# Είναι εντυπωσιακή η πειστικότητα του Αλέξη Τσίπρα στις νέες γενιές.
Δεκάδες κείμενα στο Διαδίκτυο γραμμένα από νέους ανθρώπους σχολιάζουν θαυμαστικά,
όχι τις πολιτικές του θέσεις και προτάσεις ούτε τα ψηλά ποσοστά του κόμματος.
Επικροτούν επιθετικά τις πράξεις του που κατακρίνονται ευρύτατα.
Τον επαινούν γιατί τόλμησε να βρίσει «τον Ολάντ»,
γιατί έβαλε στη θέση της την τρόικα και άλλα παρόμοια,
που τα ονομάζουν «ακομπλεξάριστη» απέναντι στους «ξένους» στάση,
ανάστημα και λεβεντιά.
# Δηλαδή γι' αυτό θα βρεθούμε σε γιγάντια οικονομική και πολιτική καταστροφή,
επειδή οι νέες γενιές παραμερίζουν θαρραλέα κάθε πολιτικό σκεπτικό,
νιώθουν λαός «ανάδελφος» και ψηφίζουν υπέρ της ελληνικής λεβεντιάς;
Το ζωτικό θέμα της πτώχευσης και της δραχμής το αντιμετωπίζουν ειρωνικά,
επαναλαμβάνουν με σιγουριά την έκφραση του Τσίπρα ότι είναι «ανόητη κινδυνολογία»,
πεισμένοι για την «ατομική βόμβα» που διαθέτει
και βέβαιοι ότι, όπως λέει και ξαναλέει,
αποκλείεται να τολμήσουν οι ευρωπαίοι ηγέτες να μας θέσουν εκτός ευρώ.
# Τον Οκτώβριο ήδη του 2011 ο Κώστας Σημίτης έγραφε πως στην ΕΕ ετοιμάζουν μηχανισμούς προστατευτικούς απέναντι στο ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.
Την περασμένη Κυριακή στο «Βήμα» γράφει ότι, ακριβώς αντίθετα από την πλάνη ότι δεν θα τολμήσουν την έξοδό μας από το ευρώ,
αυτό που αποκλείεται να κάνουν οι ευρωπαίοι ηγέτες και η τρόικα είναι να δώσουν στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με αφορμή την Ελλάδα, το παράδειγμα ότι μπορούν να ακυρώσουν τις δανειακές τους δεσμεύσεις και ωστόσο να παραμείνουν στο ευρώ.
# Για ποιους λόγους, αλήθεια, θα βουλιάξει στην οικονομική και πολιτική καταστροφή ο τόπος;
Επειδή οι καλομαθημένες νέες μας γενιές,
που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε περίοδο ευημερίας και δημοκρατίας,
αρνούνται να αναγνωρίσουν τι σημαίνει οικονομικά δραχμή και πτώχευση;
Επειδή τις συνεπαίρνει ένα είδος αυταπάτης παντοδυναμίας
με το «ανάστημα» του Τσίπρα και την παλικαριά να βρίζει τους ισχυρούς του κόσμου;
Επειδή «τους γράφουμε» εμείς οι Ελληνες τους συμμάχους;
Και πού διάβολο θα στηριχτεί συμμαχικά η Ελλάδα όταν πτωχεύσουμε;
Στις ρώσικες και άλλες επιχειρηματικές μαφίες;
Με όλο το σεβασμό, και προσπαθώντας να κρατήσω την ψυχραιμία και τους καλούς τρόπους μου, δεν ντρέπεσαι κυρά μου; Αντε, παρέα με την άλλη αγάμητη τη Ρεπούση, να ξαναγράψετε βιβλία Ιστορίας που να θεοποιούν την πολτοποίηση της ιστορικής πραγματικότητας! Στο όνομα της Νέας Τάξης που προωθούν τα αφεντικά σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντώνης (vantonios)