ΠΩΣ Η ΕΛΛAΔΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠIΖΕΤΑΙ ΑΠΌ ΤΟ ΔΝΤ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΥΝΤΑΓH (EFF) ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΤΗΣ ΜΠΑΝΑΝΑΣ!
IMF SURVEY MAGAZINE: COUNTRIES & REGIONS
THE MAIN GOAL OF GREECE’S NEW IMF-SUPPORTED PROGRAM
IS TO SUPPORT A RETURN TO GROWTH
THROUGH A MAJOR IMPROVEMENT IN COMPETITIVENESS
GREECE PROGRAM
IMF BOARD APPROVES €28 BILLION LOAN FOR GREECE
IMF SURVEY ONLINE
MARCH 15, 2012
• Η τακτοποίηση του χρέους του ιδιωτικού τομέα κρίνεται ως σημαντικό βήμα προς την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους
• Η αποκατάσταση της ανάπτυξης μέσω βελτιωμένης ανταγωνιστικότητας
θα αποτελέσει το κλειδί του προγράμματος.
Το προγραμμα διευρυμένης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης (EFF)
έχει σχεδιαστεί για χώρες που εισάγουν μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των σοβαρών διαρθρωτικών αδυναμιών.
Όταν μια χώρα αντιμετωπίζει σοβαρό μεσοπρόθεσμο πρόβλημα του ισοζυγίου πληρωμών,
λόγω των διαρθρωτικών αδυναμιών
το ΔΝΤ μπορεί να βοηθήσει με τη διαδικασία προσαρμογής
στο πλαίσιο μιας διευρυμένης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης
του Ταμείου (EFF).
Σε σύγκριση με τη βοήθεια που παρέχεται στο πλαίσιο
της πιο κοινής συμφωνίας stand-by,
η βοήθεια στο πλαίσιο μιας διευρυμένης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης διαθέτει πλέον το πρόγραμμα-δέσμευση,
να βοηθήσει τις χώρες να εφαρμόσουν μεσοπρόθεσμες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις
με μεγαλύτερη διάρκεια αποπληρωμής.
Τι είναι το EFF,γιατι έχει σχεδιαστει.
Το EFF είναι χρήσιμο για μια οικονομία που χαρακτηρίζεται από χαμηλή ανάπτυξη
και μια εγγενώς αδύναμη κατάσταση του ισοζυγίου πληρωμών.
Και εμεις που το ξερουμε αυτο?
Το ξερουμε γιατι το ΔΝΤ εχει κανει εισαγωγη του προγράμματος διευρυμένης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης στην Ελλάδα,δοκιμασμένα,απο την Καραιβικη.
Μέσω Βουλγαρίας,έστω.
Σε μια Εκθεση του ΔΝΤ, με τίτλο
«Οι εμπειριες των χωρων της Καραιβικης με το ΔΝΤ
Προγράμματα σταθεροποίησης
στο πλαίσιο της παγκοσμιοποιησης»
Dr Thomson Fontaine,
διαβάζουμε λεπτομέρειες για το παρελθόν του Ταμείου και του EFF στην Καραιβική,
όπου και δοκιμάστηκε πριν εφαρμοστει σε εμάς.
Ο Dr Thomson Fontaine, οικονομολόγος του ΔΝΤ την εποχή της παντοκρατορίας του Ταμείου στην πατριδα του την Ντομινικα,
είχε μια πολύ ενδιαφέρουσα εργασία.
Εργαζόταν επι 6 χρόνια
στην Εθνικη Στατιστικη Υπηρεσια του Υπουργειου Οικονομικων της χώρας…
Ας ξεκινήσουμε την γνωριμια μας με το Τροπικο μεσοπροθεσμο προγραμμα!
Η χρηματοδοτική στήριξη παρέχεται σε χώρες-μέλη του ΔΝΤ
με μια ποικιλία των πολιτικών και των δανειοδοτικων μέσων.
Αυτή η μορφή χρηματοδότησης συχνά εξαρτάται από το μέλος που εγκρίνει την πολιτική μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση του ισοζυγίου πληρωμών
και το πρόβλημα που οδήγησε στην αίτηση για την υποστήριξη από το ΔΝΤ.
Τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα χρηματοδοτικά μέσα είναι το Stand by Arrangements (1952) και το προγραμμα διευρυμένης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης EFF (1974) .
Το προγραμμα Stand by Arrangements δινει παροχή βραχυπρόθεσμης βοήθειας για χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο ισοζύγιο πληρωμών ενός βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα
και το ΕFF παρέχει μακροπρόθεσμη βοήθεια για την υποστήριξη των διαρθρωτικών μελών καθώς και μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των δυσχερειών στο ισοζύγιο πληρωμών ενός μακροπρόθεσμου χαρακτήρα.
(Μια πρώτη απορία που γενναται είναι γιατι η Ελλαδα,αφου,υποθετικα,δεν μπορουσε να αποφυγει το ΔΝΤ,δεν αιτήθηκε για το βραχυπρόθεσμο πρόγραμμα (Stand by) και επεσε στην αγκαλια του ΔΝΤ για τα επόμενα 20 χρόνια μέσω του ΕFF.)
Τα νησιά Μπαρμπάντος μπηκαν στο Πρόγραμμα
την 1η Οκτωβρίου, 1982
και βγηκαν την 31 Μάη του 1993..
Τα Μπελίζ μπηκε 3 Δεκ 1984
και αποχωρησε την 31 Μαΐου 1986
(Το Μπελιζ και το Μπαρμπαντος μπήκαν αποκλειστικα και μονο στο Stand by)
Η Ντομίνικα μπήκε στις 6 του Φλεβάρη, 1981
και επειτα από 3 δανειακες συμβασεις,απεχωρησε στις 25 Νοέμβρη του 1989
Η Γρενάδα (οπου εγινε μεχρι και στρατιωτικη επεμβαση των Αμερικανών Πεζοναυτων για να σταθεροποιηθεί το ΔΝΤ),μπηκε στις 6 του Νοέμβρη του 1979
και βγηκε στις 23 Ιανουαρίου του 1984,
μετα από 3 Μνημονια Συνεργασιας και μια αιματηρή εισβολή 2.000 πεζοναυτών των ΗΠΑ στο νησί,το 1983 και ανατροπή της Κυβέρνησης της Νέας Κοινής Προσπάθειας για την Πρόνοια, Εκπαίδευση, και την Απελευθέρωση,του αριστερου Κινήματος
που ειχε ελευθερώσει το νησι από τος Αγγλους.
Στη Τζαμαικα το προγραμμα ξεκίνησε στις 11 Ιούνη 1979
και τερματίστηκε την 16 Μαρτίου, 1996,
επειτα από 9 δανειακές συμβάσεις και μνημονια!
Στην Γουιάνα το ΔΝΤ μπηκε στις 25 Ιουνίου, 1979
και εφυγε αισιως στις 31 Δεκεμβρίου 2001,
επειτα από 6 δανειακες συμβασεις και ισαριθμα μνημονια.
Στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο το Προγραμμα ξεκίνησε στις 13 Ιαν 1989
και έληξε την 31η Μαρτίου 1991
με δυο προσαρμογές ενδιαμεσα.
Το Μπελιζ,(με διετες,βραχυπρόθεσμο προγραμμα του ΔΝΤ),
κατέστη παραδειγμα για τους ιθύνοντες του Ταμείου,
καθως κατάφερε να ανορθώσει καποιους δεικτες στην Οικονομία του.
Στις υπόλοιπες Χώρες,η «επιτυχια»του ΔΝΤ ήταν αναιμικη και αμφιλεγόμενη
και από τους ιδιους τους οικονομολόγους του,όπως θα δούμε.
Ενδεικτικό είναι ότι σύμφωνα με τον Πίνακα του Ταμείου Selected Indicators of Economic Performance Πηγη: International Financial Statistics, IMF
η πλήρης αποτυχία ήρθε για την Τζαμάικα (μετα από 17 χρονια Μνημονιο!)
και την Γουιάνα,με 21 χρόνια στα Προγράμματα του ΔΝΤ!
Το 1979, η Τζαμάικα έγινε η πρώτη χώρα της Καραϊβικής που ελαβε υποστήριξη από το ΔΝΤ για να διορθώσει το ισοζύγιο πληρωμών.
Μεταξύ 1979 και 1996, η χώρα έλαβε σχεδόν αδιάλειπτη στήριξη του ΔΝΤ
συμφωνώντας σε έξι προγράμματα
και τρεις εκτεταμένες χρηματοδοτήσεις του Ταμείου.
Από εδώ και εμπρός,πολλά πράγματα,θα σας φαινονται οικεια.
Οι Χώρες τις Καραιβικής μπήκαν κάτω από μια ομπρέλλα μέτρων που ονομάστηκαν Διαρθρωτικές Μεταρρυθμίσεις,μεσω ενός προγράμματος που ονομάστηκε Μεσοπρόθεσμο.
Ένα από τα βασικά στοιχεία του μεσοπρόθεσμου προγράμματος
είναι η ταχεία ιδιωτικοποίηση των κρατικών τραπεζών και επιχειρήσεων,
«το απόλυτο εργαλείο για την άσκηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας»,
σύμφωνα με τον Δρ Τομσον.
Η προσπάθεια για την σταθεροποίηση της οικονομίας της Τζαμάικας
έγινε με την εισαγωγή τεράστιων περικοπών στις δαπάνες,
διαδοχικές υποτιμήσεις
και την ιδιωτικοποίηση των περισσότερων υπό κρατικό έλεγχο εταιρειών..
Από το 1974 μέχρι το 1997 το μόνο που καταφερε το Μεσοπρόθεσμο
ήταν να μειώσει το επίπεδο του πληθωρισμού.
Ωστόσο,υπήρξε αργή έως μηδενική ανάπτυξη ,
αυξανόμενη ανεργία και τα υψηλά επιτόκια δανεισμού,
οδήγησαν στην πτώση της παραγωγής.
Μεταξύ 1984 και 1986, η κυβέρνηση της Τζαμάικα ξεκίνησε βαθιές περικοπές στο επίπεδο των δημόσιων δαπανών με την απόλυση περίπου 10.000 εργαζομένων στον δημόσιο τομέα,
τη μείωση του επιπέδου των επιδοτήσεων,
την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων και χρηση της ελεύθερης αγοράς..
Επιπλέον, το νόμισμα υποτιμήθηκε επανειλημμένα σε μια προσπάθεια να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα των εγχώριων εξαγωγικών ιδιωτικών επιχειρήσεων.
Αρκετές κρατικές οντότητες, περιλαμβανομένων των τραπεζών, των ξενοδοχείων,των μεταφορών και των επικοινωνιών, ιδιωτικοποιήθηκαν
Η Τζαμάικα γνώρισε μείωση της παραγωγής, μια σοβαρή κρίση συναλλαγματος
και πολιτικές και κοινωνικές εντάσεις.
Από το τέλος του 1987 και Μαΐου 1988,το τζαμαϊκανό δολάριο είχε υποτιμηθεί κατά 95%.
Επιπλέον, το εξωτερικό χρέος αυξήθηκε σταθερά καθ 'όλη τη δεκαετία του 1980 φθάνοντας στα 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια το 1989, ή ισοδύναμο με το 125% του ΑΕΠ.
Το ισοζύγιο πληρωμών εξακολουθούσε να είναι προβληματικό και στην στην δεκαετία του ενενήντα,καθως και στα επόμενα χρόνια και γενικά η ανάπτυξη
παρέμεινε σε καταθλιπτικα επίπεδα.
Στην περίπτωση της Γουιάνας, η κυβέρνηση μείωσε το μέγεθος του Δημοσίου στο μισο,
μεταξύ 1991 και 1998, αλλά δεν πειραξε τους ονομαστικούς μισθούς
(όπως εκανε στην Ελλάδα).
Η Κυβέρνηση μειωσε περαιτέρω
δαπάνες για μεταβιβάσεις κεφαλαίων
και κάθε είδους κεφαλαιουχικές δαπάνες.
Μια σειρά φορολογικών μέτρων που τέθηκαν σε εφαρμογή,συμπεριλαμβανομένης της μείωσης του ποσοστού των φόρων των εταιρειών, και την κατάργηση πολλών ειδικών φόρων κατανάλωσης και την αντικατάστασή τους με ενιαιο φόρο κατανάλωσης.
Το 1991, την ιδια στιγμη που οι φοροι επιχειρησεων επεφταν,ο φόρος εισοδήματος για τα φυσικα προσωπα αυξήθηκε και όλες οι προηγούμενες κρατήσεις,παροχές και επιδόματα καταργήθηκαν.
Την ίδια χρονιά, η νομισματική πολιτική περιελαμβανε την άρση των ελέγχων στα επιτόκια, αλλά το ελάχιστο επιτόκιο καταθέσεων διατηρήθηκε.
Επίσης, τον Απρίλιο του 1991,
το 80 τοις εκατό των πλεοναζόντων αποθεματικών ειχαν μετατραπεί σε ομόλογα.
Επιπλέον, το νερό, φυσικό αέριο, ταχυδρομικές υπηρεσίες και δημόσιες μεταφορές,
όπως και τα μισθώματα για τη δημόσια στέγαση αυξήθηκαν.
Οι κρατικές συμμετοχές σε διάφορους δημόσιους φορείς πωλήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Επίσης θεσπίστηκαν αυστηρά ορια στην Κεντρική Τραπεζα
ως προς τον δανεισμό προς τον δημόσιο τομέα.
Στη Γουιάνα, παρά τις διαδοχικές υποτιμήσεις,
η πραγματική παραγωγή το 1988 υπολογίστηκε
22% χαμηλότερη από εκείνη του 1980.
Οι σημαντικές υποτιμήσεις
οδήγησαν σε υψηλούς ρυθμούς πληθωρισμού
και έριξαν το πραγματικό επίπεδο των μισθών.
Και οι υπόλοιπες χώρες της συνταγής του EFF,
δεν είχαν καλύτερα αποτελέσματα.
Μεταξύ 1982 και 1987, η οικονομία του Τρινιδάδ και Τομπάγκο
εγγραφει έξι συναπτά έτη αρνητικής οικονομικής ανάπτυξης.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου,
τα κέρδη από τον τομέα των πετρελαιοειδών μειώθηκαν
κοντά στο μισό και το ποσοστό της ανεργίας υπερδιπλασιάστηκε απ'το 10 στο 22 τοις εκατό.
Επιπλέον, το ΑΕΠ το 1987 ήταν 28 τοις εκατό
κάτω από το επίπεδο του 1982,
και πάνω από $ 2,8 δισεκατομμύρια των συναλλαγματικών αποθεμάτων χάθηκαν.
Ποια ήταν όμως τα επίσημα κοινά χαρακτηριστικά των Προγραμμάτων?
Σύμφωνα με τον Δρ Τομσον, σε γενικές γραμμές,
ο σχεδιασμός των προγραμμάτων σταθεροποίησης δίνει έμφαση στη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος,
ώστε να καταστεί η συναλλαγματική ισοτιμία περισσότερο ανταγωνιστική,
στην απελευθέρωση του εμπορικού καθεστώτος,
αυξάνοντας τις ιδιωτικοποιήσεις
και τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
Συνήθως αυτά τα Προγράμματα περιείχουν φορολογικά μέτρα που αποσκοπούν στη μείωση των δημοσίων δαπανών και του ευρύτερου δημόσιου τομέα,
σε συνδυασμό με μέτρα που αποσκοπούν στην τόνωση των ιδιωτικών δραστηριότητων
και τη μεταρρύθμιση του φορολογικού καθεστώτος.
Η Τζαμάικα, Τρινιντάντ και Τομπάγκο και η Γουιάνα ιδιωτικοποίησαν ή εκκαθάρισαν
(είναι εξαιρετικη η φρασεολογια του ΔΝΤ) τις δημοσίες επιχειρήσεις,
καθώς και βελτιώσαν την τιμολόγηση αυτών που παρέμειναν κρατικές.
Οι χώρες επίσης ελαβαν μέτρα στην νομισματική πολιτική,
κυρίως ως συμπλήρωμα της δημοσιονομικής τους πολιτικής.
Μερικές,όπως τα Μπαρμπάντος και η Τζαμάικα καθιέρωσαν πιστωτικούς ελεγχους,
ανώτατα όρια για τις καταθέσεις και εναρμονίστηκαν με την λειτουργία της ελεύθερης αγοράς.
Η Τζαμάικα, Τρινιντάντ και Τομπάγκο και η Γουιάνα, επέλεξαν την υποτίμηση,
ενώ η Ντομίνικα, Μπαρμπάντος, Μπελίζ και η Γρενάδα
είτε αποκλεισαν την υποτίμηση
ή δεν ήταν σε θέση να την πράξουν.
Τι έγινε όμως στις χώρες που δεν είχαν ούτε το όπλο της υποτίμησης για να αμυνθούν?
Κατά την έναρξη του προγράμματος στα Μπαρμπάντος,
η κυβέρνηση απέκλεισε την υποτίμηση και εστιάσε σχεδόν αποκλειστικά στη δημοσιονομική πολιτική.
Στα τέλη του 1991 οι ονομαστικοί μισθοί στο δημόσιο τομέα μειώθηκαν κατά 8 τοις εκατό και καταψυχθηκαν το επόμενο έτος. Παράλληλα, 11 τοις εκατό των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα απολύθηκαν και οι δαπάνες μειώθηκαν δραστικά.
Από την πλευρά των εσόδων, μια φορολογική σταθεροποίηση από 1 - 5 τοις εκατό επιβλήθηκε επί των εισοδημάτων,
ο φόρος κατανάλωσης επί των βασικών προϊόντων αυξήθηκε από 10 σε 17 τοις εκατό,έως και 20 τοις εκατό.
Σε μια προσπάθεια να ενθαρρύνει τις επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα, η Ντομίνικα,διευρύνει τη φορολογική βάση
και απλοποιει το φορολογικο συστημα.
(Δηλαδη το κανει οριζοντιο)
Η κυβέρνηση της Ντομίνικα εισήγαγε μια σημαντική φορολογική μεταρρύθμιση το 1987-88 ως μέρος του προγράμματος σταθεροποίησης της.
Οι φόροι κατανάλωσης ήταν ενωμένοι σε 20%, εκτός από τα πολυτέλη αντικείμενα με επιπλέον χρέωση 15%.
Μια ενιαία χρέωση στην τελωνειακή υπηρεσία του 1,5% και εισήχθη φόρος ακαθάριστων εσόδων 3%
Όλα τα δικαιώματα
με εξαίρεση τους τόκους των στεγαστικών δανείων,
καταργήθηκαν
ενώ παράλληλα εισήχθησαν επενδυτικές πιστώσεις 10% για τις επιχειρήσεις και μια εισφορά για την ανάπτυξη του εισοδήματος (κατι σαν τις δικες μας επιδοτησεις στον τουρισμο και την ναυτιλια,σε αλλα μεγέθη βεβαια αλλα στην ιδια λογικη).
Το 1986 η κυβέρνηση του Τρινιδάδ και Τομπάγκο
μειωνει το μισθολογικό κόστος του δημόσιου τομέα με κατάργηση των επιδοματων και με την ονομαστική μείωση
των μισθων του δημοσίου τομέα
κατά 10 τοις εκατό.
Ένα εθελοντικό πρόγραμμα αποχώρησης εισήχθη επίσης
με στόχο την μείωση του μεγέθους του δημόσιου τομέα.
Η κυβέρνηση μείωσε επίσης τις συμμετοχές της σε διάφορες εταιρείες ενέργειας
και εκκαθάρισε πολλες κρατικές επιχειρήσεις.
Μια προσπάθεια έγινε επίσης για φορολογικη μεταρρύθμιση, μέσω της κατάργησης των διαφόρων φόρων και την εισαγωγή μιας τιμής 15 τοις εκατό προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) που καλύπτει όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες, εξαιρουμένων των εξαγωγών και κάποια βασικα εμπορεύματα.
Για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα,οι τράπεζες που επιθυμούσαν να δανείσουν ορισμένες κρατικές επιχειρήσεις και τις κρατικές αρχές θα έπρεπε να διαβουλευθούν με την κεντρική τράπεζα, πριν καταλήξουν σε απόφαση και το επιτόκιο αυξήθηκε ως μέσο για τη μείωση των δανείων από τις εμπορικές τράπεζες προς το κράτος.
Η αποτίμηση του ΔΝΤ
Έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς αποτιμά το Ταμείο όλη αυτήν την Καταστροφή.
Σύμφωνα με την Έκθεση και αντιγραφοντας την λεξη-λεξη διαβάζουμε τα εξής.
« Τα προγραμματα σταθεροποίησης στην Καραϊβική είχαν ανάμικτα αποτελέσματα.
Συνολικά, με βάση τις εμπειρίες από τις χώρες της Καραϊβικής που έχουν ξεκινήσει
προγράμματα σταθεροποίησης και χρηματοδοτικών συμφωνιών στήριξης με το ΔΝΤ,
σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, η ανάπτυξη είναι πάντα πτωτικη, αλλά οδηγεί στη βιώσιμη ανάπτυξη σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως όταν οι οικονομίες προσπαθούν να προσαρμοστούν στα διάφορα κίνητρα και τις προτάσεις των διαφόρων προγραμμάτων προσαρμογής.»
Μνημείο ασαφειας! Απόλυτα ηθελημένης.
Όμως διαβάζοντας τον Πίνακα Επιλεγμένοι Δείκτες Των Οικονομικών Επιδόσεων,του ΔΝΤ σχετικα με την Καραιβικη,βλέπουμε ότι το Ισοζυγιο του Δημοσιου Τομεα είναι αρνητικο.
Προφανώς το νοικοκυρεμα του Κρατους,αφήνει πολλα χρέη πίσω.
Για τους φορολογουμενους.
Μπαρμπαντος -71.20 το 2002. εφτασε μεχρι -205.85 το 1988
Μπελιζ -70.8 το 1994
Ντομινικανα -1.255 το 1991
Γρεναδα το ΔΝΤ δινει στοιχεια μονο για το 1991 και 1994,-12.23 και -7.86 αντιστοιχα.
Γουιανα -957.7 το 1982 και εφτασε -9165.8 το1991
Τζαμαικα Δεν δινει στοιχεια. Δινει όμως στοιχεια για Αναπτυξη για 18 ετη,ανα 3ετιες..
Θαυμαστε…1.2, -4.7, 2.1, 0.08, 0.08, -1.8, 0.06
ΠΗΓΕΣ
HILIARE ALVIN D. L. “ CARIBBEAN APPROACHES TO ECONOMIC STABILIZATION” IMF WORKING
PAPER, APRIL 2000.
INTERNATIONAL MONETARY FUND, INTERNATIONAL FINANCIAL STATISTICS.
INTERNATIONAL MONETARY FUND “IMF CONDITIONALITY: EXPERIENCE UNDER STAND-BY AND
EXTENDED ARRANGEMENTS, PART II BACKGROUND PAPERS”.
INTERNATIONAL MONETARY FUND, ANNUAL REPORT 2001.
RAMSARAN RAMESH F. “THE CHALLENGE OF STRUCTURAL ADJUSTMENT IN THE COMMONWEALTH
CARIBBEAN”:
CARIBBEAN COUNTRY EXPERIENCES WITH IMF
STABILIZATION PROGRAMS WITHIN THE CONTEXT OF
GLOBILIZATION
THOMSON FONTAINE PHD
HTTP://WWW.IMF.ORG/EXTERNAL/NP/EXR/FACTS/EFF.HTM
HTTP://WWW.IMF.ORG/EXTERNAL/PUBS/FT/SURVEY/SO/2012/CAR031512B.HTM
HTTP://WWW.THEDOMINICAN.NET/ARTICLES/STABILIZATION.PDF
HTTP://WWW.IMF.ORG/EXTERNAL/NP/SEC/PR/1998/PR9844.HTM
Δηλαδή ο μ.ο. ρυθμού ανάπτυξης της χώρας στα 18 χρόνια του προγράμματος διαμορφώνεται στο
-2.98…
(οι τιμες είναι σε εκατομμυρια τοπικά δολλαρια)
Στην Αποτιμηση και στις Σκεψεις για Μελοντικη Χρηση
(Η Ευρωπη εγινε η μελλοντικη χρηση τουEFF) διαβαζουμε ότι o ρόλος της δημοσιονομικής πολιτικής δεν πρέπει να περιορίζεται από τις κρατικές δαπάνες,
αλλά θα πρέπει να περιλαμβάνονται προσπάθειες για την ενθάρρυνση της δραστηριότητας του ιδιωτικού τομέα και την έναρξη της φορολογικής μεταρρύθμισης για αυτό όταν είναι απαραίτητο.
.
Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν μείωση μισθών στο δημόσιο τομέα,
μειωση του μεγέθους στον δημόσιο τομέα μέσω απολύσεων και εθελουσίας εξόδου,
καθώς και τη μείωση του δημοσιου τομέα επενδύσεων.
Press Release No. 98/44
September 28, 1998 International Monetary Fund
700 19th Street, NW
Washington, D.C. 20431 USA
IMF Approves Three-Year Extended Fund Facility for Bulgaria
The International Monetary Fund (IMF) approved a three-year credit for Bulgaria equivalent to SDR 627.62 million (about US$864 million at the current exchange
rate) under the Extended Fund Facility (EFF)1 to support the government’s medium-term economic reform program for July 1998-June 2001. Of the total, the equivalent of SDR 52.30 million (about US$72 million) is available immediately
Structural Reforms
One of the key elements of the medium-term program is the rapid privatization of state owned banks and enterprises, the ultimate tool to exercise financial discipline.
Kαι στα Ελληνικά…
Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις
Ένα από τα βασικά στοιχεία του μεσοπρόθεσμου προγράμματος είναι η ταχεία ιδιωτικοποίηση των κρατικών τραπεζών και επιχειρήσεων, το απόλυτο εργαλείο για την άσκηση δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Ακριβως τα ιδια λογια της Εκθεσης για την εμπλοκη του ΔΝΤ στην Καραιβικη από το 1974 μεσω του EFF!
Κλείνοντας,θέλω να αναφέρω ότι οι πηγές που χρησιμοποιησα,ήταν αποκλειστικα από το αρχείο του ΔΝΤ. Το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου είναι πιστή αντιγραφή των αρχείων,τα οποία και παραθέτω στις Πηγές.Απλά έγινε συνδυαστικά.
Το ανησυχητικό είναι,πως χωρίς ο υπογράφων να είναι οικονομολόγος,
παρ΄όλα αυτά,οι όροι και η φρασεολόγια του Ταμείου του ήταν πολύ οικεία.
Πρέπει να ευχαριστήσω μάλλον τους δημοσιογράφους του Μεγκα και του Σκαι για αυτό.
Νικος Μιχαλόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου