21/11/2012
    Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ξεκινούν μεγάλη εκστρατεία ευαισθητοποίησης και υποστήριξης της δράσης τους : "Παστίλιες για τον πόνο του άλλου"
    Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα στο πλαίσιο Συνέντευξης Τύπου που φιλοξενήθηκε σήμερα, Τετάρτη, 21 Νοεμβρίου, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, παρουσίασαν τη νέα εκστρατεία ευαισθητοποίησης, αλληλεγγύης και υποστήριξης της δράσης τους "Παστίλιες για τον πόνο του άλλου" με τη συμμετοχή εκπροσώπων της οργάνωσης,
    των βασικών συντελεστών και των υποστηρικτών της εκστρατείας από το χώρο της Τέχνης, των Γραμμάτων και του Αθλητισμού.
    Μια νέα «ασθένεια» έχει κάνει την εμφάνισή της αυτόν τον καιρό στη χώρα μας, με «θύματα» όλους όσοι νιώθουμε την ανάγκη να προσφέρουμε στους ανθρώπους που πλήττονται πιο σοβαρά από μικρές και μεγάλες κρίσεις, εντός κι εκτός συνόρων. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έβαλαν στόχο να τη θεραπεύσουν με τις «Παστίλιες για τον πόνο του άλλου», μια μεγάλη καμπάνια που βασίζεται σε ένα κόκκινο κουτί με έξι καραμέλες από μέλι και θυμάρι. Θα το βρίσκουμε στα φαρμακεία όλης της χώρας στην τιμή του 1,60 ευρώ και τα έσοδα από τις πωλήσεις του θα διατίθενται απευθείας στα προγράμματα της οργάνωσης, στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο. Οι Παστίλιες όμως δεν βοηθούν μόνο την οικονομική υποστήριξη της δράσης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Είναι και το σύμβολο μιας ολοκληρωμένης εκστρατείας ενημέρωσης και
    ευαισθητοποίησης για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες που βιώνουν έντονα τον αποκλεισμό από την περίθαλψη εντός κι εκτός συνόρων.
    vantonios (Αντώνης Βασιλειάδης) ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΤΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή