Από τη Σίβυλλα
Τι μαθαίνει κανείς … όταν ακόμη κι αν δεν το ψάχνει …
Διαβάστε για την απορία της Παραπολιτικής και την απάντηση του σύζυγου της ευρωβουλευτού Μαριλένας Κοππά...
Ως απλός τηλεθεατής της Δημοσίας Τηλεόρασης κι ως χρηματοδότης της μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ, έχω μια πολύ απλή απορία.
Ο δημοσιογράφος Νίκος Φελέκης αμείβεται από την ΕΡΤ; Δίνει το παρόν σχεδόν σε κάθε εκπομπή πολιτικού περιεχομένου του σταθμού και ειδικά στην εκπομπή της Έλλης Στάη. Σπάνια θα ανοίξω την τηλεόραση και δεν θα τον πετύχω στο πάνελ των καλεσμένων.
Μπορεί κάποιος να μας λύσει την απορία; Αν δεν εργάζεται για την ΕΡΤ ο κ.Φελέκης, μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει γιατί καλείται συνεχώς; Δεν υπάρχουν άλλοι δημοσιογράφοι; Η Δημόσια Τηλεόραση λειτουργεί με συγκεκριμένη "ατζέντα";Από parapolitiki
Γιατί πρέπει να τυφεκιστούν στο Σύνταγμα Παπανδρέου, Παπαδήμος και Βενιζέλος...
"Να διαμελιστούν τα πτώματά τους και να πεταχτούν στο Αιγαίο να τα φάνε τα σκυλόψαρα" ...
Νίκος Φελέκης
Οποία πρωτοτυπία, θα μου πείτε κάποιοι, αφού εδώ και μερικούς μήνες, σχεδόν κάθε Δευτέρα βράδυ, εμφανίζομαι στη δημόσια τηλεόραση.
Το αναφέρω για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή είτε από θεμιτή άγνοια είτε από κακοβουλία ορισμένοι μπλόγκερς αναρωτιούνται για την επαγγελματική σχέση που έχω με την δημόσια τηλεόραση!
Ε, λοιπόν ουδεμία επαγγελματική σχέση έχω. Ούτε είχα ποτέ. Φιλοξενούμενος είμαι. Εθελοντική, εφόσον προσκαλούμαι, είναι η συμμετοχή μου. Όπως εθελοντική ήταν και η συμμετοχή του Παντελή Καψή και του Γιώργου Κύρτσου, για να αναφερθώ σε δύο συναδέλφους με τους οποίους για κάποιο διάστημα, και μέχρι αυτοί να αποφασίσουν να εμπλακούν στην πολιτική, αποτελούσαμε ένα είδος «διδύμου». Τελεία και παύλα. Και ζητώ την κατανόησή σας γιατί χρησιμοποίησα αυτό εδώ το χώρο για να αναφερθώ σε ένα προσωπικό θέμα.
Πάμε τώρα στο δεύτερο λόγο, που είναι και ο ουσιαστικός, και στον οποίον θέλω να αναφερθώ σήμερα. Εχθές λοιπόν η συζήτηση στην οποίαν έλαβα μέρος είχε σαν αντικείμενο τη συγκρότηση της κυβερνήσεως και ειδικότερα το πολιτικό πλαίσιο συμφωνίας των τριών κομμάτων που συνεκρότησαν την κυβέρνηση. Νομίζω ότι έγινε μία καλή συζήτηση, ήρεμη και χωρίς τις συνήθεις, για την τηλεόραση, κομματικές η προσωπικές αντεγκλήσεις με τους κυρίους Μ. Κεφαλογιάννη (Ν.Δ.), Ι. Μηλιό (ΣΥΡΙΖΑ), Ν. Ανδρουλάκη (ΠΑΣΟΚ), Δ. Χατζησωκράτη (ΔΗΜΑΡ) και τον καθηγητή Παγουλάτο που υπήρξε και σύμβουλος της κυβέρνησης Παπαδήμου, ενώ κάποια στιγμή παρενέβη και ο πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Π. Καμμένος.
Η εντύπωση που εγώ αποκόμισα, από τη χθεσινή συζήτηση, είναι ότι τα κόμματα, διά των εκπροσώπων τους, δεν έχουν συνειδητοποιήσει πλήρως την κατάσταση στην οποίαν βρίσκεται η χώρα ή για να είμαι ακριβέστερος επιμένουν, και μετά τις εκλογές, σε μη ρεαλιστικές προσεγγίσεις, για να το πω κομψά, σχετικά με την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Θεωρούν ότι τα, οικονομικής υφής, σημεία στα οποία συμφώνησαν οι κ.κ. Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης μπορούν να γίνουν αποδεκτά από τους εταίρους δανειστές μας της τρόικας.
Προσοχή! Εδώ κάνω μια παρένθεση για να μην παρεξηγηθώ. Αναφέρομαι στο πλαίσιο συμφωνίας των τριών κομμάτων και όχι στο τι κατά τη γνώμη μου μπορεί και πρέπει να γίνει. Η κριτική μου είναι εντός του πλαισίου που έχει τεθεί από τη συμμαχική κυβέρνηση και δεν γίνεται επί τη βάσει των απόψεων μου, οι οποίες ίσως και να μην ενδιαφέρουν αφού συγκροτούν μία εντελώς διαφορετική και ριζικά αντίθετη προσέγγιση στο «ελληνικό πρόβλημα». Κάποια στιγμή ίσως να συζητήσουμε και για αυτές. Προσώρας θεωρώ ότι πρέπει να ασκώ δημοσιογραφική κριτική «εντός των τειχών» και να μην υποκύψω στον πειρασμό της πολιτικής κριτικής. Κλείνει η παρένθεση και επανέρχομαι.
Όταν όλοι, στην Ευρώπη και το ΔΝΤ, επιμένουν μονότονα «να ξεχάσουν οι Έλληνες τις αλλαγές στη δανειακή σύμβαση, και να τηρήσουν απαρέγκλιτα αυτά που συμφωνήσαμε», δεν μπορώ να καταλάβω πως δεν θα παρθούν τα μέτρα στα οποία έχουμε, διά της υπογραφής μας, δεσμευτεί. Μακάρι να μην υπάρξουν απολύσεις στο δημόσιο, μακάρι να μην υπάρξουν νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, μακάρι να αποκατασταθούν οι αδικίες, μακάρι να καταργηθούν τα χαράτσια, μακάρι να σταματήσει η φοροκαταιγίδα και να έχουμε μειώσεις έστω στο ΦΠΑ, μακάρι να επανέλθουν οι εργασιακές σχέσεις, η μετενέργεια και οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, στην προτεραία κατάσταση, μακάρι, μακάρι, μακάρι. Ποιός δεν θα τα ήθελε αυτά; Όλοι. Ακόμη και ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε ότι, εφόσον ισχύσουν αυτά, θα ασκήσει υπεύθυνη αντιπολίτευση και θα τα υπερψηφίσει στη Βουλή.
Τούτων δοθέντων, εγώ και όσοι πιστεύουμε ότι το μόνο που πιθανότατα θα μας δοθεί είναι μια διετής παράταση για να ελέγξουμε τα ελλείμματα συν κάποια κονδύλια για αναπτυξιακά έργα, θα πρέπει από χθες να θεωρούμαστε βλαμμένοι και αδαείς. Είναι απορίας άξιον πως δεν είχαμε καταλάβει ότι οι εταίροι και δανειστές μας είναι τόσο μπόσικοι και καλοί άνθρωποι, που αρκούσε μία συμφωνία της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ για να πειστούν για τη δυνατότητα εύρεσης ισοδυνάμων μέτρων που θα υλοποιούν, χωρίς κοινωνικές επιπτώσεις, τα μνημόνια και τη δανειακή σύμβαση που έχουν υπογραφεί. Πραγματικά εκπλήσσομαι που αρκούσαν δύο μέρες συζητήσεων του Λαζαρίδη, του Σκανδαλίδη και του Χατζησωκράτη για να βρεθεί λύση στο πρόβλημα που για δύο χρόνια δεν μπορούσαν να λύσουν ο Παπανδρέου, ο Παπαδήμος, ο Παπακωνσταντίνου και ο Βενιζέλος.
Εκπλήσσομαι και ζητώ ταπεινά συγγνώμη για όσα έχω πει και γράψει. Και ενώνω τη φωνή μου με όσους ζητούν να περάσουν από Ειδικό Δικαστήριο όλοι όσοι, δηλαδή οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ κατεξοχήν, αλλά και του Παπαδήμου, επισώρευσαν τόσα δεινά στη χώρα και τους πολίτες, ενώ υπήρχαν αβλαβή ή ηπίως βλαβερά για την κοινωνία ισοδύναμα μέτρα. Όχι Ειδικό Δικαστήριο, να τυφεκιστούν στην πλατεία Συντάγματος πρέπει οι Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Παπαδήμος και Βενιζέλος και μαζί τους υπουργοί όπως ο Λοβέρδος, η Διαμαντοπούλου, ο Χρυσοχοΐδης και άλλοι σκιτζήδες υπουργοί και κρατικοί αξιωματούχοι που γονάτισαν ένα λαό και ένα κράτος ολάκερο.
Να τυφεκιστούν, να διαμελιστούν τα πτώματά τους και να πεταχτούν στο Αιγαίο να τα φάνε τα σκυλόψαρα, που δύο χρόνια τώρα τραβάμε τα πάνδεινα και μισούμε τη Μέρκελ, τον Σόϊμπλε, τον Βεστερβέλε, τη Λαγκάρντ, τον Τόμσεν, τον Ράϊχενμπαχ, τους Ολλανδούς, τους Αυστριακούς και τους Φιλανδούς, ενώ, όπως έμαθα χθες, αρκούσε να γίνει μία τριμερής συμμαχική κυβέρνηση των Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη, η οποία θα ανέθετε τη λύση του προβλήματος στον Λαζαρίδη, τον Σκανδαλίδη και τον Χατζησωκράτη. Και αυτοί, οι γίγαντες της πολιτικής και οικονομικής σκέψης, θα το έλυναν σε δύο μέρες, με ένα απλό κείμενο 11 σημείων.
Ελπίζοντας στη συγχώρεση σας, ανακράζω: γηράσκω αεί διδασκόμενος από τους σύγχρονους διδασκάλους του γένους Μανώλη Κεφαλογγιάννη, Δημήτρη Χατζησωκράτη και Νίκο Ανδρουλάκη και προτείνω τα ονόματά τους να εγγραφούν στας δέλτους της νεοελληνικής ιστορίας δίπλα σε αυτά των Ξάνθου, Σκουφά και Τσακάλωφ…
Φελνίκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου