Τελευταία όλο και πιο έντονα έχει ανάψει η κουβέντα για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου.
Ας το συζητήσουμε λοιπόν.
Και για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να το πιάσουμε το πράγμα από την αρχή, σαν να μιλάμε σε μικρά, τσατισμένα, φωνακλάδικα παιδάκια.
Βλέπεις, πιστεύω πως όσο σιχαμένο ή ανώριμο είναι ένα κωλόπαιδο,
πριν διαφωνήσεις μαζί του θα πρέπει να βρεις τα βασικά σημεία στα οποία συμφωνείτε.
Μια βάση για συζήτηση.
Για πάμε να το δούμε λοιπόν βήμα βήμα:
Υπήρξε άραγε κατάληψη των φοιτητών στο Πολυτεχνείο;
Νομίζω αυτό δεν το αμφισβητεί ούτε η Χρυσή Αυγή.
Σωστά;
Ποιά Χρυσή Αυγή, ούτε καν ο Άδωνις δεν το αμφισβητεί αυτό.
Υπήρξε λοιπόν μία κατάληψη στο Πολυτεχνείο.
Αυτή η κατάληψη (που άλλωστε είχε ρίζες αντιδικτατορικές) μετατράπηκε πολύ σύντομα
σε καθαρά αντιδικτατορική "εκδήλωση";
Νομίζω πως κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό, ούτε καν ο Άδωνις.
Άρα υπήρξε μία κατάληψη των φοιτητών στο Πολυτεχνείο
που σύντομα εξελίχθηκε σε αντιδικτατορική "εκδήλωση"
Μήπως μάλιστα μπορείς να την πεις εξέγερση;
Νομίζω με τα δεδομένα της εποχής δεν θα αμφισβητήσει κανείς πως επρόκειτο περί εξέγερσης, το "εκδήλωση" γενικώς δεν καλύπτει αυτό που έγινε εκεί.
Σε αυτό, ακόμα και ο Άδωνις δεν νομίζω να διαφωνήσει.
Ε μπουμπούκο;
Άρα είχαμε μία κατάληψη του Πολυτεχνείου από φοιτητές που εξελίχθηκε σύντομα
(αν και μάλλον ήταν εξ αρχής)
σε εξέγερση των φοιτητών κατά της δικτατορίας.
Σωστά Άδωνι;
Αυτή η εξέγερση παρέμεινε ένα αμιγώς φοιτητικό θέμα ή συμμετείχαν και άλλοι;
Νομίζω πως και σε αυτό το ερώτημα η απάντηση είναι γνωστή,
σύντομα διάφορες αντιδικτατορικές οργανώσεις εκδήλωσαν την συμπαράστασή τους στους φοιτητές με διαδηλώσεις ενώ πολλοί εξωπανεπιστημιακοί συμμετείχαν στην ίδια την κατάληψη.
Και φυσικά όπως πάντα γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις μεταξύ αυτών ήταν και ΚΥΠατζήδες προβοκάτορες και κομματικά στελέχη που προσπάθησαν να "καπελώσουν" τους φοιτητές.
Είναι πάντως γενικά παραδεκτό πως ο κύριος όγκος των "εξεγερμένων" ήταν φοιτητές
και πως οι φοιτητικές οργανώσεις γενικά κατάφεραν γενικά να έχουν τον έλεγχο των αποφάσεων μέσα στο Πολυτεχνείο.
Υπήρξε επέμβαση του κράτους και καταστολή των διαδηλώσεων και της κατάληψης;
Είναι σαφές πως και αστυνομία μπόλικη υπήρχε,
και ο στρατός παρενέβη με άρματα μάχης κατόπιν εντολής του τότε "προέδρου της δημοκρατίας" και πρωτεργάτη της χούντας Γεώργιου Παπαδόπουλου.
Ας ρωτήσει κάποιος τον Άδωνι ή άλλα ζώα αλλά δεν νομίζω πως θα είχαν αντιρρήσεις σε αυτό.
Η καταστολή αυτή ήταν με ας πούμε ευγένεια;
Δηλαδή πήγαν αστυνομικοί και στρατιώτες στους καταληψίες, τους είπαν παιδιά δεν πάτε σπίτια σας, εκείνοι απάντησαν ναι ρε φίλε, να κάνουμε τουλάχιστον ένα μπανάκι
και το επεισόδιο έληξε εκεί;
Νομίζω πως ούτε καν ο Άδωνις δεν θα ισχυριζόταν κάτι τέτοιο.
Επομένως νομίζω μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως η κατάληψη του πολυτεχνείου από τους φοιτητές που είχε πλέον μετατραπεί σε μία μαζική αντιδικτατορική εξέγερση
κατεστάλη από την αστυνομία και τον στρατό βίαια.
Σωστά;
Πόσο βίαια;
Έπεσαν μερικές φάπες,
πήραν μερικούς "ταραξίες" στην αστυνομική διεύθυνση για δακτυλικά αποτυπώματα ας πούμε και μετά τους καληνύχτισαν και τους έστειλαν σπιτάκι τους σώους και αβλαβείς;
Μάλλον όχι ε;
Υπήρξε μάλλον μία εξαιρετικά βίαιη καταστολή.
Ούτε ο Άδωνις, ούτε άλλα ζώα νομίζω μπορούν να διαφωνήσουν.
Όταν όμως λέμε βίαιη καταστολή, σαν ας πούμε αυτό που συμβαίνει τελευταία στην πλατεία συντάγματος κάθε φορά που μαζεύονται διαδηλωτές εκεί;
Δακρυγόνα, κανένα ματωμένο κεφάλι από κανένα κλομπ και τέτοια;
Νομίζω πως ακόμα και ο Άδωνις θα συμφωνήσει πως ήταν κατιτίς παραπάνω.
Νομίζω πως ούτε καν ο Άδωνις δεν θα αμφισβητήσει το γεγονός πως και ανηλεές ξύλο έπεσε αλλά και πυροβολισμοί, όχι προς εκφοβισμό, αλλά πυροβολισμοί κατά πολιτών από αστυνομικούς, ΚΥΠατζίδες, ακόμα και από στρατιώτες των αρμάτων μάχης
που συμμετείχαν στην ιστορία αυτή.
Και πάμε στο θέμα των ημερών, νεκροί.
Υπήρξαν;
Εκτός και αν δεχτούμε πως πολίτες αποφάσισαν μαζικά να αρχίσουν να αυτοπυροβολούνται σε διάφορα μέρη της Αθήνας, νομίζω ακόμα και ο πιο κακόπιστος είναι αναγκασμένος να παραδεχτεί πως τόσο ξύλο και τόσοι πυροβολισμοί δεν πήγαν στον βρόντο,
όλο και κάποιον πετύχαιναν τα όργανα του κράτους, ΚΥΠατζίδες, αστυνομικοί και στρατιώτες.
Άρα νεκροί υπήρχαν.
Σωστά;
Ακόμα και ο Άδωνις δεν νομίζω να ισχυρίζεται πως κανείς μα κανείς από όλους αυτούς που πυροβολούσαν δεν πέτυχε τον στόχο του.
Τώρα το καυτό θέμα, υπήρχαν νεκροί μέσα στο Πολυτεχνείο; Υπήρχαν νεκροί στην πύλη;
Το ίδιο το πόρισμα Τσεβά αναφέρει σοβαρές επώνυμες μαρτυρίες πως υπήρχαν νεκροί,
τόσο εντός του πολυτεχνείου, όσο και στην πύλη.
Το πόρισμα αναφέρει μαρτυρίες πως υπήρχαν θάλαμοι στους οποίους μετακινήθηκαν τα πτώματα μετά την επέμβαση της αστυνομίας που μάλιστα φυλάσσονταν από αστυνομικούς.
Αυτούς τους αναφέρει ως "βασίμως προκύπτοντες"
Υπάρχουν επίσης σοβαρές μαρτυρίες πως πολλοί νεκροί ή βαριά τραυματίες μεταφέρθηκαν στο "ρυθμιστικό" χωρίς παραστατικά, χωρίς να ξέρει κανείς που σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν ή υπό ποίες συνθήκες, ενώ πτώματα μεταφερόταν στον νεκροθάλαμο
χωρίς να ενημερώνεται το σχετικό βιβλίο.
Όμως όλα αυτά δύσκολα θα τα δεχτεί ο Άδωνις και εδώ είπαμε, θέλω να βρω κάποια σημεία (όσο εμετικό και αν μου είναι αυτό) συμφωνίας με τον Άδωνι.
Άρα, ας πούμε πως υπάρχουν βάσιμες υποψίες πως υπήρξαν αλλά αυτό δεν επιβεβαιώνεται.
Σύμφωνα με τον Άδωνι αυτό είναι μύθος της αριστεράς.
Τώρα πως η, υπό διωγμό μέχρι τότε, αριστερά κατάφερε να μαγειρέψει τα στοιχεία
ώστε να θεωρηθούν όλοι αυτοί βασίμως προκύπτοντες, μόνο ο Άδωνις το ξέρει,
αλλά δεν πειράζει, του τους "χαρίζω".
Πόσοι νεκροί υπήρξαν;
Διάφορες μαρτυρίες τους θέλουν από μερικές εκατοντάδες (έχω διαβάσει κάτι για 450)
μέχρι μερικές δεκάδες.
Για να συμφωνήσουμε με τον Άδωνι ας πούμε πως υπήρξαν "αρκετοί" νεκροί.
Όχι από εγκεφαλικά, τροχαία ατυχήματα ή τροφικές δηλητηριάσεις,
αλλά ως άμεσο αποτέλεσμα της βίας με την οποία έγινε η καταστολή της εξέγερσης αυτής.
Άλλος βλέπεις μπορεί να πει πως ακόμα και ένας νεκρός είναι πολύς, άλλος μπορεί να θεωρεί τους θανάτους μερικών δεκάδων ψιλοπράγματα.
Πάντως μεταξύ άλλων το πόρισμα Τσεβά αναφέρει και 1103 τραυματίες και πολλούς ακόμα που από τον φόβο της αστυνομίας και των παρακρατικών
που παραμόνευαν στα νοσοκομεία δεν δηλώθηκαν ποτέ.
Και στατιστικά να το πάρεις, θα πρέπει να είσαι παντελώς παράλογος να μην υποθέσεις πως τουλάχιστον μια δεκάδα νεκρών θα υπήρξε.
Πάντως νεκροί υπήρξαν, και ήταν περισσότεροι του ενός,
αυτό, νομίζω δεν μπορεί ούτε καν ο Άδωνις να το αμφισβητήσει.
Πάμε να κάνουμε μία περίληψη με την οποία συμφωνεί ακόμα και ο Άδωνις.
Τον Νοέμβριο του 1973 υπήρξε κατάληψη του πολυτεχνείου από φοιτητές η οποία σύντομα μετατράπηκε σε γενικότερη αντιδικτατορική εξέγερση με κεντρικό σημείο το πολυτεχνείο.
Η εξέγερση αυτή οδήγησε σε αντίδραση του δικτατορικού καθεστώτος που με εντολή του δικτάτορα Παπαδόπουλου διέταξε την βίαιη καταστολή της εξέγερσης
με την βοήθεια του στρατού.
Κατά την διάρκεια αυτής της επιχείρησης αλλά και μετά από αυτήν αστυνομικοί, ΚΥΠατζίδες και στρατιωτικοί πυροβόλησαν πολλές φορές, όχι στον αέρα, αλλά "στο ψαχνό".
Επίσης, κατά την διάρκεια αυτής της επιχείρησης αλλά και μετά από αυτήν αστυνομικοί κυρίως έριξαν άγριο ξύλο σε όποιον έβρισκαν μπροστά τους.
Ως άμεσο αποτέλεσμα όλων αυτών υπήρξαν νεκροί, των οποίων ο αριθμός και το σημείο στο οποίο σκοτώθηκαν δεν μπορεί με σαφήνεια να διαπιστωθεί.
Μέχρι εδώ νομίζω ούτε ο Άδωνις δεν μπορεί να διαφωνήσει.
Σωστά;
Το πρόβλημά μας λοιπόν είναι ποσοτικό και χωροταξικό.
Όχι αν υπήρξε μία βίαιη καταστολή μίας λαϊκής εξέγερσης κατά μίας δικτατορίας που κατέληξε να έχει θύματα πολίτες αλλά πόσοι ήταν αυτοί και που.
Υπάρχει και ένα άλλο θέμα, ποιοί σκοτώθηκαν. Σύμφωνα με τον Άδωνι και άλλα ζώα, αυτοί που σκοτώθηκαν δεν ήταν διαδηλωτές ή φοιτητές αλλά ξερωγώ, περαστικοί.
Εδώ μπορούμε να συμφωνήσουμε οι υπόλοιποι πως ο Άδωνις και τα άλλα ζώα που λέγαμε λένε μαλακίες και να προχωρήσουμε χωρίς αυτούς.
Εκτός και αν δεχτούμε πως εκείνο το βράδυ μερικές εκατοντάδες ανθρώπων αποφάσισαν να βολτάρουν στην Αθήνα για να χαζέψουνε τα άρματα μάχης και τους εκατοντάδες αστυνομικούς, σαν αξιοθέατο ή κάτι τέτοιο, αλλά και αστυνομικοί, ΚΥΠατζήδες, παρακρατικοί και στρατιώτες από την βαρεμάρα τους φαντάζομαι και μη έχοντας κάτι καλύτερο να κάνουν πυροβολούσαν "περαστικούς", για να περνάει η ώρα.
Εδώ θα ορκιζόμουνα πως άκουσα την τσιρίδα του Άδωνι να ωρύεται
"πάντως φοιτητές νεκροί δεν υπήρξαν"!!!
Τότε η καταδίκη του Ντερτιλή για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως του φοιτητή Μυρογιάννη θα πρέπει να ήταν κάποιου είδους σκευωρία, των αριστερών χωρίς αμφιβολία...
Το 1975... με πρωθυπουργό τον Καραμανλή...
Ακόμα όμως και ο θάνατος μερικών ή πολλών αθώων ανθρώπων που έτυχε να βρεθούν σε λάθος μέρος την λάθος στιγμή, δεν αποδυναμώνει την υπόθεση "Πολυτεχνείο", το αντίθετο θα έλεγα.
Αποδεικνύει την λυσσαλέα επίθεση που υπέστη ο λαός εκείνη την ημέρα από το καθεστώς, που με δολοφονική διάθεση επιτέθηκε, όχι μόνο στους εξεγερμένους του πολυτεχνείου, αλλά σε όλους τους πολίτες αδιακρίτως, μία ύστατη προσπάθεια να κάνει το μοναδικό πράγμα που ήξερε να κάνει η χούντα, να σπείρει τον πανικό και τον φόβο στον λαό που δυνάστευε.
Αυτό, όχι μόνο δεν αποδυναμώνει το θέμα Πολυτεχνείο, αλλά κάνει ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη να παραμείνει ζωντανό στην μνήμη του λαού.
Όχι φυσικά με πανηγυράκια χωρίς ουσία, αλλά με σοβαρή συζήτηση και εκδηλώσεις μνήμης που να υπενθυμίζουν στους παλιότερους και να μαθαίνουν στους νέους τι σημαίνει δικτατορία.
Πάμε σε ένα άλλο "καυτό" θέμα:
Ήταν ήρωες τελικά οι νεκροί του πολυτεχνείου;
Αξίζει να τους θυμόμαστε και να τους τιμούμε;
Ας αρχίσουμε από τα βασικά, πως οφείλουμε έναν σεβασμό σε ανθρώπους που σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια ενός λαϊκού αγώνα κατά μίας δικτατορίας.
Ο Άδωνις και άλλα ζώα θα δυσκολευτούν να το δεχτούν αλλά νομίζω στο τέλος όσο και αν θέλουν να εξαιρέσουν τους συγκεκριμένους νεκρούς ή την συγκεκριμένη εξέγερση τελικά δεν μπορούν ουσιαστικά να διαφωνήσουν στην παραπάνω φράση.
Πάμε και ένα βήμα παρακάτω.
Αυτόν που βάζει την ζωή του σε κίνδυνο για κάποιο ανώτερο ιδανικό, όπως είναι η δημοκρατία, εναντίων ενός καθεστώτος συντριπτικά ισχυρότερου, γνωρίζοντας πως θα αντιμετωπίσει την βίαιη επίθεσή του άοπλος, νομίζω μπορούμε να τον λέμε ήρωα.
Οφείλουμε να τιμούμε αυτούς τους ανθρώπους και να θυμόμαστε την δράση τους είτε πλήρωσαν το υπέρτατο τίμημα για αυτήν είτε όχι.
Ο Άδωνις και άλλα ζώα θα πρέπει να συμφωνήσουν, όσο και αν θέλουν να προβάλλουν ως ήρωες μόνο τους πολεμιστές της Αλβανίας
ή τους αγωνιστές της δεξιάς (μόνο) αντίστασης κατά την κατοχή.
Ήταν όλοι αυτοί που σκοτώθηκαν εξεγερμένοι;
Όχι, θα ήταν παράλογο να πει κάποιος πως ένα παιδί 5 ετών για παράδειγμα σκοτώθηκε λόγω της αντιδικτατορικής του δράσης.
Όμως όλοι οι αγώνες σε όλη την ιστορία είχαν τα αθώα θύματα.
Το νεκρό 5χρονο αγόρι του πολυτεχνείου δεν αποτελεί "παράσημο" της εξέγερσης,
αποτελεί όμως τεκμήριο της αγριότητας των χουντικών οργάνων
και αυτό είναι αρκετός λόγος να το θυμούμαστε.
Μήπως αν κάποιοι θα προτιμούσαν να μην αναφέρεται στα θύματα του πολυτεχνείου
είναι ακριβώς γι αυτό;
Επειδή και μόνο αυτό το αθώο θύμα διαλύει την κάθε προσπάθεια ορισμένων να παρουσιάσουν την χούντα του Παπαδόπουλου ως μία όχι και τόσο άσχημη περίοδο;
Σκοτώθηκαν άνθρωποι που συμμετείχαν στην εξέγερση;
Εξέγερση υπήρξε, βίαιη καταστολή υπήρξε, φονικά πυρά υπήρξαν, αν μέσα σε όλα αυτά όλοι οι νεκροί του Πολυτεχνείου ήταν αθώοι περαστικοί, τότε θα πρέπει να δεχτούμε πως μερικές εκατοντάδες άνθρωποι δεν είχαν τι να κάνουν εκείνη την ημέρα και αποφάσισαν να κάνουν τον κινούμενο στόχο.
Τα δε όργανα της χούντας εκείνη την ημέρα δεν είχαν άλλο να κάνουν από το να εξασκούνται στην σκοποβολή ρίχνοντας σε αθώους περαστικούς.
Ας αφήσουμε την πλάκα, υπάρχουν επιβεβαιωμένα νεκροί και φυσικά πάρα πολλοί τραυματίες που συμμετείχαν στην αντιδικτατορική εξέγερση.
Άρα θα πρέπει ακόμα και ο Άδωνις (και άλλα ζώα) να σκάσουν επιτέλους και να παραδεχτούνε πως υπήρξαν άνθρωποι εκείνες τις ημέρες που κέρδισαν επάξια τον τίτλο του ήρωα και τον σεβασμό μας.
Οι μαλακίες του Άδωνι και άλλων ζώων όμως δεν τελειώνουν εδώ.
Το θέμα λέει διογκώθηκε από την αριστερά για να χρησιμοποιηθεί ως προπαγάνδα.
Έλα όμως που η πρώτη επίσημη γιορτή για το "θέμα" έγινε το 1975!
Η τότε αριστερή κυβέρνηση Καραμανλή στις 15/11/1975 για πρώτη φορά εξέδωσε οδηγία πως "δύναται στα σχολεία Μέσης Εκπαιδεύσεως από το διδακτικό προσωπικό να πραγματοποιηθεί εντός της 1ης ώρας ομιλία υπό καθηγητού".
Εδώ τον δικαιολογώ τον Άδωνι και τα άλλα ζώα, το δεξί/αριστερό είναι σχετικό, εξαρτάται από το που κάθεσαι.
Και εκεί που κάθεται ο Άδωνις και τα άλλα ζώα που λέγαμε, όλα αριστερά φαίνονται.
Και πάμε τώρα στην ερώτηση κλειδί για το όλο θέμα.
Αποδεικνύεται πως οι αιτιάσεις του Άδωνι (και άλλων ζώων) για το Πολυτεχνείο
δεν είναι και πολύ σοβαρές.
Δηλαδή το όλο θέμα είναι αν υπήρξαν νεκροί στην πύλη
και όχι γενικότερα τι έγινε εκείνη την ημέρα;
Το θέμα είναι αν το άρμα μάχης έλιωσε κεφάλια ή πόδια και όχι το όργιο δολοφονικής βίας που εξαπέλυσε ο δικτάτορας και τα τσιράκια του εναντίων φοιτητών διαδηλωτών
αλλά και άσχετων περαστικών;
Για ποιόν λόγο τόση πολλή συζήτηση, τόση πρεμούρα, να ανατρέψουν ένα μικρό επουσιώδες τμήμα μίας αρκετά καλά τεκμηριωμένης πραγματικότητας;
Έχει τόση σημασία αν οι νεκροί ήταν πέντε, δέκα ή εκατό;
Έχει σημασία αν μεταξύ αυτών ήταν ένας ή δεκατρείς φοιτητές;
Ο μύθος της αριστεράς καταρρέει αν ο αριθμός των νεκρών είναι άλλος από τον επίσημα αποδεκτό ή αν σκοτώθηκαν σε άλλο σημείο από εκείνο που έχει καταγραφεί ως σημείο θανάτου;
Προφανώς όχι.
Απλά οι άνθρωποι που έβλεπαν πάντα με συμπάθεια (τουλάχιστον) την χούντα των συνταγματαρχών και με απεριόριστη αντιπάθεια (για να μην πω μίσος) την οποιαδήποτε αριστερά δεν χώνεψαν ποτέ το γεγονός πως υπήρξε στην Ελλάδα ένα κίνημα που παρά την συντριπτική υπεροπλία του τότε κράτους κατάφερε να σηκώσει κεφάλι και δώσει ένα καίριο χτύπημα στο τυραννικό καθεστώς της εποχής.
Όσο και αν τα γεγονότα τους διαψεύδουν, οι γκεμπελίσκοι σαν τον Άδωνι (και άλλα ζώα) δεν πτοούνται.
Θα βρουν ένα παραθυράκι, ένα στοιχείο που θα χρησιμοποιήσουν για να ρίξουν την σκιά της αμφιβολίας σε όλη την ιστορία και όχι απλά στο μικρό αυτό κομμάτι που της αντιστοιχεί.
Γιατί, ναι, υπάρχουν σημεία σχετικά με αυτή την ιστορία που ποτέ δεν φωτίστηκαν επαρκώς, και τα οποία ποτέ δεν θα γίνουν γνωστά πέραν κάθε αμφιβολίας.
Και πάντα ο Άδωνις (και άλλα ζώα) θα προσπαθεί εκμεταλλευόμενος αυτές τις σκοτεινές πτυχές ενός γεγονότος που είναι ευρέως γνωστό να ρίξει το δηλητήριο της αμφιβολίας στα άλλα ζώα, εκείνους που κάθονται και τον ακούνε σοβαρά.
Γιατί έτσι λειτουργεί ο γκεμπελισμός, όχι με σοβαρά επιχειρήματα υπέρ κάποιας θέσης, αλλά ρίχνοντας σκιές αμφιβολίας και παραποιώντας επί μέρους στοιχεία της ιστορίας με την ελπίδα πως όλο και κάποιος θα τσιμπήσει και από μια μικρή αμφιβολία
θα απορρίψει όλο το θέμα ως "μύθο".
Και η Χρυσή Αυγή λέει αμφισβητεί την επικρατούσα εκδοχή για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Αδιάφορο, οι νοσταλγοί του Χίτλερ που αμφισβητούν το ολοκαύτωμα, ως γνήσιοι νοσταλγοί και της χούντας των συνταγματαρχών δεν θα μπορούσαν να μην αμφισβητούν τα γεγονότα του πολυτεχνείου.
Όμως αν δικαίως οι απόψεις της Χρυσής Αυγής και των φασιστοειδών που την απαρτίζουν έγινε θέμα στα ΜΜΕ τις τελευταίες ημέρες, εντύπωση μου κάνει γιατί δεν έχει γίνει πολύ μεγαλύτερο θέμα η σχετική άποψη της Νέας Δημοκρατίας και των φασιστοειδών που την απαρτίζουν.
Γιατί αν η άποψη των 18 βουλευτών της Χρυσής Αυγής έχει μία φορά σημασία, η άποψη των 129 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας που ουσιαστικά κυβερνάει την χώρα έχει δέκα.
Και χωρίς αμφιβολία,
οι πιο προβεβλημένοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας τον τελευταίο καιρό είναι ο πρώην(;) χουντικός Μάκης Βορίδής, εκλεκτός του ίδιου του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου και ο Άδωνις Γεωργιάδης που έχει σαφέστατα τη ίδια ακριβώς θέση με την Χρυσή Αυγή για το θέμα αυτό.
Από δε την Νέα Δημοκρατία τηρείται μία ύποπτη σιγή
που το μόνο που μπορεί να σημαίνει είναι πως σιωπηρά συμφωνεί με τον φωνακλά τηλεβουλευτή της και με τους νεοναζί του κοινοβουλίου μας.
Όσο για τις υπόλοιπες αιτιάσεις διαφόρων ζώων και μη, αυτές είναι συζητήσιμες.
Ναι, μετά τα γεγονότα αυτά πολλά λαμόγια για τους δικούς τους λόγους κατάφεραν να καπηλευτούν το γεγονός και να κερδίσουν από την θυσία άλλων.
Αυτό σε καμία περίπτωση δεν μειώνει την αξία του γεγονότος του ίδιου, ούτε φυσικά εκείνων που συμμετείχαν και που πολλοί δεν επιδίωξαν κανένα κέρδος από αυτό.
Η εξέγερση του πολυτεχνείου το '73 δεν έριξε την χούντα, την κλόνισε σοβαρά όμως.
Ούτε έριξε την καλή δικτατορία του Παπαδόπουλου για να έρθει η κακή του Ιωαννίδη, γιατί απλά δεν υπάρχουν καλές δικτατορίες όσο και αν θέλουν να ισχυριστούν κάτι τέτοιο ορισμένοι.
Το τι θα γινόταν αν δεν συνέβαιναν τα γεγονότα του πολυτεχνείου επιπλέον και αν δεν θα είχαμε οδηγηθεί στην τραγωδία της Κύπρου αποτελούν υποθέσεις και μόνον, αδύνατο να επιβεβαιωθούν ή να διαψευστούν.
Όπως και να έχει δέχομαι την συζήτηση σε ιστορικό επίπεδο, δεν μπορώ να δεχτώ όμως την προσπάθεια κάποιων να υποβαθμιστεί η αξία της εξέγερσης και να φανεί η δικτατορία του Παπαδόπουλου ως "καλή" δικτατορία που ανατράπηκε από την "κακή" του Ιωαννίδη.
Μπορούμε να συμφωνήσουμε, ελπίζω, πως δεν υπάρχουν καλές χούντες ή καλοί δικτάτορες.
Και όσο συμφωνούμε σε αυτό
θα συμφωνούμε στην ιστορική αξία της μνήμης των γεγονότων του 1973.
Συμφωνούμε όμως;
Ή μήπως η χούντα του Παπαδόπουλου δεν ήταν και τόσο κακή τελικά;
Προφανώς, κάποια ζώα έχουν άλλη γνώμη για την χούντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου