Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Στην Καθημερινή ο πάτος δεν έχει τέλος

Διαβάζοντας αυτό μου ρθαν μνήμες,περιγραφές,συζητήσεις.
Μια επιστολή που είχε στείλει η γιαγιά του μπαμπά μου στη Φρειδερίκη 
για ν΄ απελευθερώσει τον έναν απ τους δυο γιους της που κρατούσαν.
Που κρατούσαν και του είχαν βγάλει ΟΛΑ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ανάμεσα στα 
άλλα βασανιστήρια που του χαν κάνει.
Και διαβάζω αυτό.
Η οργή μου ειναι απερίγραπτη.
Λόγια δεν έχω για να εκφράσω το μίσος που νιώθω.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου