Αυτές οι λέξεις μετράνε στη ζωή.
με χρήματα.
Θεωρώ ότι είναι αδύνατο να ζήσεις ευτυχισμένος μέσα σε έναν ωκεανό δυστυχίας. Δεν επιθυμώ να επιχειρηματολογήσω για το δικαίωμα στην ευτυχία,
αλλά μπορώ να πω ότι κοστίζει λιγότερο να ζεις ευτυχισμένος
από το να οργανώνεις τη δυστυχία.
Το να θεραπεύεις τις ασθένειες κοστίζει λιγότερο στην κοινωνία
από το να αφήνεις τους ανθρώπους άρρωστους.
Το Μέτωπο της Αριστεράς
δεν μπορεί να αναπτύξει το πρόγραμμά του παραβλέποντάς τα όλα αυτά.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο αντικαπιταλιστικό από το σύνθημα
«Πρώτα οι άνθρωποι».
Είναι το αντίθετο του «Πρώτα το χρήμα»."
--------------
H αγάπη, μια ριζοσπαστική ιδέα, του Ζαν-Λυκ Μελανσον στη Liberation
Καθώς πλησιάζαμε προς τον σημερινό πρώτο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, αναδεικνυόταν, όλο και περισσότερο, ένας παράγοντας με απρόβλεπτη δυναμική, ανατρέποντας πολλά δεδομένα: το «φαινόμενο Μελανσόν».
Επιδιώκοντας να δώσουμε μια εικόνα αυτής της δυναμικής, που έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον για την Αριστερά όλης της Ευρώπης, δημοσιεύουμε ένα κομμάτι από μια μεγάλη του συνέντευξη στο περιοδικό της Ηumanité (L’Humanité Dimanche, 2.4.2012), το άρθρο του δημοσιογράφου Αλαίν Ντυαμαίλ (Liberation, 29.3.2012, ακριβώς επειδή, παρά την κριτική του, είναι ενδεικτικό της δυναμικής Μελανσόν), και αποσπάσματα από το άρθρο της Angelique Chrisafis, ανταποκρίτριας του Guardian στο Παρίσι (ΤheGuardian, 6.4.2012).
μετάφραση: Σωτήρης Κοσκολέτος
Όπως συμφωνήσαμε στο Μέτωπο της Αριστεράς,
πρώτο μέτρο είναι η εκλογή μιας συντακτικής συνέλευσης
που θα θέσει τέλος στην Πέμπτη Δημοκρατία,
αυτή την ανανεούμενη κάθε πέντε χρόνια μοναρχία.
Έπειτα, μια σειρά από μέτρα με στόχο τη δημιουργία «ζωτικού κοινωνικού χώρου».
Θα προχωρήσουμε στη θέσπιση συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου για τους 800.000 εργαζόμενους με βραχυπρόθεσμες συμβάσεις στο δημόσιο τομέα.
Θα σημάνει μια μεγάλη πρόοδο για όλους τους ανθρώπους, τη δυνατότητα εργασιακής ασφάλειας, σχεδιασμού της ζωής.
Για τη χώρα σημαίνει αναθέρμανση της οικονομικής δραστηριότητας.
Άλλο μέτρο είναι η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 1.700 ευρώ το μήνα.
Για χιλιάδες ανθρώπους αυτό θα μεταμορφώσει την καθημερινότητά τους.
Αυτά τα μέτρα συνιστούν ταυτόχρονα φεμινιστική πολιτική:
το 80% των μισθωτών που πληρώνονται με τον κατώτατο μισθό είναι γυναίκες,
ενώ γυναίκες είναι και το 60% των επισφαλών εργαζομένων του δημόσιου τομέα.
Θα προχωρήσουμε επίσης στη συγκρότηση επιτροπής οικολογικού σχεδιασμού.
Η πρώτη δουλειά της θα είναι η οργάνωση ενός δημόσιου διαλόγου για την πυρηνική ενέργεια,
το μέλλον της οποίας θα αποφασιστεί σε δημοψήφισμα.
Έπειτα είναι το ζήτημα της Ευρώπης. Απορρίπτουμε το παρόν ασφυκτικό πλαίσιο.
Προχωρούμε σε δημοψήφισμα για την τελευταία συμφωνία, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης.
Τέλος, η αποχώρηση από το ΝΑΤΟ, απ’ το Μάιο κιόλας.
Και βέβαια θα αποχωρήσουν τα στρατεύματά μας από το Αφγανιστάν.
Θα προχωρήσουμε στη δημιουργία μιας νέας αντιπαγκοσμιοποιητικής συμμαχίας. […]
* Ποια είναι η θέση σας σχετικά με τα δικαιώματα των ξένων εργαζόμενων;
Υπάρχουν ήδη χιλιάδες εργαζόμενοι που τίθενται στη διάθεση των αφεντικών όπως προβλέπει η οδηγία Μπολκενστάιν. Με εμάς, αυτό θα τελειώσει. Είναι παράνομο.
Θα αυξήσουμε τον αριθμό των επιθεωρητών εργασίας και θα ζητήσουμε τη συνδρομή των συνδικαλισμένων εργαζόμενων. Και, βέβαια, υπάρχει η επανάσταση των πολιτών.
Ποιος μπορεί να μας εξαπατήσει, από τη στιγμή που ο νόμος προβλέπει ότι είναι παράνομο να φέρεις έναν εργάτη στη Γαλλία εάν πληρώνεται λιγότερο από αυτό που προβλέπει ο γαλλικός νόμος;
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα. Οι Βρετανοί ασκούν το δικαίωμα του opt-out με σκοπό τη θεσμοθέτηση χαμηλότερων στάνταρντ από τα δικά μας. Δεν έχουμε κι εμείς το δικαίωμα να κάνουμε το αντίθετο;
* Συχνά αναφέρεστε στο ζήτημα της ευτυχίας. Ανταποκρίνονται οι άνθρωποι στους οποίους απευθύνεστε;
Ναι, μιλάω για την ευτυχία, για την αγάπη. Αυτές οι λέξεις μετράνε στη ζωή. Εξελισσόμαστε βαθμιαία σε έναν πολιτισμό που μιλάει μόνο με αριθμούς, με χρήματα. Θεωρώ ότι είναι αδύνατο να ζήσεις ευτυχισμένος μέσα σε έναν ωκεανό δυστυχίας. Δεν επιθυμώ να επιχειρηματολογήσω για το δικαίωμα στην ευτυχία, αλλά μπορώ να πω ότι κοστίζει λιγότερο να ζεις ευτυχισμένος από το να οργανώνεις τη δυστυχία. Το να θεραπεύεις τις ασθένειες κοστίζει λιγότερο στην κοινωνία από το να αφήνεις τους ανθρώπους άρρωστους.
Το Μέτωπο της Αριστεράς δεν μπορεί να αναπτύξει το πρόγραμμά του παραβλέποντάς τα όλα αυτά. Δεν υπάρχει τίποτα πιο αντικαπιταλιστικό από το σύνθημα «Πρώτα οι άνθρωποι». Είναι το αντίθετο του «Πρώτα το χρήμα».
Άλλωστε, τι είναι ο άνθρωπος; Ως κοινωνικά όντα καθοριζόμαστε από ένα πυκνό δίκτυο ανταλλαγών.
Αυτό όμως που ξεχωρίζει τον άνθρωπο είναι ό,τι μπορεί να δώσει χωρίς να περιμένει ανταπόδοση, η ελευθερία.
Ο καπιταλισμός είναι η αποθέωση της φτήνιας, η εκμετάλλευση του χαμηλού κόστους.
Γιατί ο εργαζόμενος να πληρώνεται μόνο ένα μέρος της αξίας που παράγει;
Αυτός είναι κι ο λόγος που αγωνιζόμαστε για τον ελεύθερο χρόνο.
Πιστεύω πως κεντρική αξία για έναν κόσμο χωρίς αντίτιμο
είναι η αγάπη.
Η πιο μεγάλη εκδήλωση αποεγωιστικοποίησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς
είναι η αγάπη.
Δε θα πρέπει να φοβόμαστε να μιλάμε γι’ αυτή.
Είναι μια ριζοσπαστική αξία.
Θυμάμαι εκείνη την ανυπέρβλητη φράση του Σαιν-Ζυστ:
«Η ευτυχία είναι μια καινούρια ιδέα στην Ευρώπη».
Ελάχιστοι στην Ελλάδα ασχολούνται με τον Μελανσόν ,που παρεμπιπτόντως σημειώνει και αξιόλογα ποσοστά στίς δημοσκοπήσεις.Αλλά ισως και να ειναι αυτός ο λόγος...Μπάβο !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή