Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Η βόμβα της υγείας που θα σκάσει θα είναι πολύ μεγάλη. Ισως μ΄αυτήν θα ολοκληρωθεί η εικόνα του τριτοκοσμικού κράτους στη καρδιά της Ευρώπης.

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ
Οι διακοπές στο νοσοκομείο συνεχίζονται. 
Θέλω μόνο να μεταφέρω ένα μήνυμα 

που ακούω συνέχεια αυτές τις μέρες. 
Από το Σεπτέμβριο μου είπε μια νοσηλεύτρια
 (μία από τις δυο 
που φροντίζουν ολόκληρη κλινική στη βάρδια τους...) 
μάλλον θα εξυπηρετείστε μόνοι σας. 
Αν υπάρχει ακόμα το νοσοκομείο.

Υποθέτω ότι το επόμενο σοβαρό βήμα ξεκληρισμού 
(μετά τους ανέργους, τους φτωχοποιημένους, 
τους ηλικιωμένους και τους νέους) 
θα είναι φυσικά η πλέον αδύναμη κατηγορία 
η οποία ήδη τσακίζεται. 
Οι ασθενείς των δημοσίων ιδρυμάτων. 
Γιατί δεν πεθαίνουν κιόλας όπως είχε πει μια ψυχή.

Σ' ενα νοσοκομείο βλέπει κανείς τα πάντα. 
Ζει μια δεύτερη ζωή. 
Με όλη την αγωνία, το πόνο, 
αλλά και την αγάπη που μπορεί να περικλείεται σ΄αυτήν. Γνωρίζεις άγγελους και δαίμονες 
που περιφέρονται στα κρεβάτια και τα ράτζα. 
Γνωρίζεις τη δύναμη και την εγκατάλειψη μαζί. 
Το μεγαλείο μαζί με την αθλιότητα. 
Αυτό που δεν φαντάζεται όμως κανείς είναι χιλιάδες κόσμος που ήδη ζει μια υποβαθμισμένη περίθαλψη να χάσει κι αυτό. 
Και μάλιστα σε μια περίοδο που οι περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να αγοράσουν ακόμα και τα φάρμακά τους.

Η βόμβα της υγείας που θα σκάσει θα είναι πολύ μεγάλη. 
Ισως μ΄αυτήν θα ολοκληρωθεί 
η εικόνα του τριτοκοσμικού κράτους στη καρδιά της Ευρώπης. Προς το παρόν δεν υπάρχουν πάπιες, 
δεν υπάρχουν σεντόνια, 
δεν υπάρχουν διάφορα αναλώσιμα και φάρμακα.... 
στο άμεσο μέλλον όμως απλά κάποιος θα αρρωσταίνει 
και θα κάθεται σπίτι του.
 Η θα πηγαίνει σε όποιο νοσοκομείο έχει απομείνει 
όταν θα είναι σε κατάσταση φορείου...

Καλού κακού μαζί με τα τρόφιμα 
καλό είναι να κάνετε και μια μικρή οργάνωση νοσοκομειακή 
για παν ενδεχόμενο στο σπίτι. 
Πάρτε οξυγόνο, αναλώσιμα, κάποια αναγκαία φάρμακα, 
πάρτε και κανένα μηχάνημα αν έχετε λεφτά.
 Κι αχρείαστα να είναι.

Προς το παρόν η κατάσταση βρίσκεται στο γελοιο επίπεδο να νομίζει ο ασφαλισμένος που χρόνια ολόκληρα πλήρωνε λεφτά σε κάποιο κωλοταμείο, πως του κάνουν χάρη να τον νοσηλεύσουν. 

Να έχεις πληρώσει είκοσι, τριάντα, σαράντα χρόνια χρήμα ζεστό από τον ιδρώτα σου και να είναι ελεημοσύνη να σε νοσηλεύσουν, μεγάλη χάρη να βρεις κρεβάτι και αξιοπρεπή νοσηλεία. 
Κανείς δεν θα εξηγήσει ποτέ που στο διάολο πήγαν όλα τα λεφτά που έδωσες και γιατί πρέπει να κουβαλάς αναλώσιμα, πάπιες, και διάφορα αναγκαία από το σπίτι. 
Να τα πληρώνεις ξανά....

Στο άμεσο μέλλον τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο απλά. 
No money? 
Τη πάτησες. 
Κανονικά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου