Σχόλιο Praxis:
Η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής
είναι το Αφρικανικό εθνικό κονγκρέσσο (ANC) το οποίο είναι ο βασικός εταίρος την κυβέρνηση απο την "πτώση" του Απαρτχάιντ και μετά (απο το 1994).
To χαμηλότερο ποσοστό που πήρε αυτή η κυβέρνηση στις εκλογές ήταν το 62% το 2008 (264 απο τις 400 έδρες του κοινοβουλίου).
Η κυβέρνηση είναι όλα αυτά τα χρόνια
μια τριπλή συμμαχία ανάμεσα στο ANC, μια πανεθνική ένωση συνδικάτων με εκατομμύρια μέλη (Congress of South African Trade Unions -COSATU)
και το ΚΚΝΑ, το SCAP (South African Communist Party).
To SCAP που νομιμοποιήθηκε το 1990, πήρε κυβερνητικές θέσεις και υπουργεία στις κυβερνήσεις της τριπλής συμμαχίας. Η τριπλή συμμαχία, που αποτελείται απο τα κόμματα που έδιναν επί δεκαετίες την μάχη ενάντια στο απαρτχάιντ, είναι αυτή που με την συναίνεση και την συμφωνία των ιμπεριαλιστών
(το απαρτχάιντ είχε φάει τα ψωμιά του
και είχε καταρρεύσει και η Σοβιετική Ένωση)
To ANC έχει υιοθετήσει ένα σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα και είναι μέλος της "Σοσιαλιστικής Διεθνούς"στην οποία συμμετέχουν όλοι οι αριστεροί διαχειριστές των σφαγών του Ευρωπαικού Ιμπεριαλισμού.
Το ΚΚΝΑ συμμετείχε στην συνάντηση των κομμουνιστικών κομμάτων στην Αθήνα το 2011 και συνυπέγραψε και διακήρυξη ενάντια στον ιμπεριαλισμό.............
Τα κόμματα αυτά που φέρουν και την πολιτική ευθύνη για την εν ψυχρώ δολοφονία των απεργών (επίσημα 30 νεκροί και 78 τραυματίες, μια σφαγή ανάλογη της εποχής του απαρτχάιντ) έβγαλαν, μετά το γεγονός, ανακοίνωσεις.
Το ANC έχει μια ανακοίνωση που εκφράζει την λύπη του για το γεγονός και υπόσχεται ότι θα ερευνηθούν τα περιστατικά βίας και κατηγορεί τα πολιτικά κόμματα ότι δεν σεβάστηκαν το νόμο!!!.
Το SACP έβγαλε επίσης μια ανακοίνωση όπου μιλάει για "προβοκάτσια" για δημαγωγούς που προκάλεσαν τα επεισόδια, κατηγορεί το "διασπαστικό" συνδικάτο κλπ.
Όμως ακόμα και αν όλα αυτά είναι αλήθεια, απο πότε οι διασπαστικές τακτικές, οι διαφωνίες μεταξύ συνδικάτων, τα διαφορετικά απεργιακά αιτήματα (και μάλιστα οι αυξήσεις στους μισθούς) νομιμοποιούν τις εν ψυχρώ εκτελέσεις απεργών με κοντάρια και ξύλα απο πάνοπλους αστυνομικούς;.
Από πότε αυτά τα επιχειρήματα είναι άλλοθι για την κρατική βία και τις δολοφονίες; Το COSATU έβγαλε επίσης μια ανακοίνωση όπου εξισώνει την πάνοπλη (όπως φαίνεται και από όλα τα video) αστυνομία με τους απεργούς.
Δηλαδή οι κρατικοί στρατιωτικοί σχηματισμοί με τα αλεξίσφαιρα γιλέκα, τα αυτόματα κλπ είναι το ίδιο με τους εργάτες που απεργούσαν. Βέβαια σύμφωνα με την ανακοίνωση οι απεργοί συγκεντρώθηκαν στον λόφο και τραγουδούσαν πολεμικά τραγούδια" !!!!!!.
Η αστυνομία, στο παραπάνω πνεύμα, έβγαλε την κλασική ανακοίνωση (παγκόσμια πατέντα) ότι βρισκόταν σε νόμιμη άμυνα. Όμως τι ακριβώς διεκδικούσε η αστυνομία και τι δουλειά είχε στον τόπο της απεργίας;.
Ο πρόεδρος της χώρας και του ANC Τζέικομπ Ζούμα έβγαλε επίσης μια απίθανη ανακοίνωση όπου αναφέρει ότι "Είμαστε συγκλονισμένοι και ανήσυχοι από αυτή την παράλογη βία". Λές και βρίσκεται σε άλλη χώρα.
Κουβέντα για την κρατική καταστολή, κουβέντα για τις δολοφονίες, πέρα απο...συμπόνοια. Όπως και σε όλες αυτές τις κατάπτυστες ανακοινώσεις κουβέντα για τα video που δείχνουν αστυνομικούς, χωρίς προειδοποιήση να πυροβολούν εν ψυχρώ χωρίς να έχει προηγηθεί τίποτα και μετά να προχωρούν ανάμεσα σε πτώματα απεργών με το τα όπλα μπροστά και να τους σημαδεύουν....
Άλλο ένα παράδειγμα αριστερής κυβερνητικής πρακτικής. Όταν έχουμε τέτοιους αριστερούς και τέτοιους κομμουνιστές τι να τους κάνουμε τους αστούς.......
Το παρακάτω κείμενο είναι αναδημοσίευση απο το ιστολόγιο Парвус клуб
Scale up
Εταιρεία Lonmin της Νότιας Αφρικής.
Δραστηριοποιείται στις εξορύξεις μεταλλικών ορυκτών, κυρίως PGMs:
λευκόχρυσος, παλλάδιο, ρόδιο, ιρίδιο, ρουθήνιο, όσμιο,
στο Bushveld Complex και πρόκειται για τον 3ο παγκοσμίως παραγωγό.
Έχει άδεια εκμετάλλευσης ώς το 2037, ανανεώσιμη ώς το 2067
- πρακτικά έως εξαντλήσεως των αποθεμάτων (άμεσα εκμεταλεύσιμα 5442 τόνοι + 1337 τόνοι αποθέματα, σε καθαρά μέταλλα).
44,65 τόνοι (καθαρών) PGMs παράχθηκαν φέτος από την εταιρεία.
27800 εργαζόμενοι στην εταιρεία. Τμήμα Western Platinum,
ορυχεία λευκόχρυσου Marikana στα βορειοδυτικά της χώρας:
οι μεταλωρύχοι αμείβονται με 390€ το μήνα, περίπου
(σύμφωνα με την περυσινή συμφωνία με τα συνδικάτα, με ισχύ διετίας).
Το κόστος ζωής στη Ν.Α είναι πολύ σχετική έννοια:
με τα δυτικά στάνταρντς, είναι αρκετά παραπάνω από το ελληνικό.
Η δουλειά τους συνίσταται χονδρικά στο να τρυπούν με κομπρεσσέρ
στη φλέβα του μετάλλου, να τοποθετούν στις τρύπες εκρηκτικά
και να τα πυροδοτούν, και κατόπιν να μαζεύουν τα θραύσματα της έκρηξης
με φτυάρια και άλλα μέσα, και να τα φορτώνουν σε μεταφορικά οχήματα.
Τα ορυχεία της ιστορίας είναι ανοικτά, σαν γιγάντιες τρύπες στο υψίπεδο.
Το ορυκτό που αποσπάται από το ορυχείο περιέχει αρχικά 3 με 6 γραμμάρια PGM
ανά τόνο. Αυτό οδηγείται προς μηχανική (θραύση),
φυσική («πλύσιμο», μάζεμα του αφρού και ξήρανση), θερμική,
χημική επεξεργασία και στο τελικό στάδιο ηλεκτρόλυση,
δίνοντας τελικά διαχωρισμένα τα προαναφερθέντα μέταλλα της ομάδας του λευκόχρυσου σε καθαρότητα πάνω από 99,5%.
Η πλήρως καθετοποιημένη, κυρίως βρετανικών και νοτιοαφρικανικών συμφερόντων επιχείρηση έχει αύξηση κερδών 260% το 2011 σε σχέση με το 2010, συνολικά 260000000€ σύμφωνα με τα δηλωμένα στοιχεία.
Αξιοσημείωτη είναι η παρουσία στη μετοχική σύνθεση της εταιρείας Shanduka που δημιουργήθηκε από τον πρώην ΓΓ ANC Cyril Ramaphosa, και διαπλέκεται με ένα σωρό άλλα μεγαθήρια, μεταξύ των οποίων και η διάσημη Glencore. O Ramaphosa ανήκει σε μια μικρή παράδοση δημιουργίας μαύρων καπιταλιστών από προδότες της εργατικής τάξης, προκειμένου να εμπλουτίσουν καθιστώντας πιό βιώσιμο το φυλετικό μείγμα της άρχουσας τάξης στη Νότια Αφρική. (Πρόκειται για το κόνσεπτ των κραμάτων στη μεταλλουργία - μέγιστη ειρωνεία!)
Κατά την εταιρεία, 3000 μεταλωρύχοι απεργούν και ζητούν τριπλασιασμό του μισθού τους. Αυτό βεβαίως θα μείωνε τα κέρδη.
10 Αυγούστου: προκηρύσσεται απεργία. Βγαίνει παράνομη με συνοπτικές διαδικασίες.
Ο πληθυσμός είναι γενικά οπλισμένος, κυρίως με μαγκούρες, μεταλλικούς σωλήνες και μαχαίρια.
11 Αυγούστου: 4 απεργοσπάστες τραυματίζονται.
12 Αυγούστου: 2 σεκουριτάδες είναι νεκροί. Η εταιρεία καλεί την αστυνομία να επέμβει.
14 Αυγούστου: ανακοινωθέν της εταιρείας κάνει λόγο για 4 νεκρούς σε «συρράξεις αντιπάλων συνδικαλιστικών ομάδων».
13-16 Αυγούστου: επεμβαίνει η αστυνομία, στη αρχή με υδροβολές και δακρυγόνα, κατόπιν με σφαίρες: 30 απεργοί και 2 αστυνομικοί νεκροί.
17 Αυγούστου: τελεσίγραφο της εταιρείας στους απεργούς, να προσέλθουν στην εργασία τους εντός εικοσιτετραώρου ειδάλλως θα απολυθούν. Η εταιρεία ανακοινώνει οτι εξαιτίας της απεργίας δεν παρήχθησαν περίπου 466,5 κιλά πλατίνας, που με την σημερινή τιμή πώλησης αντιπροσωπεύουν περίπου 17,5 εκατομμύρια € διαφυγόντων εισοδημάτων (τιμή που πρέπει να διορθωθεί λαμβάνοντας υπόψη τη μικρή αύξηση της τιμής της πλατίνας κατά 2,8%-παράδοση Οκτωρίου, λόγῳ ακριβώς της απεργίας)
---
Και τι μας λένε εμάς, στη μακρινή Ευρώπη, όλα αυτά;
Οτι η κλίμακα βεβαίως διαφέρει. Η ουσία της ταξικής πάλης, όχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου